Jaren geleden sprak ik een dame met een zoon die vermoedelijk hoogbegaafd is. Zij was er helemaal van overtuigd, herkende zichzelf in hoogbegaafdheid en ze herkende vooral haar man erin. Maar, haar man wilde er niets van weten. Hij geloofde er niet in en vond dat hele hoogbegaafdheid maar onzin.
Dat was best schrijnend. Want, de vader mocht natuurlijk voor zichzelf besluiten dat hij niets van hoogbegaafdheid wilde weten, alleen hij wilde ook niet dat het bij zijn zoon vastgesteld zou worden. Hij wilde vooral dat iedereen gewoon even ‘normaal’ deed. Als gevolg kreeg zijn zoon niet de hulp, het begrip en de begeleiding die hij nodig had.
Soortgelijke situaties heb ik sindsdien helaas wel vaker zien voorkomen. Met en zonder kinderen. Het is heel lastig als je een partner hebt die niets wil horen over jouw hoogbegaafdheid, terwijl het voor jou een belangrijke ontdekking is. En natuurlijk ben je meer dan alleen jouw hoogbegaafdheid, maar het is wel een belangrijk onderdeel van wie je bent en dat maakt het belangrijk om hierover te kunnen delen met je partner.
In mijn ervaring is het voor een partner soms ook moeilijk om geconfronteerd te worden met jouw (of zijn of haar eigen) hoogbegaafdheid. Jouw partner kan het spannend vinden dat jij door deze ontdekking misschien wel andere keuzes gaat maken. Jouw partner kan denken dat hij of zij dan misschien straks geen onderdeel meer is van jouw leven of dat jullie relatie ineens gaat veranderen. En als gevolg gaat jouw partner in de weerstand.
Wanneer je merkt dat jouw partner niet echt openstaat voor hoogbegaafdheid, is het een valkuil om te gaan forceren. Natuurlijk is het belangrijk dat jouw partner geïnteresseerd is in jou en jouw ontdekkingen. Maar, geef je partner wel de ruimte om dit te doen op zijn of haar eigen tempo. Zodra je gaat opleggen dat je partner iets moet doen of weten, zul je merken dat de weerstand alleen maar groter wordt.
In de Q&A sessies die onderdeel zijn van Insight geef ik vaak ook het advies: ga niet duwen en trekken, maar maak iemand nieuwsgierig. Iemand in beweging krijgen vanuit nieuwsgierigheid is namelijk voor iedereen die betrokken is veel fijner. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor het delen van jouw hoogbegaafdheid, maar voor alles dat belangrijk is voor jou en wat je graag deelt met de mensen om je heen.
Heb je een partner die zelf niet hoogbegaafd is, of die het moeilijk vindt om hoogbegaafdheid voor zichzelf en/of voor jou te omarmen? Dan is het extra waardevol om op zoek te gaan naar gelijkgestemden. Deze gelijkgestemden helpen je enerzijds beter begrijpen wat hoogbegaafdheid betekent. Anderzijds draagt het enorm bij aan het gevoel dat je gewoon mag zijn wie je bent. Juist op het moment dat jouw dierbaren nog niet helemaal mee kunnen in jouw ontdekkingsreis geeft het samenkomen met mensen die deze reis hebben gemaakt (of ook aan het maken zijn) een gevoel van thuiskomen.
In augustus organiseren we ook weer een live Insight meetup. Ik vind dat één van de meest magische onderdelen van Insight en ben altijd positief verrast hoe fijn het is om samen te komen, hoe bijzonder de gesprekken zijn, hoe gemakkelijk het gaat en hoe fijn het is dat je al van elkaar weet dat je herkenning vindt in hoogbegaafdheid. Wil je bij zo’n meetup zijn? Doe dan ook mee met Insight. Insight is nu nog uitverkocht, maar gaat eind deze maand weer heel even open. Schrijf jij je in voor de wachtlijst, dan hoor je als eerste wanneer Insight opent. Inschrijven kan hier: Insight wachtlijst.
Deel jij je hoogbegaafdheid met je partner? Laat je het weten onder deze blog?
—
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: Ja, ik wil het e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 11
Ik trek het wat breder dan enkel partners. Dus ook familie, (zeer) goede vrienden etc.
Wat ik merk is dat over het algemeen men nog steeds enkel denkt in termen als super slim (met bv wiskunde), een hoog IQ en dus hoge cijfers en tenminste een master diploma. In combinatie met het idee dat je dan toch zeker wel een klas of twee hebt overgeslagen op school.
Het is daardoor praktisch bijna onbegonnen werk om aan mensen duidelijk te maken dat het veel meer is.
Wat ik ook merk is dat bij veel professionals, zoals (huis)artsen, psychologen etc dit beeld ook nog steeds bestaat.
Helaas vaak dan ook als “waarheid” wordt verteld door de functie die zij hebben.
Ik heb mijn huidige vriendin al een tijd geleden verteld dat ik hoogbegaafd ben, maar daar reageerde ze laconiek op.
Zij is niet hoogbegaafd en daar ook niet echt geïnteresseerd in.
Ik ga het dan ook niet forceren en vertel er af en toe wat over, maar ik vond het wel belangrijk om te delen met haar om te verklaren waarom dingen in mijn leven lopen zoals ze lopen…
Vóórdat ik wist dat ik hoogbegaafd was had ik 2 vriendinnen, waarvan 1 zeer waarschijnlijk hoogbegaafd is, ook al zei of wist ze dat niet,en de andere vriendin beweerde dat ze een IQ van 170 had, maar ze zei verder niet dat ze hoogbegaafd is (ik wist destijds niet precies wat hoogbegaafdheid inhield, want ik was daar ook helemaal niet mee bezig, vooral omdat ik het van mezelf nog niet wist).
