Eén van de redenen dat ik graag reis, is omdat ik dan weer in een totaal nieuwe omgeving ben. Alles wordt geprikkeld. Alles is interessant en het geeft me weer dat gevoel van verwondering over zelfs de kleinste dingen. Datzelfde had ik in mijn loondienst tijd bij het starten van een nieuwe baan. Want dat bracht mee: nieuwe mensen, nieuwe taken, nieuwe uitdagingen.
Ik zeg heel eerlijk, ik hou van nieuw. Want in het nieuwe liggen onontdekte werelden. In het nieuwe ligt onvoorspelbaarheid en groeimogelijkheden. Het lastige is alleen dat het nieuwe ook zo snel niet meer nieuw is. En dan verloor ik weer mijn interesse. Niet alleen bij banen, ook met hobby’s en projecten. Ik kon ergens intens enthousiast aan beginnen en ineens er ook intens klaar mee zijn.
De realisatie van mijn liefde voor het nieuwe was enerzijds heel fijn, want daardoor begreep ik waarom ik met bepaalde dingen zo’n moeite had met doorzetten en afmaken. Maar aan de andere kant was het soms ook frustrerend. Ik vond het vooral zonde van mijn tijd om steeds ergens in te duiken en dan snel weer te zien dat ook dit mij niet geprikkeld kon houden. Het was bijna als een soort verslaving waarbij ik steeds op zoek was naar die nieuwe “high”.
Vind het nieuwe in het oude
Met hoogbegaafdheid komt een bovengemiddeld prikkelgevoeligheid, potentie en verlangen naar groei en uitdaging. Veel daarvan wordt vervuld in het nieuwe. Het prikkelt je, de bovengemiddelde potentie helpt mee om iets snel onder de knie te krijgen, te begrijpen en er zit een mogelijkheid tot groei in.
Alleen, omdat je als HB’er dingen relatief snel onder de knie hebt, verdwijnen deze aspecten ook weer relatief snel. Wat er dan overblijft is de kern van het echte werk. En dat is niet altijd wat echt passend is bij de persoon die jij bent en wat belangrijk is voor jou, jouw blauwdruk. Daardoor volgt een daling van je interesse en motivatie. Op termijn soms zelfs weerstand. Het wordt moeilijker je ergens toe aan te zetten. En uiteindelijk is de enige oplossing: op zoek naar iets nieuws.
Het lastige is dat het steeds maar op zoek gaan naar iets nieuws niet per se positief bijdraagt aan het opbouwen van iets wat op termijn ervoor zorgt dat je die uitdaging en groei blijft vinden in wat je doet. Wanneer je voor jezelf geen rode draad hebt in wat je doet en geen helderheid over waar je naar toe wilt, blijf je steeds maar doelloos in het wilde weg sprongetjes maken. Op zoek naar de ‘high’ van het nieuwe.
Veel hoogbegaafden zoeken tevergeefs de uitdaging en groei in het verbreden. Maar juist het verdiepen is wat het verlangen naar complexiteit gaat vervullen. Want in die complexiteit zitten alle elementen van het nieuwe: uitdaging, groei, het inzetten van de bovengemiddelde potentie. Dat betekent alleen wel dat je door een fase heen moet die niet altijd het meest interessante is. Want in die fase ga je iets nog beter leren beheersen, onder de knie krijgen, herhalen. Zodat je vanuit daar ergens meester in kunt worden en door kunt stromen naar een volgend level waarbij je de complexiteit kunt op zoeken.
Wat kun je doen?
Allereerst is het goed om je te realiseren dat het verlangen naar het nieuwe bij je speelt. Om vervolgens tijd en aandacht te investeren in het helder maken van wat jouw blauwdruk is: wat jij nodig hebt en naar toe op weg wilt zijn. Dan kun je namelijk volgende stappen zetten in lijn van waar je naar toe wilt en iets opbouwen waar je voor jezelf op alle niveaus uitdaging in kunt blijven vinden.
Het is daarnaast belangrijk dat je weet wanneer het niet nodig is om door te zetten of iets af te maken en wanneer het juist wel belangrijk is. Wat daarvoor nodig is, daar gaan we in de komende blogs verder op in. En, in de volgende blogs gaan we in op de misleidende overtuiging dat je als HB’er niet kunt doorzetten of afmaken.
