EĂ©n van de deelnemers van Insight deelde een belangrijk inzicht die ze had opgedaan. Ze vertelde dat ze voorheen vaak vragen had als âWaarom moet ik steeds meebewegen?â, en âWaarom word ik niet begrepen?â Ze voelde frustratie in het steeds een pas op de plaats maken, in het anders moeten verpakken van haar boodschap om collegaâs mee te nemen in haar zienswijze. Anderen deden dit namelijk ook niet bij haar. Â
Ze had het gevoel dat zij steeds met iedereen rekening moest houden. Vanuit de weerstand die ze daarbij had, deed ze dit steeds minder. Maar dat werkte meer tegen haar dan voor haar. Er ontstond vaker miscommunicatie. Ze kreeg mensen niet mee in haar zienswijze, daardoor voelde zij zich nog meer onbegrepen. En anderen begonnen haar te vermijden wat een gevoel van eenzaamheid meebracht.Â
Ze realiseerde zich nu dat dit uitgangspunt haar vooral in de weg zat. Als ze niet die extra stap zette om haar boodschap anders te verpakken, kon ze haar collegaâs niet meer bereiken. Als ze niet af en toe wat langzamer ging, zou ze wel als eerste over de finishlijn gaan, maar vervolgens daar alleen moeten wachten. Als ze niet de tijd zou nemen iets nog een keer uit te leggen, zouden haar collegaâs niet begrijpen wat er nodig was en daardoor niet in beweging komen. In plaats van hiertegen te vechten, begon ze het te accepteren. Ze begon er met humor naar te kijken, en dat heeft de relatie met haar collegaâs een heel stuk sterker gemaakt. Â
Bij jezelf blijven versus meebewegenÂ
Aangezien je als hoogbegaafde vaak de uitzondering bent en in de minderheid bent, is de kans groot dat jij vaak degene zult zijn die iets meer naar de ander toe moet bewegen. Misschien voelt dit oneerlijk. Maar de vraag is: Wat levert het je op en wat kost het je om het niet te doen?  Â
Je kunt er namelijk voor kiezen om 100 procent bij jezelf te blijven. Om te zeggen wat je hebt te zeggen op de manier die natuurlijk komt voor jou. Als je vooral met niet-gelijkgestemden bent, is de kans alleen kleiner dat je hen met je meekrijgt. Dat zij begrijpen wat je probeert te zeggen. Dat ze ook daadwerkelijk iets kunnen en willen met wat jij aandraagt. Dat staat je dan in de weg van het resultaat dat je wilt bereiken.Â
Je kunt er ook voor kiezen om 100 procent mee te bewegen, met als gevolg dat jij je jezelf daarin verliest. Dat je zo bezig bent met de ander dat je op energieniveau leegloopt. Of dat je afgeleid raakt van wat de kern is van wie jij bent en wat jij te doen hebt. Dat is ook weer niet de bedoeling. Â
In elke situatie waarin je in contact treedt met een ander, zul je de vraag moeten beantwoorden: In hoeverre blijf ik bij mezelf en in hoeverre beweeg ik mee?Â
Het antwoord ligt vaak ergens in het midden. In interactie met de ander zul je namelijk altijd een beetje moeten meebewegen. Ongeacht je mate van begaafdheid. Om de aansluiting met anderen te kunnen maken, zullen we samen een frequentie moeten opzoeken waar we allebei verder mee kunnen. Het verschil is dat je als hoogbegaafde op een frequentie zit die net iets verder weg ligt. De aanpassing die je dan moet maken is relatief groter dan bij gelijkgestemden. Â
Naar draagkrachtÂ
Beeld jezelf een brug in die twee eilanden verbindt. Jij gaat als hoogbegaafde net iets sneller en je ziet al wat er nodig is om naar de andere kant te komen. Aan de overkant staan de mensen die je wilt bereiken. Zij zijn met andere dingen bezig waardoor ze nog niet zien wat jij al ziet. Je kunt dan uit principe halverwege de brug stil gaan staan om te wachten tot ze naar jou toekomen. Daarmee loop je alleen het risico dat het langer duurt dan jij zou wensen. Je loopt het risico dat de mensen aan de overkant besluiten de brug helemaal niet te gebruiken, dat ze ineens een andere kant oplopen. In beide gevallen wordt jouw doel, of het gezamenlijke doel dan niet behaald.Â