Voor mij veranderde de wetenschap of het idee dat ze hoogbegaafdheid zijn niets aan hen, want ze waren zoals ze waren…
Het was wel erg prettig in de communicatie met ze, want het kost veel minder energie en tijd als je op dezelfde golflengte zit…!
Ze waren wel heel verschillend; 1 vriendin was ook hoogsensitief en de andere vriendin niet en veel zakelijker.
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring Vinzent. Misschien is het interessant voor je om dit blog eens door te lezen. https://giftedpeople.eu/liefde-behouden-als-hoogbegaafde/#:~:text=Regelmatig%20krijgen%20we%20bij%20Gifted,mate%20waarin%20jij%20jezelf%20kent.
Mijn man is hoogbegaafd, en hij herkende het bij mij. Hij heeft dat heel voorzichtig geïntroduceerd omdat ik er zelf niks van wilde horen…inmiddels herken ik mijzelf er ook in en ook in veel van de valkuilen. Ik probeer me er zoveel mogelijk in te verdiepen. Zeker nu we een zoontje hebben die wel heel vlot is met allerlei dingen. Zelf heb ik het pas ontdekt toen ik 36 jaar was, mocht hij ook HB zijn dan is het fijn als hij dat eerder weet en er rekening mee kan houden in zijn keuzes.
Voor mij is het zoeken, maar het is fijn dat ik bij mijn partner alle steun, spiegeling en aanmoediging krijg. Dat wens ik alle zoekenden hier toe!
Mooi Isabella, dankjewel voor het delen van je persoonlijke ervaring en fijn ook dat je er zo goed oplet bij jullie zoontje. Het is inderdaad een stuk makkelijker als je ouders er meer over weten en je steunen om de juiste keuzes te maken. Heb je het e-book al eens gelezen? Zo niet dan kun je hem op deze website gratis downloaden.
Ik heb 2 keer een mensatoelatingstest gemaakt en en ben afgewezen.
Ik weet wel ongeveer wat mijn iq is.
De twee beste capaciteiten waren de algemene ontwikkeling en de numerieke test. Een iq van 134 en 128.
Het onderdeel geheugen was slecht.
Maakt het iq van een partner wat uit of doet dit er niet toe?
Ik heb wel eens een vriendin gehad maar nooit gesproken over hoogbegaafdheid.
Ik had de test eigenlijk wel gehaald maar toen is men aan een andere norm begonnen en heb het dus niet gehaald.
Misschien is dit eens interessant voor je om te lezen. Hoogbegaafdheid via een IQ-test lastig zijn, omdat het maar een moment opname is. https://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/
Gelukkig gelooft mijn partner wel in hoogbegaafdheid. We hebben er samen het nodige over besproken en gelezen.
Dat hielp ons enorm toen we in 2002 vermoedden dat onze toen 8 jarige zoon ook HB was. Na een pittig gesprek met de basisschool leiding en een geaccrediteerde HB “test” mocht hij een groep overslaan. HB ervaren mijn zoon en ik als uitzonderlijk (bevoorrecht) en soms eenzaam. Een zegen dat mijn partner “erin” gelooft. Dat helpt enorm.
Fijn dat je reageert Roel. Het kan soms ook best eenzaam zijn. Als hoogbegaafde ben je onderdeel van een relatief kleine groep. Naar schatting is zo’n 2-3% van de bevolking hoogbegaafd. De kans is daarom aanwezig dat je weinig gelijkgestemden in jouw directe omgeving hebt of had in jouw opgroeiende jaren.
In dat geval mis je vaak een bepaalde diepgang in de gesprekken die je voert en de mate waarin jij je begrepen en gesteund voelt. Het lijkt alsof jij de enige bent die over bepaalde vraagstukken nadenkt. De enige die zich zorgen maakt over bepaalde gebeurtenissen in de wereld en de enige die ziet wat jij ziet. Veel hoogbegaafden die ik spreek, geven ook aan dat ze zich vaak eenzaam voelen of lang gevoeld hebben. Dat ze het gevoel hebben er met veel dingen alleen voor te staan. Ervaar jij dit ook zo?
Hoewel je één van weinig bent, ben je niet de enige. Het is wel een kwestie van op de eerste plaats jezelf steeds beter te leren kennen. En dat je begrijpt wat hoogbegaafdheid voor jou betekent, zodat je ook beter begrijpt wie jij bent en wat jij nodig hebt. Hierdoor kun je beter zien welke mensen bij jou passen en de aansluiting met anderen makkelijker gaan maken.
Ik heb met een partner nog nooit gesproken over hoogbegaafdheid.
Momenteel heb ik geen partner.
Ik ben er ook nog niet zeker van dat ik hoogbegaafd ben.
De mensatoelatingstest wees uit dat de algemene intelligentie het 97e percentiel is.
Je zou dit tot hoogbegaafdheid kunnen rekenen.
Wat ik jammer vindt is, dat ik de test niet nog een keer mag overdoen.
Ik ben uitgeschreven bij mensa.
Een IQ-test is ook maar een moment opname, dat kan dus dat je HB niet goed tot uitting komt. Misschien heb je iets aan om dit eens door te lezen. https://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/