Heel veel dingen duidelijk geworden
Oh wat grappig om te lezen dat velen kiezen voor een ZZP-bestaan ivm afwisseling. Ik dus ook… Toen ik merkte dat een zware (uitdagende) baan me niet lukte in combinatie met een peuter en baby, koos ik voor uitdaging in meer afwisseling. Interimmen.
Maar eigenlijk blijft het een zoektocht. Net als wat ik hierboven lees, op mijn (nu) 36e wil ik toch wel eens weten wat ik ‘later’ wil worden. Ik vraag me af of ik erachter ga komen. En als ik kies, of ik dan na X jaar niet weer wil switchen…
Hm, dit deel is wel herkenbaar. Ik ben ook grotendeels als zelfstandige gestart om zelf te kunnen bepalen welke opdrachten ik kies, en ik geef vaak aan dat ik snel ergens gedemotiveerd raak als de uitdaging weg is. Het moet interessant zijn. Als ik een kunstje steeds moet herhalen ben ik het snel zat.
En inderdaad…mijn hele leven kenmerkt zicht doordat ik veel wilde ideëen heb, maar er weinig van realiseer of afmaak. BEgin is altijd goed, maar zakt daarna altijd in. Was met HAvo, was met HBO en was met Hofam opleiding. Wel allemaal diploma gehaald overigens.
Ik ben niet persé overtuigd dat ik HB ben of zo, daarvoor ben ik denk ik te middelmatig qua resultaat enz, maar veel aspecten herken ik wel (of deels).
Ik herken me hier ook volledig in…
Bij mij is het ook vooral mijn geest die heel onrustig is. Ik heb moeite met 1 ding tegelijk te doen en mijn gedachten (mallemolen) stopt nooit, wat best heel vermoeiend is. Hiervoor ben ik begonnen met yoga en meditatie en dat doet me echt goed. Is dit herkenbaar voor jullie?
Dank je voor dat te verwoorden waar ik soms mijn vinger niet kan opleggen. Het zoeken van een “high” in nieuwe dingen is herkenbaar. Nu lijk ik wel een pad gevonden te hebben waar ik durf in te zakken, waar de motivatie hoog blijft, en waar ik steeds opnieuw nieuwe dingen in vind: schrijven (https://acircleisround.com). Alles lijkt te kloppen rondom me, en ik hoef niet meer “weg te lopen”.
Jouw stukken inspireren hierbij. Dus, dank je!
Dankjewel voor je reactie! Fijn om te lezen.
Mijn geest zoekt inderdaad altijd verbreding en ik ervaar dat nog weleens als een verdieping. Want vaak genoeg vormen andere invalshoeken een snelle doorgang naar begrip en toepassing, omdat je sneller verbanden legt. Mijn rol als generalist, die op veel vragen van cliënten en ondernemers een antwoord heeft, past goed bij die nieuwsgierige geest, want je moet bij blijven. En dankzij die contacten komen er automatisch verzoeken of voorstellen om iets tot de bodem uit (te) laten zoeken. De voldoening haal ik dan uit de tevredenheid van cliënten, het feit dat je iets nuttigs bijdraagt, dus toegevoegde waarde hebt, misschien wel existentieel bestaansrecht hebt.
Bedankt voor het delen Arie.
Enige tijd geleden een artikel hierover gelezen in Intermediair. Ik vond de positieve draai die werd gegeven aan dit gedrag een opsteker, zie website:
Bedankt, fijn dat je dit met ons deelt. De link zit er niet bij 🙂
Ik heb veel verschillende richtingen op school gevolgd om uiteindelijk zonder diploma te eindigen. Evenveel erg uitlopende jobs gedaan in marketing en ICT, allemaal zonder diploma. Maar eenmaal ik die jobs onder de knie had werd het routinewerk en had ik weer nood aan iets nieuw en veranderde ik weer naar iets totaal nieuw. Het heeft me best onzeker gemaakt dat ik het nergens leek vol te houden en dat ik op mijn 44 ste nog steeds niet wist wat ‘ik wilde worden’ omdat ik gewoon teveel interesses had. Geen diploma hebben heeft me ook parten gespeeld, weten dat je ergens heel goed in bent en niet worden aangenomen omdat je niet over het juiste papiertje beschikt. Jammer dat deze maatschappij hier zo op gefocust is, er wordt geen rekening gehouden met de natuurlijke intelligentie van de mens, enkel met kunstmatige (gestudeerde) intelligentie. Daarom heb ik beslist om uit het bedrijfsleven te stappen en vanaf nu mijn talenten voor mezelf in te zetten als zelfstandige. Ik heb mezelf ook beloofd dat ik deze keer doorzet en het afmaak en even alleen hierop de focus leg. Da’s niet eenvoudig, ik word dikwijls afgeleid door andere interessante dingen ;). Mijn uiteindelijke doel is een inkomen creëren waar ik goed van kan leven en waarmee er toch nog voldoende tijd overblijft om mezelf verder te ontwikkelen in alle interesses die ik heb. I need to play 🙂
Fijn dat je dit met ons deelt, dankjewel Kim voor het vertellen van jouw persoonlijke ervaring.