Als hoogbegaafde heb je bepaalde gaven die ook een last meebrengen. De last om naar draagkracht te handelen. Als jij ziet wat die ander niet ziet, is het aan jou om die ander te helpen daar te komen. Je kunt namelijk van iemand niet verwachten om iets te doen wat hij of zij niet kan bevatten. Natuurlijk kun je besluiten dit niet te doen, deze last niet te dragen, maar dan komen we terug op de vraag: âWat levert dat je op?âÂ
Wat kun je doen?Â
Maak steeds de afweging in welke mate je bereid bent de ander tegemoet te treden op de brug. Wat levert het je op om bij jezelf te blijven en wat levert het je op om mee te bewegen? Laat daarbij de vraag los wat feitelijk eerlijk is. Dat is namelijk niet zo zwart-wit. Als jij langer bent dan de ander en jullie staan beiden voor een muur waar je niet overheen kunt kijken, is het dan eerlijk als jullie allebei een krukje krijgen van dezelfde hoogte zodat jij er net overheen kunt kijken en de ander niet?Â
Zorg aan de andere kant voor voldoende gelijkgestemden. Als je in al je sociale contacten bezig bent met meebewegen, extra uitleggen wat je bedoelt, dan wordt dat te vermoeiend. Door daarnaast contacten te hebben waarbij je weinig woorden nodig hebt en al op een soortgelijke frequentie zit, bouw je ook het geduld op die je in jouw contactmomenten met niet-gelijkgestemden nodig hebt.Â
Ken jezelf. Hoe beter jij jezelf kent, hoe makkelijker je ziet waarin je verschilt van de ander en wat de verschillen zijn in draagkracht. Vervolgens kun je besluiten wat je daarmee wel en niet gaat doen. In hoeverre je bereid bent naar iemand toe te bewegen. Â
âÂ
Beweeg je te veel of te weinig mee? Laat het mij weten onder deze blog?Â
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Comments 42
Bij jezelf blijven versus meebewegen …
Heel lastig dit om de grens te bepalen. Helemaal als je zelf (nog) niet weet wat je precies wilt.
Ik was net begonnen consultant en had in de job daarvoor wat gelijkgestemden op de werkvoer, waardoor een half woord soms genoeg was.. heerlijk.
Bij die nieuwe job bleek ik dezelfde taal te willen spreken en werd door een collega heel rustig op gewezen dat ik in de uitleg stukken miste en dat duidelijker moest uitleggen. Zijn zoon bleek een verstandelijk gehandicapte en blijkbaar communiceren deze ook anders. Hij had hier dus ervaring mee, om de boel te ontcijferen, wanneer je te snel of anders gaat in een verhaal.
Van dit punt heb ik wel veel geleerd en test dan ook tot welke gradatie ik moet terugschakelen, alvorens ik dus “verstaanbaar”wordt voor mijn omgeving. Dus nu ook in speeches en presentaties, gebruik ik dus ook jip en janneke taal, om beter over te komen.
Maar ook bij mij is het na een paar keer van, zoek het maat uit, schrijf het eens een keer op en niet op een los blaadje!
Dat is weer een ander iets, waardoor ik steeds meer begon te loggen, handboeken schrijven met plaatjes en stappenplannen, onder het mom van… als ze weer komen, krijgen ze een mail met uitleg..
Zover ben ik inmiddels bedreven geraakt in de communicatie met anderen.
Grappig … Ik zie mezelf niet als hoogbegaafd (want ik durf te wedden dat ik geen IQ van 130 of meer heb) maar dit artikel is (en diverse reacties zijn) zo ontzettend herkenbaar! Alsof iemand letterlijk heeft meegekeken op mijn werk en de situatie omschrijft. Het feit dat hoger opgeleide mensen in een hogere functie keer op keer mijn analyse niet begrijpen en zich aangevallen voelen wanneer ik een simpel plan van aanpak presenteer, terwijl externe specialisten uiteindelijk hetzelfde zeggen en dan wordt het wel geaccepteerd. Ik blijf het enorm lastig vinden om dan een stapje terug te doen en de tijd te nemen om samen het proces te doorlopen… Het kost zoveel energie. Alsof je constant met verandermanagement bezig bent. Ik wil dat helemaal niet altijd, maar het is bijna nog meer vermoeiend om dingen zo inefficiĂ«nt te laten lopen als ze zijn in de status quo. Soms zou ik willen dat ik mezelf gewoon even ‘uit kon schakelen’, en het prima vinden zoals de situatie nu is, ook al is die niet optimaal.
