Jarenlang dacht ik dat functioneren in een sociale omgevingen gelijkstond aan doodmoe thuiskomen. Sowieso ben ik al graag op mezelf. Maar deze ervaringen zorgde ervoor dat ik begon te geloven dat sociaal contact voor mij meer koste dan opleverde. En dat ik het daarom maar net zo goed uit de weg kon gaan. Alleen dat maakte aan de andere kant weer dat ik een soort ‘Remy – alleen op de wereld’ illusie kreeg. En dat zorgde voor behoorlijk wat eenzame momenten.
Met de ontdekking dat ik hoogbegaafd ben en het beter begrijpen van hoogbegaafdheid, kwam ook de ontdekking dat ik anders in elkaar zit. Dat ik andere dingen nodig heb en verwacht uit het contact met anderen. Alleen al dat gaf een soort opluchting. En, ik kwam erachter dat er mensen waren waarmee ik kon connecten zonder dat ik op energieniveau leegliep. Mensen waarbij het voelde alsof we op eenzelfde frequentie communiceerde. Ik was dus niet “alleen op de wereld”.
De invloed van jouw menselijke omgeving
In de vorige blog hadden we het over de invloed van de fysieke omgeving. Net zo belangrijk is ook de menselijke omgeving waarin je functioneert. Er zijn inmiddels genoeg onderzoeken gedaan dat de mensen die het dichtst bij je staan de meeste invloed hebben op hoe jij in het leven staat. Jouw omgeving heeft invloed op wat je denkt, voelt en doet en daarom ook op de toekomst die jij voor jezelf creëert.
Als hoogbegaafde is het niet vanzelfsprekend dat je gelijkgestemden om je heen hebt. En wanneer je zelf niet weet dat je anders bedraad bent, kan het lastig zijn om de mensen te vinden waar jij goed mee kunt connecten. Daarom begint het vinden van een passende omgeving ook altijd bij jezelf beter leren kennen. Wanneer jij weet wie jij bent, en je gaat daarvoor staan, ga je namelijk de mensen aantrekken die daarbij passen. Je gaat overigens ook de mensen afstoten die daar niet bij passen. Maar dat is helemaal niet erg. Je hoeft niet iedereen als vriend te hebben en te houden. Niet iedereen gaat jou leuk vinden net zoals jij niet iedereen leuk vindt. Het gaat erom dat jij je focust op de mensen waar je wel goed mee kunt.
Een overgangsfase
Wanneer je kritisch gaat kijken naar jouw huidige omgeving, kan het best zijn dat je erachter komt dat je daar wat wisselingen in te maken hebt. Daar komt vaak een stuk angst bij kijken. De angst dat je dan straks echt helemaal alleen bent. Maar weet dat dit een tijdelijke overbruggingsfase is. Pas als er ruimte ontstaat, kan er iets nieuws worden toegevoegd.
Één van de meest waardevolle veranderingen die ik in de afgelopen jaren zelf ook heb doorgevoerd, is het selectief zijn op de mensen die ik toelaat in mijn directe omgeving. Dat betekende loslaten van mensen die niet bij mij passen op gebied van zienswijze en waarden. En het betekende dat ik tijd en energie ging investeren in het vinden van en het connecten met mensen die wel bij mij passen. Ook ik ging die overgangsfase door. Maar vanuit mezelf beter leren kennen, kwamen bijna als vanzelf de mensen in mijn leven waar ik energie van krijg en met veel plezier mee omga. Als ik kijk nu naar de mensen die inmiddels mijn levensreis mee bewandelen, dan ben ik intens dankbaar.
Wat kun je doen?
Wees je bewust van de invloed van jouw directe omgeving en kies bewust voor de mensen die je wel en niet toelaat. Investeer daarnaast in zelfonderzoek. Leer jezelf beter kennen zodat je weet hoe jij in elkaar zit, wat jij nodig hebt en wat voor mensen jij graag om je heen wilt hebben. Je gaat merken dat hoe beter jij jezelf kent en durft te zijn, des te meer mensen je aantrekt die daarbij passen.
Zorg dat je mensen in je omgeving hebt die positief bijdragen aan wat jij denkt, voelt en doet. En wees bereid om jouw kostbare tijd te investeren in de mensen die je graag om je heen wilt houden en minder tijd te besteden aan de mensen die eigenlijk niet passen bij jou en de weg die jij te gaan hebt.
Ik ben benieuwd, herken je dit? Welke impact heeft de menselijke omgeving op jou? Laat je het me onder de blog weten?
