Toen ik mijn hoogbegaafdheid ontdekte en voelde dat ik dat missende puzzelstukje had gevonden, heb ik mezelf een tijd lang helemaal ondergedompeld in hoogbegaafdheid. Ik wilde er alles over weten. Ik las alle boeken en in mijn werk met hoogbegaafde jongeren ontdekte ik een heleboel over hoogbegaafdheid wat ik nog nergens in boeken had gelezen.
In mijn werkende leven werd hoogbegaafdheid iets wat we met elkaar begrepen en wilden uitzoeken. In mijn privéleven wisten weinig mensen wat hoogbegaafdheid was. Je zult begrijpen dat het daardoor ook moeilijker was om te delen over mijn hoogbegaafdheid aan de mensen in mijn privéleven. Als ik vertelde: ‘Ik ben hoogbegaafd’, dan konden ze daar niet zo veel mee. Ze hadden helemaal geen beeld bij wat dat dan voor mij betekende. Of ze hadden een idee over hoogbegaafdheid wat niet klopte.
Ik ontdekte ook dat er meerdere manieren zijn om te vertellen over hoogbegaafdheid en dat het woord ‘hoogbegaafdheid’ soms in het begin helemaal niet eens nodig is. Je kunt mensen daar ook langzaam mee naar toe nemen. Vertel de mensen om je heen bijvoorbeeld eerst over de kenmerken waar je herkenning in vindt. Ga daarover met elkaar in gesprek. Daarna kun je bepaalde onderdelen uit mijn gratis ebook over hoogbegaafdheid delen waar jij je in herkent. En als je daaraan toe bent, kun je aangeven dat dit allemaal betrekking heeft op hoogbegaafdheid en dat je dit voor jezelf verder aan het onderzoeken bent.
Het is dan ook handig om aan te geven dat er nog veel misvattingen zijn over hoogbegaafdheid, zeker als je merkt dat de persoon aan wie je over je hoogbegaafdheid vertelt nog wat terughoudendheid heeft. Laat die persoon ook wennen aan het idee. Jij bent er nu al even mee bezig, dus jij hebt de tijd gehad om dit te laten bezinken. De ander niet. En zeker als het gaat om iemand die dicht bij je staat, zullen ze even tijd nodig hebben om te begrijpen wat dit dan betekent. Blijf met elkaar in gesprek.
Naast vertellen over je hoogbegaafdheid in stapjes, kun je ook simpelweg meteen zeggen dat je herkenning vindt in hoogbegaafdheid. In positieve gevallen zul je dan de reactie krijgen: ‘Ja, dat vermoeden had ik al’. In andere gevallen is het nodig dat je iets meer uitlegt over wat hoogbegaafdheid betekent, en vooral ook wat dat voor jou persoonlijk betekent. Hoogbegaafdheid komt niet bij iedereen op dezelfde manier tot uiting.
Geef je kennis door
Hoe je het vertelt, aan wie je het vertelt en wat je wel of niet vertelt mag je helemaal zelf bepalen. Maar, wat wel goed is om mee te nemen, is de wetenschap dat veel mensen geen onderzoek hebben gedaan naar wat hoogbegaafdheid is. Jij hebt waarschijnlijk wel je eigen onderzoek gedaan en daardoor begrijp je veel meer van hoogbegaafdheid en weet je ook dat veel van de heersende misvattingen niet kloppen.
Bij Gifted People hebben we het doel om zoveel mogelijk kennis over hoogbegaafdheid te verspreiden, zodat mensen beter weten wat het is en zodat ze dit bij zichzelf kunnen herkennen (of bij dierbaren) en zodoende hun leven en werk beter kunnen inrichten. Voel je vrij om wat je leert bij ons te delen met de mensen om je heen. Zo werken we samen aan een beter begrip over hoogbegaafdheid.
Wil je meer ontdekken over hoogbegaafdheid? Doe dan ook mee aan de gratis masterclass over hoogbegaafdheid.
helaas merk ik de laatste tijd steeds meer, dat mensen wel info hebben en slim zijn in wat ze doen, maar als ik zoiets als dit aansnijdt, dan zijn ze allemaal het spoor bijster.
Inmiddels ben ik aardig op leeftijd gekomen, waarna je geen zin meer hebt om zo terug te schakelen.