Herkenbaar wat je hier schrijft. En heel frustrerend om “de situatie” dan maar te laten zoals die is. Dat voel ik dan als negatieve energie. Weten dat iets de verkeerde kant op gaat, mensen er attent op maken waar dan geen aandacht aan wordt besteed. Als het dan fout gaat wordt je ook nog gevraagd de kolen uit het vuur te halen. Dan zakt bij mij de broek af. Ga dat dan maar lekker zelf doen denk ik dan.
Heel interessant artikel! De reacties nuanceren het, ook al is het artikel al genuanceerd geschreven. Het nodigt vooral uit om ermee aan de slag te gaan. Er bestaat geen pasklaar antwoord. Spijtig wanneer je in je ‘valkuil’ terecht bent gekomen en dan misschien even ‘star’ bent als degenen waarover je oordeelt dat ze niet mee willen. ;-). Ik wijs daarbij ook naar mezelf!
Author
Dankjewel voor je fijne reactie.
Voor mij is het vooral gewoon een kwestie van “wat baten kaars en bril als de uil niet zien wil”. Geduld mag dan wel een mooie deugd zijn, en ik kan ook best wel veel energie besteden aan het cultiveren van een open geest met zo min mogelijk verwijten, ook bij mezelf en niet alleen bij anderen, want da’s de kunst van het relativeren. Relativeren houdt echter tegelijkertijd ook in dat het doorgaans weinig nut heeft om eindeloos rond de pot te draaien op onvruchtbare bodem, om toch maar net te blijven proberen te cultiveren… oftewel het traditionele gevecht tegen windmolens. Ook daar zijn grenzen.
Author
Fijn dat je reageert.
Wat je schrijft over meebewegen volg ik helemaal. En daar kan vaak nog een andere vraag aan vooraf gaan: hoe weet je (zo zeker) wat je ziet, wat het doel is, wat het beste is?
Bij het lezen van dit artikel (en veel andere artikelen) blijf ik het moeilijk vinden dat er een aanname lijkt te zijn dat ‘jij’ als hoogbegaafde het allemaal wel goed ziet/weet/snapt – en ‘de anderen’ niet.
Citaten uit deze blog:
“…haar collegaâs niet begrijpen wat er nodig was”
“Jij gaat als hoogbegaafde net iets sneller en je ziet al wat er nodig is om naar de andere kant te komen”
“Zij zijn met andere dingen bezig waardoor ze nog niet zien wat jij al ziet.” (helemaal ziet?)
“Als jij ziet wat die ander niet ziet” (helemaal niet?)
“Je kunt namelijk van iemand niet verwachten om iets te doen wat hij of zij niet kan bevatten.” (au!)
Met zo’n houding isoleer je jezelf bij voorbaat. Steppenwolfsyndroom.
En, belangrijker nog: in de meeste werksituaties bestaat er helemaal geen beste of ideale oplossing of uitkomst (die jij als HB al wel zou kunnen zien) en komt de beste uitkomst uit een iteratief, experimenteel proces, met anderen (stakeholders!). Dat is niet iets wat ‘jij’ vooraf al helemaal kunt zien/snappen/weten.
Helemaal mee eens. “Ik zie ik zie wat jij niet ziet” = “het is maar hoe je het bekijkt”.
Dat klopt dat het een experiment is, maar wat je wel merkt, is dat jij je op een gegeven moment met dingen bezighoudt, waar anderen nog niet eens aan gedacht hebben, terwijl ze er soms al 12 jaar werken, dat vindt ik zo vreemd, dat ze het allemaal wel goed vinden en niet meer willen verbeteren, maar eerder verandering tegengaan omdat ze het allemaal wel best vinden en op deze manier “ze” de controle kunnen houden. Deze mensen gaan dus ook voor status, macht en geld en niet voor het werk wat ze aan het doen zijn, want die mensen zijn er ook genoeg op de werkvloer… Deze mensen zullen jou dus ook nooit helpen of begrijpen, maar eerder de poten onder je stoel wegzagen… of jou achter je rug demoniseren…
Heb geleerd op lange termijn te denken en veel geduld te hebben. Een vijf tot tien jaar terug mocht je op het werk je ideĂ«en uitwerken en indienen online. Heb dan paar dingen uitgeschreven waar ik al langer ideĂ«en over had. EĂ©n iemand van het hoger management die de werkgroep leidde had het opgepikt als zeer goed. Maar de gewone stafleden hebben er – zoals ik verwachtte – niets mee gedaan. Toch merkte ik dat het nu en dan terugkomt en na zoveel jaren vroeg onze chef ons op welke punten we dit idee konden implementeren… Mijn naam wordt zelden genoemd hierin, vind ik niet erg, als er maar iets mee gedaan wordt. Ik denk dikwijls op organisatorisch niveau, terwijl ik geen managementsfunctie heb. Dat is niet evident.
Ik probeer af en toe mezelf intellectueel uit te dagen door een reeks lezingen te volgen op universitair niveau, want op het werk heb ik te weinig uitdaging.
Author
Super Inge dat je dit zo oppakt, iets zoeken naar wat jou intellectueel prikkelt. Loop je hier op je werk vaak tegenaan?
Ik heb zoân âoh jaâ moment bij het lezen van dit artikel. Ik weet weer waarom ik niet eens de moeite meer neem om gesprekken aan te gaan om ideeĂ«n uit te wisselen of me te mengen in discussies. Ik weet ook alweer waar dat gevoel van âvan wal rakenâ vandaan komt en dus ook dat gevoel van eenzaamheid. Wel lekker rustig zo. Geen hoofdpijn meer ?
Zoeken naar balans is de rode draad in dit artikel. Dat kost een shitload aan energie en moed en je krijgt er, in the long run, veel voor terug. Hoe eerder je begint, hoe eerder je de vruchten plukken kunt. Maar voor nu geniet ik nog even van de rust ?
Author
đ dankjewel fijn dat je reageert Ano en super om te lezen dat je iets aan het blog hebt gehad!
Voor mij kwam het werkelijke besef van het anders , sneller denken en redeneren pas na een coaching op 54 jarige leeftijd.
Zelfs mijn leidingevende vond mij te hard en te “direct” in mijn communicatie. De communicatie van de ander was voor mij eindeloos geleuter met weinig inhoud dat volgens mij ook in enkele minuten had gekund. Mijn coach maakte mij duidelijk dat wanneer ik op de trein stap de trein dendert, ik wacht niet op het fluitsignaal en ben al op het eindstation gearriveerd terwijl de ander nog bezig is met inchecken. Ik dacht dat iederen tijdens een gesprek al meerdere scenario’s in gedachten had en naar gelang kiest zoals noodzakelijk. Collega’s geven aan de snelheid van annalyseren niet te kunnen bevatten, en ik heb ze duidelijk gemaakt dat zij weten dat ik weet dat ze nog moeten instappen en dat dit moeilijk is, echter het is net zo moeilijk als je alleen op het eindstation staat! Ik maakte, en nu nog steeds , de inschattingsfout dat iemand hoger opgeleid dan ik of gelijk in functie mij wel kan volgen.
En ja, als ik wel wil los gaan dan zoek ik een gelijk gestemde, het onderlinge begrip zonder rem , geeft mij energie en prikkelt tot diepgang.
Author
Fijn Henny om te lezen dat je gelijkgestemden om je heen hebt waardoor jij energie, prikkeling en diepgang ervaart. Dat is een inschattingsfout die veel hoogbegaafden maken/ hebben gemaakt, het lijkt gewoon in ons hoofd zo makkelijk, juist iemand die een hogere functie heeft dan dat jij dat hebt, verwacht je dat van. Maar ons creatieve brein denkt inderdaad sneller, waardoor we het grotere plaatje vaak al voor ons hebben.
Ik heb ook het gevoel dat ik constant moeite doe, maar niks terug krijg. Meer en meer vraag ik me af hoe dit komt. Eigenlijk ben ik ten einde raad. Mijn vriendin zegt dat ik niet goed ben in dingen uitleggen. Terwijl ik denk dat het duidelijk is ?. Samenwerken is ook moeilijk.
Author
Onthoud dat door jezelf steeds beter te leren kennen, je ook beter gaat begrijpen hoe jij in elkaar zit. En vanuit daar komen antwoorden over: in welke omgevingen kom ik tot mijn recht en wat is het waar ik naar op weg wil zijn.
Destijds in mijn werk als docent in het VO, was ik zowel intuitief, vanuit inzicht, als vanuit professionele kwaliteiten bezig om mijn onderwijs steeds te ontwikkelen. Ik pakte de dingen op een manier aan die later een naam bleken te hebben en een model bleken te zijn. Mijn didactische vooruitstrevendheid werd opgemerkt door de directie en ik werd 2 keer gevraagd om in de Onderwijscommissie deel te gaan nemen. Bezig zijn met onderwijskundige, didactische en pedagogische vernieuwingen in de school. Het gaf mij de mogelijkheid om constructief collega’s in beweging te krijgen die hun vak op een statische en eenzijdige manier invulden en die zich snel bedreigd voelden als je het met hen over de (voortdurend nodige) ontwikkeling van hun vak had. Door in het team projecten op te zetten, ook samen met externe deskundigen, creeerden we een speelveld waarin de noodzaak voor ontwikkeling een plek kon krijgen. In dat speelveld werd ik ook enige tijd (tot ik weer ging studeren) didactisch begeleider van docenten en heb ik verschillende gesprekken met hen gevoerd. Belangrijk was dan dat men zo’n gesprek niet als impliciete kritiek zag, maar als een normaal aspect van de voortdurende professionalisering van je docentschap. Ik hielp hen te reflecteren en zelf gewenste doelen te stellen (ik had hier zelf ook een training voor gehad).
In mijn huidige persoonlijk leven vind ik het erg moeilijk om mee te bewegen met mensen die een eenzijdige mening hebben en de nuance missen. Zwartwit denken zonder verder te kijken. Ik val dan stil. Ik voel me niet respectvol behandeld als ik niet ook mijn kant van het verhaal over het voetlicht kan brengen, zonder keihard afgewezen te worden. Ik ben soms zo verbijsterd over de standpunten van mensen, dat het niet eens in me op komt om mee te bewegen. Later probeer ik wel bewust te kijken hoe ik de ander serieus kan blijven nemen, zonder mezelf helemaal weg te cijferen of als een boksbal te laten behandelen. Ik kan er van wakker liggen.
Author
Zorg dat je mensen in je omgeving hebt die positief bijdragen aan wat jij denkt, voelt en doet. En wees bereid om jouw kostbare tijd te investeren in de mensen die je graag om je heen wilt houden en minder tijd te besteden aan de mensen die eigenlijk niet passen bij jou en de weg die jij te gaan hebt. Hoe kom je hier dan achter? Door te onderzoeken wat je blauwdruk is. Het is een proces van naar jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ik had daar last van, maar ben er achter gekomen dat er een betere oplossing is. Als je je in de ander inleeft en ziet waarĂČm iemand niet direct in actie schiet (of zelfs in de weerstand)het vaak heel begrijpelijk is. Dan hoef je zelf niet veel te veranderen om te zien wat er nodig is om de ander te enthousiasmeren, of in beweging te krijgen. Ze voelen zich dan gezien.
Bijkomend voordeel is dat ze ook met je willen blijven werken.
Ik erger me soms echt wel aan collega’s die iets niet lijken te kunnen of willen begrijpen, maar ik kies ervoor om mee te wegen dat ik zelf een blinde vlek kan hebben, dwz dat er krachten of belangen spelen die ik niet ken of zie. Het kan best zijn dat ik die motieven niet belangrijk vind (prestige bijv), maar dat de ander die wel belangrijk vindt. Waarom zouden mijn motieven meer legitiem zijn? Er zijn altijd meer wegen naar Rome. Tegelijkertijd ben ik wel zo ver dat ik erkenning wil (en krijg) voor mijn bijdrage. Met het zichtbaar maken daarvan heb ik nog steeds moeite, omdat ik het zelf zo vanzelfsprekend vind wat ik doe. Wat dat betreft zijn de blogs van De succesvolle introvert ook leuk om te lezen.