Ik ook!!!!! Veel herkenning, ik wil dus ook daardoor iets voor mezelf doen! Bedrijfsleven houdt de mens dom en verspilt veel tijd! Mits je geen eigen inbreng hebt dan..
In veel van je blogs lees ik onbeschreven het woordje “balans” terug. Als je iets graag doet/kan/wilt en iets anders niet dan is het beter te hanteren als het allebei in je leven is. In dit geval gaat t over de behoefte aan nieuw. Wat ik ook als een rode draad in mijn werk zie. Niet zozeer in hobby s. In mijn werk heb ik de oplossing gevonden door als zzp er te werken en aan meerder opdrachten tegelijk. De een vraagt vernieuwing, de andere wat beheersmatig en herhaling. Ook daar ervaar ik dat ik “t al zat ben” en door wil maar door de coaching van t afgelopen jaar ben ik dat gaan herkennen. Ik zoek nu in die fase bewust naar nieuwe opdrachten waardoor ik ook die vernieuwing ervaar en daarmee mezelf ook kan motiveren het andere werk met enthousiasme te doen. Ik zie ook de meerwaarde van de stabiliteit, zekerheid en het netwerk wat het eerste werk mij geeft. Dat is wat ik bedoel met balans. Het hoeft niet allemaal in 1 ding te zitten. Afwisseling werkt voor mij heel goed en zo bouw ik wel aan mijn rode draad, mijn blauwdruk en mijn “logische” verhaal voor werkgevers of opdrachtgevers.
Fijn dat je reageert Brigitte en goed om te lezen dat je dit bent gaan herkennen!
Wat een herkenning; altijd op zoek naar iets nieuws. Pionieren, uitvinden, opzetten en wegwezen. Dat is ook de reden dat ik vele jaren achtereen nooit langer dan 4 a 5 jaar ergens gewerkt heb en ook de reden dat ik tot mijn 36e niet wist ‘wat ik wilde worden’. Daarnaast ook altijd het gevoel te hebben anders te zijn dan alle andere medewerkers. Gelukkig nu 3 jaar geleden, ontdekt wat ik nu wilde gaan doen; het onderwijs. Maar zonder voldoende afgeronde vooropleiding eerst weer aantal hobbels moeten nemen. Dit is gelukt. Inmiddels in 3e jaar van mijn studie. Ik zie er naar uit om in deze nieuwe wereld aan de slag te gaan in de hoop dat dit me gaat brengen waar ik naar verlang. Altijd iets nieuws!
Ik denk dat het onderwijs een goede keus is.
Zelf ben ik, na vele andere banen gehad te hebben, in 2000 in het voortgezet onderwijs terecht gekomen. Op zich was een baan als conciërge niet meteen de meest uitdagende, maar in het omgaan met leerlingen vond ik mijn passie. Nadat ik in 2008 verkozen werd tot best gewaardeerde conciërge van Nederland ben ik begonnen met de opleiding Onderwijs Assistent, mijn dyslexie (best moeilijk woord voor mensen die moeite hebben met taal) staat de opleiding meester in de weg.
Nu werk ik als O.A. op een basisschool met hoogbegaafde kinderen.
Elke dag zie ik als uitdaging, niet alleen omdat onze leerlingen ‘anders leren’, maar ook omdat ik de enige man op onze school ben.
Ik hoop voor je dat je net zo veel plezier in het onderwijs zult hebben dan dat ik nu heb.
Fijn dat je dit met ons deelt en je doel gevonden hebt. Dankjewel voor je reactie.
Even een simpel iets ,mijn kinderen zijn allebei begaafd ,ik zelf ook ,afdrogen vinden ze vreselijk saai en daarom ook niet aan te sporen om dit ook echt te doen .Herkent iemand dit ,dat huishoudelijke klussen vaak ook te saai zijn ,en je liefst de focus op andere zaken wil leggen?
Nee, herken ik niet. Vroeg ooit aan mijn moeder: “Mam, het lijkt of ik alles wel kan, maar nergens echt goed in ben. Weet u waar ik echt goed in ben?” Haar antwoord: “Afdrogen”.
Haar antwoord is mij altijd bijgebleven. Afwassen vond ik leuker, maar ik heb daarna zelden meer verzaakt.
Soms helpt het om de etiketten wat te verplakken?!
Ja! Heel herkenbaar. De routine matige klussen in huis die steeds maar terugkomen vind ik vreselijk. Waar mijn moeder gelukkig wordt van kleine afgeronde klussen en een opgeruimd huis heb ik dat totaal niet. M’n kledingkast is een puinhoop, de vaatwasser in en uit ruimen, boodschappen in de kar, op de band, in een tas.. nutteloos in mijn ogen. Ik doe t vanwege hygiëne en omdat een ander gezinslid erg gevoelig is voor ordening maar woonde ik alleen dan…,
Hoi! Ik ervaar huishoudelijke klussen ook als saai en repetitief, maar ik kan wel van het resultaat genieten. Omdat je taken zoals afwassen/afdrogen zonder veel concentratie kunt doen kun je zelf wel combineren met leuke dingen: ik heb een Spotify afspeellijst met meezingnummers voor tijdens de afwas. Mij advies; maak het zo leuk mogelijk! Het zou ook een momentje kunnen zijn om even met een van je kinderen een één op één momentje te hebben en bij te praten. En verder, HB of niet, ze zullen toch moeten leren dat niet alles wat in t leven moet even leuk is..
Absoluut herkenning.
Grappige vaststelling. Ik ben inderdaad zelf beter in het ‘pionieren’ dan in het ‘beheren’, iets wat ik in mijn voormalige ICT-carrière ook zeker terug zag komen. Op het moment dat het circus draait, is de uitdaging weg. Wel merk ik, nu ik wat ouder ben, dat mijn interessegebied terug in de tijd gaat. Ik ben meer geïnteresseerd in de geschiedenis dan in het heden en de toekomst. Misschien een onbewuste manier om houvast te vinden in een wereld die snel verandert, maar niet op een wijze die op mij logisch of verstandig overkomt. Interessant…
Dankjewel voor het reageren. Ik hoop dat je ook iets aan mijn blogs hebt, vooral onder het stukje wat kun je doen.
Dank Adriënne!
Je blog komt weer eens precies op het juiste moment.
Want ik zit hier middenin: “ Dat betekent alleen wel dat je door een fase heen moet die niet altijd het meest interessante is. Want in die fase ga je iets nog beter leren beheersen, onder de knie krijgen, herhalen. Zodat je vanuit daar ergens meester in kunt worden en door kunt stromen naar een volgend level waarbij je de complexiteit kunt op zoeken. ”
O, en wat is het saai!
En o wat moet ik daar doorheen.
Op weg naar de status van superspecialist ??
Haha herkenbaar Saskia. Saaaai. Van nature heb ik t snel gezien en iets tot in de puntjes beheersen vind ik niet boeiend. Ik ben echt zo’n van alles wat type. Daarom benieuwd naar deel 2 van de blog.
Dankjewel Saskia, ik ben heel blij dat het voor jou op het juiste moment komt. Mocht je nou echt er tegenaan blijven lopen, Dan kun je altijd eens kijken of een Insight sessie iets voor je is. Insight is er op gericht om jou te helpen de inzichten en tools te bieden die jij nodig hebt en om je te helpen met het vormgeven van jouw gewenste leven, zodat je dat kunt gaan realiseren. Zodat jij kunt gaan doen wat echt bij jou past.
http://giftedpeople.eu/insight-sessie/
Och ja, dat doorzetten en afmaken… Wat een uitdaging! Hey, wacht eens, uitdaging? Ja, ik ga de uitdaging aan! Laat ik nou eens iets afmaken!
En zo forceerde ik mezelf om eerst een project af te maken voordat ik aan iets nieuws begon. Het resultaat was dat ik geen voldoening haalde uit het resultaat. In plaats van te genieten van hetgeen wat ik gemaakt had, kreeg ik eerder het gevoel van “Hehe eindelijk! Nu kan ik aan dat andere project werken!” Ja, zo was er ook geen lol meer aan…
MAAR ik heb mezelf nu wel laten zien dat ik wel iets af kan maken! Nu de volgende uitdaging: leren loslaten xD
Dankjewel, fijn dat je reageert en dat je zelf nu weet dat je dingen wel kunt afmaken.