En dan kom je op een punt dat je reacties, steeds vaker 3 lagen te diep zijn en dat mensen je (weer) vaag vinden.
Op dit moment draai ik het om, ga dan op 2 of 1,5 laag zitten met mn antwoord. Als je het dan nog niet snapt, dan geef ik ook aan, dat ik het niet ga uitleggen. Soort van.. dan ga je maar dieper nadenken, surface.
Daarmee zet ik mezelf misschien buitenspel, maar serieus, kom op.
Is dat slecht?
Over het algemeen is mijn ervaring dat het gewoon niet bespreekbaar is.
De meesten lachen je eigenlijk gewoon uit, met een opmerking als; “je hebt niet eens een diploma “.
Of vragen direct of je dan ineens allerlei wiskunde problemen kent oid. Via werk wordt het meestal maar als lastig bevonden is mijn ervaring.
De uitzondering zijn mensen die in het algemeen al openminded zijn.
Voor hun maakt het dan sowieso niet zoveel uit omdat ze de kwaliteiten toch al zagen.
Dus vaak laat ik het maar waaien.
Jammer he, dat er zo ontzettend veel misvattingen nog bestaan over hoogbegaafdheid. Wat dat betreft is het wel fijn als we samen kunnen zorgen dat er meer over hoogbegaafdheid bekent wordt. Zodat de misvattingen ook uit de lucht worden gehaald, dat niet iedere HB’er een wiskundig genie is.
Waar ik veelvuldig tegenaan loop wanneer ik aan anderen vertel dat ik hoogbegaafd ben (en het vermoeden heb dat mijn 3-jarige dochtertje dat ook is), is dat je snel wordt aangemerkt als ‘opschepper’. Alsof je beter of méér wilt zijn dan anderen. Ik merk dat ik dan geneigd ben erover te praten alsof het een last is, terwijl ik het totaal niet zo ervaar. Daar baal ik van, want ik wil mijzelf helemaal niet naar beneden praten! Zeker niet omdat een ander er niet mee weet om te gaan.
Dat je geneigd ben erover te praten alsof het een last is, begrijp ik echt helemaal.
Het overkomen als opschepper zou voor mij inderdaad de grootste reden zijn om het niet aan anderen te vertellen.
Ik weet het van mezelf dan niet zeker, maar wat ik merk is dat ik mezelf vaak aan het afremmen ben in gesprekken met anderen, omdat ze me anders niet volgen of begrijpen, dus blijf je net als de ander met de ander op de oppervlakte. Je blijft gewoon alleen achter met je diepgang. Dan weerhoudt het mij er al helemaal van om te vertellen dat ik hoogbegaafd ben/zou zijn.
Dat is iets wat we helaas vaker horen. Er zijn nog zoveel misvattingen over hoogbegaafdheid. Wat in de eerste plaats belangrijk is, is dat je weet wat het voor jou betekent dat je HB bent. Een stukje herkenning, puzzelstukjes die op zijn plaats vallen en dat je weet waarom je dingen soms zo anders bekijkt dan de meeste mensen om je heen.
Hoi,
Hier alleen nog maar een klein vermoeden van hoogbegaafdheid en sinds dat vermoeden ben ik me ook inderdaad helemaal aan het inlezen erover. Het wordt wel lastig om aan anderen te vertellen over je (eventuele) hoogbegaafdheid als je omgeving al 40 jaar lang niets aan je gemerkt heeft. Weet ook niet of ik er iets aan zou hebben om het anderen te vertellen (misschien, ik weet het niet). Ik zou er wel zeker wat aan hebben als ik het voor mezelf zeker zou weten. Dan zou ik de dingen in perspectief zien en het beter begrijpen. Heel interessant onderwerp dit.
Ik ken dat gevoel 100%! Maar voor wie je echt kent zal het meestal geen complete verrassing zijn. Ze zullen waarschijnlijk wel al iets gemerkt hebben, maar er net als jezelf, nooit echt de vinger op hebben kunnen leggen. Mijn dichte familie en beste vrienden weten het nu. En het voelt – in mijn geval – echt bevrijdend; Een masker minder.
Dankjewel voor je reactie Marja, misschien fijn om dit blog eens te lezen. https://giftedpeople.eu/ben-ik-hoogbegaafd/#:~:text=Bij%20Gifted%20People%20defini%C3%ABren%20we,gevoel%20niet%20begrepen%20te%20worden.