Author
Fijn dat je reageet Suzan, dankjewel voor het delen.
het grootste probleem wat ik ervaar is dat men hulp als kritiek ervaart.. en het gebrek aan enthousiasme om het goed te willen doen.. je kunt enkel mensen tegemoet komen die willen begrijpen.. de tijd dat ik dan maar meewaai om dat ik niet begrepen word is voorbij.. dan slachtoffer ik wel wat tere zieltjes.. en nee; dat is vast niet de juiste manier.. maar wel een die mij opluchting geeft ..
Herkenbaar. Opmerkingen maken om mensen vooruit te helpen worden vaak gezien als negatieve kritiek. Dat is vooral het geval als mensen zich snel bedreigd voelen. En dat komt vaak voor in (werk)relaties waarin leidinggevenden niet capabel zijn, dat ook van zichzelf weten, maar dit niet willen toegeven. Dat kan weer veroorzaakt worden door een angstcultuur in een organisatie of doordat er te veel “gekonkeld”wordt en te weinig gewerkt. Vaak gaat het dan om belangen waar ik (of jij als hoogbegaafde) niet in geĂŻnteresseerd bent. Het is dan de vraag of in die situatie ooit tot je recht zult komen…
Super herkenbaar !
Ja, vooral dat herken ik ook van deze culturen. En zelf niet hetzelfde belang nastreven als zij.
Heel herkenbaar!
Inderdaad. Misschien zijn we te perfectionistisch? Waardoor het overkomt dat we nooit tevreden zijn.
Author
Dat kan, streven naar perfectie geeft vaak ook een voldaan gevoel. Maar op sommige vlakken brengt het ook verdriet en ongeluk. Het is vermoeiend om altijd de perfecte versie van jezelf te moeten zijn en om altijd alles perfect te willen doen. Vraag jezelf daarom steeds af, wat levert dit me op en wat kost het me? En maak op basis daarvan de beslissing om of een tandje terug te schroeven, of vol gas te gaan. Zowel bij jezelf als bij de verwachting die hebt naar anderen toe.
Had nooit verwacht dat ik Ooit Zelfs zou overwegen op een of andere website Te reageren Op een dergelijk bericht. Verassend genoeg herken ik mezelf in veel dingen die hier beschreven worden. Intelligentie is vaker een vloek dan een zegen.
Dat hulp als kritiek word ervaren is absoluut iets wat ik herken, daarom kies je soms om niet het achterste van je tong te laten zien en je eigenlijk dommer voor te doen dan je bent.
Wat heel vermoeiend word na een Lange tijd.
Author
Leuk om te lezen dat je dan toch reageert đ heb je het gratis E-book ook al gedownload of een keer mee kunnen doen aan de gratis online masterclass? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Herkenbaar! Vooral in prive situatie levert dat veel frustratie op… ik krijg mijn wederhelft regelmatig niet goed uitgelegd wat ik bedoel / waar ik heen wil. Ik zie het voor me, maar hij niet. Ik merk idd dat ik dan op een gegeven moment het opgeef het uit te leggen. Het woord âeenzaamheidâ komt me in die context niet onbekend voor…..
