Ik doe mijn beste werk als ik ruimte heb. Fysieke ruimte en ruimte in mijn hoofd. Het gebeurt daarom regelmatig dat ik een paar dagen alleen op pad ga. Voor Harm meteen een mooi moment om lekker te socializen, aangezien hij juist oplaadt van tijd samen met vrienden.
Als ik alleen op pad ben, spreek ik vaak bijna niemand. Ik pleeg geen telefoontjes, ik kijk geen social media, ik babbel niet met mensen die ik tegenkom. Ik geef mezelf helemaal de tijd en ruimte om met mezelf en mijn gedachten te zijn. Soms neem ik een schrijfproject mee en ga ik daar vol focus mee aan de slag. En soms heb ik het gewoon even nodig om de brei aan dingen in mijn hoofd weer aan elkaar te kunnen knopen en vanuit daar weer helder te kunnen zien wat de bedoeling is voor mij. Dan ga ik urenlang wandelen met een alleen een notitieboekje mee (en mijn telefoon op vliegtuigstand voor het geval ik verdwaal😉).
Toen ik nog in loondienst werkte had ik ook al sterk deze behoefte. In de weekenden, als ik de ruimte had, kwamen er als vanzelf allerlei ideeën boven drijven over waar het beter kon of wat er nog nodig was. Ik creëerde ook vaak dingen buiten de kantooruren om en in vakanties, aangezien ik alleen dan lang genoeg in een creatie- en denkbubbel kon verblijven. En wat ik toen creëerde wordt in de bedrijven waarvoor ik dat heb gedaan voor een groot deel nog steeds gebruikt.
Ook al was het heel waardevol wat ik deed in mijn eigen tijd, ik vond het destijds toch een beetje raar om te vragen: “Ik wil graag een paar dagen vrij nemen zodat ik kan nadenken over dingen en kan creëren wat er nodig is. Ik weet nog niet wat eruit gaat komen, alleen dat het gunstig gaat zijn voor jullie”.
In mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ heb ik het over het profiel van de Onderzoeker. Als je herkenning vindt in de Onderzoeker, dan zul je, net als ik, bovengemiddeld veel ruimte nodig hebben om even uit de dagelijkse gang van zaken te zijn. Het lastige daarvan is dat dit niet altijd op waarde wordt geschat. In onze samenleving zijn we nog vooral gefocust op zichtbaar productief zijn.
Wanneer je als Onderzoeker het gevoel hebt dat je zichtbaar productief moet zijn, zul je binnen werktijd vooral de taken oppakken die productief en tastbaar voelen, zoals mails beantwoorden en overleggen. Het nodige denkwerk en voorbereidend werk (het werk dat voor een deel onzichtbaar is) doe je dan buiten de kantoormuren en -tijden om.
Het lastige daarvan is dat deze strategie kan leiden tot een burn-out. Enerzijds omdat jouw periodes van herstel te kort worden, aangezien je ook na je werk bezig bent met werk. Anderzijds is het heel vermoeiend als je vooral dingen in je werkende leven doet die energie kosten, terwijl je jouw unieke gaven alleen in het weekend en na je werk kunt inzetten. Daardoor kun je jouw potentieel ook niet tot uiting brengen.
Ook zul je merken dat wanneer je op je werk continu met de dagelijkse gang van zaken bezig bent, je als Onderzoeker hierdoor een gevoel van zingeving en voldoening mist in je werk. Als je jouw unieke gaven voor onderzoeken, uitvinden en verbeteren helemaal niet kunt inzetten, kun je juist onderprikkeld raken waardoor je in een bore-out terecht kunt komen.
Als je dit bij jezelf herkent, is het interessant om meer te gaan ontdekken over het profiel van de Onderzoeker. Als je mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ bestelt ontdek je hoe je ervoor kunt zorgen dat je meer werkplezier en voldoening kunt gaan ervaren door meer te gaan werken op jouw voorwaarden. En je ontdekt meer over de andere profielen; het profiel van de Vormer, de Voorspeller en de Strijder.
Herken jij jezelf in de Onderzoeker? Hoe laat zich dat zien in jouw werk? Welk voorbeeld heb je uit je eigen ervaring waarin je jezelf als Onderzoeker herkent? Laat het ons weten onder de blog: “Het gevaar van zichtbaar productief zijn”
–
Meer ontdekken over jezelf en hoogbegaafdheid? Dan hebben we deze mooie opties voor je: