Ik ben zelf nogal kort van stof. Mijn automatische neiging is om altijd meteen naar de kern te komen. Dat maakte dat de opstart van mijn podcast ook even op zich liet wachten, omdat ik bij elke podcastopname binnen twee minuten al klaar was.  

Anyway. Als ik via de mail een vraag aan iemand wil stellen, dan val ik van nature met de deur in huis. Ik weet echter, door vallen en opstaan, dat het niet altijd handig is om meteen met de deur in huis te vallen. Het blijkt dat niet iedereen dat zo handig vindt als dat ik dat vind. De afgelopen jaren heb ik mezelf daarom hierop getraind. Ik heb zelfs een speciaal trucje voor de mail.  

Dat trucje werkt als volgt. Ik verander niets aan mijn automatische neiging. Dat gaat ook lastig, omdat het automatisch gaat. Maar, ik verstuur de mail niet meteen. Ik voeg namelijk daarna namelijk nog de verpakking toe.  

Voorbeeld eerste opzet: 

Kun je voor donderdag de weekupdate klaarzetten? 

Voorbeeld na vriendelijke toevoeging: 

Hoi [naam van de ontvanger], 

Hoe is het met je? Hoop dat je een fijne verjaardag hebt gehad.  

Kun je voor donderdag de weekupdate klaarzetten? 

Dank je wel alvast.  

Vroeger zou ik misschien hebben gedacht dat het alleen maar zonde is van mijn tijd en de tijd van de ontvanger. Maar inmiddels weet ik dat het veel doet als je even een klein connectiemomentje toevoegt. In het verlengde daarvan ben ik sowieso meer gaan oefenen om liefdevol en met tact te communiceren. Niet dat ik eerst niet liefdevol communiceerde, alleen mijn liefdevol communiceren was niet altijd door anderen zo te herkennen. De liefde zat bij mij namelijk in de intentie en niet zozeer in de vorm. En dat maakte het lastig voor de ander om de intentie te kunnen herkennen. Zo kon ik bijvoorbeeld mijn leidinggevende vrij direct aanspreken op iets dat niet goed ging, met de liefdevolle intentie dat het beter kon en dat we het samen beter konden maken. Mijn leidinggevende zag dat dan echter als kritiek of als aanvallend en kon daardoor mijn intentie helemaal niet herkennen. Het eindresultaat was dat ik met mijn liefdevolle intentie weer terug naar mijn plek werd gestuurd en dat er in het bedrijf niets veranderde. 

In mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ heb ik ook een heel hoofdstuk toegevoegd over communiceren en het voorkomen van communicatievalkuilen. Ik vind het namelijk superzonde als jij met jouw andere manier van denken en zien niet gehoord wordt. Want juist met jouw andere manier kun je iets moois toevoegen aan de wereld om je heen en kun je problemen voorkomen die anderen nog helemaal niet zien.  

Ik weet ook als geen ander dat als je anders bedraad bent, je soms een net iets andere taal spreekt. Wanneer jij je daar bewust van bent, kun je gelukkig wel gaan onderzoeken hoe je jouw boodschap beter kunt overbrengen, zodat deze ook daadwerkelijk gehoord wordt. En ja, dat betekent soms dat je iets meer aandacht moet stoppen in de verpakking, maar ook dat je samen met de ander meer voor elkaar krijgt. 

Wil je meer weten over de communicatievalkuilen die je als hoogbegaafde op het werk kunt ervaren? Lees dan het boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’. 

Ik ben benieuwd welke valkuilen je bij jezelf herkent, deel het hier onder de blog: 

–

Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de HB-updates gemakkelijk in je mail.