Author
Dankjewel Mea voor je reactie. Heb je het blog ook gelezen de liefde behouden als hoogbegaafde? Misschien staan er leuke punten voor je in. https://giftedpeople.eu/liefde-behouden-als-hoogbegaafde/
ik kan me daar heel goed in vinden. alleen ik heb niet meer de energie om andere mensen het licht te laten zien die het feitelijk eigenlijk niet willen zien en net zoals een klein kind zich toch willen verbranden aan het fornuis. ik heb nu dus ook totaal niemand meer om me heen waar ik verder normaal sociaal contact mee heb alleen voor deze reden. mensen vreten zoveel van me energie dat ik buiten werken niet meer in staat was en de energie kon opbrengen om nog dingen voor me zelf te doen. iedereen deponeerde bij mij zijn problemen waarvan ze wisten dat ik die wel kon oplossen mooi voor hun slecht voor mij. dus tja wat is de midden weg bij mensen die het gewoon heel normaal vinden dat jij dat gewoon doet. ik weet het niet. de maatschappij is wat dat aangaat voor mij te ingewikkeld en te energie vretend om daar verder nog aan deel te nemen. dus kies ook ik voor isolement
Author
Dankjewel Christiaan voor je reactie. Wees je bewust van de invloed van jouw directe omgeving en kies bewust voor de mensen die je wel en niet toelaat. Investeer daarnaast in zelfonderzoek. Leer jezelf beter kennen zodat je weet hoe jij in elkaar zit, wat jij nodig hebt en wat voor mensen jij graag om je heen wilt hebben. Je gaat merken dat hoe beter jij jezelf kent en durft te zijn, des te meer mensen je aantrekt die daarbij passen.
Hallo, ben beroepsmuzikant en nu beginnen de optredens weer wat op gang te komen.
Maar wat mij opvalt is dat ik inmiddels veel verder ben in het doorgronden van de huidige ontwikkelingen m.b.t. die Corona lockdown en alles erom heen zoals de mogelijk komende – verplichte? – vaccinaties.
Dat geeft behoorlijk wat botsingen en wrijvingen binnen de mensen die ik muzikaal bedien.
Ik merk dat men over het algemeen nog lang niet toe is aan het herstellen van de eigen vrijheid. Dat ervaar ik als frustrerend en bedroevend. Ik dien dus mijn tempo van bewustwording te beteugelen om niet aan de mensen voorbij te schieten.
Lastig.
Zou je ook kunnen zien als “jammer voor hen”! Jij weet/voelt hoe die corona-manipulatie in elkaar zit (ik ook!) en voor elitisten en regel-opleggers in hĂșn voordeel werkt om ons te muilkorven! NiĂ©t laten gebeuren met je! Totaal onnodig geweest, die lockdown (hier in BelgiĂ« erg strikt) en de lunacy van dit gedoe zal ooit blijken… WIJ zien en weten het, veel van de rest nog niet, mss nooit… en dan is hĂșn leven achter een angstige muilkorf voorbij gegaan.
tjsa 2 kanten aan het verhaal, je merkt steeds meer weerstand, terwijl ze alleen maar MSM nieuws lezen en dan denk je..baseer je daar je waarheid op?
En de andere kant denk je succes met je vaccinatie toedeledokie.. zo moeilijk om deze groep te bereiken, persoonlijk ben ik ermee gestopt. Een paar steekproef vragen en ik hou ermee of of ga door. Maar is ons doel de mensen wakker te schudden?? of moeten we dat aan anderen over laten?
Ik had een baas die nogal vol van zichzelf was/is , ik ben slim snel en rijk etc… 2x verkoudheid en laat zich 2x testen??? en komt heel trots zeggen.. ik heb geen corona…maar wel de boel bij elkaar hoesten en germs verspreiden met alleen maar symptoombestrijding middeltjes, dan denk je echt van oei, ben jij nou het voorbeeld?? Zoveel (managers)boeken waar hij mee pochte en niet de moeite nemen om een klein beetje spiegelinfo te verzamelen… dan daal je wel snel in waarde voor mij.
Dit is een zeer herkenbare stelling. Resultaat voor mij is dat ik voor eigen rekening begonnen ben Ăšn succesvol afgewerkt. Ik werd echter nooit goed begrepen maar toch werd er afgunstig gereageerd waardoor ik vereenzaamd ben. Verder voel je dan nog weinig energie om hieraan te verhelpen en raak je al snel geĂŻsoleerd…
Author
Zorg dat je mensen in je omgeving hebt die positief bijdragen aan wat jij denkt, voelt en doet. En wees bereid om jouw kostbare tijd te investeren in de mensen die je graag om je heen wilt houden en minder tijd te besteden aan de mensen die eigenlijk niet passen bij jou en de weg die jij te gaan hebt. Hoe kom je daar achter? Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/