Laatst moest ik denken aan een moment tijdens de middelbare school waarin een klasgenoot in het voorbijgaan iets tegen mij riep. Ik weet niet meer wat, maar wel dat ik het heel belangrijk vond om super ad rem terug te reageren. Wat niet lukte, want ik hakkelde en stamelde vervolgens iets naar buiten wat totaal niet overkwam en erger was dan gewoon niets terugzeggen en doorlopen. 

Vanuit die gedachte kwam ik terecht in een herinnering waarin ik stond te volleyballen op vakantie. De tegenstander probeerde om mijn concentratie te verbreken door wat onaardige opmerkingen te maken en ik probeerde wederom om iets te zeggen dat ook maar enigszins ergens op sloeg. Wat niet lukte, want ik wilde twee dingen tegelijk zeggen en er kwam een soort rare tussenvariant uit. Ik weet nog dat ik mezelf die opmerking hoorde maken om mezelf meteen daarna heel dom te voelen en een beetje te schamen voor de opmerking die stoer had moeten zijn, maar dat zeker niet was en vooral heel lafjes tot uiting kwam.  

Achteraf gezien zag ik in deze situaties natuurlijk precies wat ik had kunnen zeggen en bedacht ik fantastische comebacks. Zoals wel vaker met bepaalde gesprekken, is het ook veel makkelijker om een passende reactie of opmerking te verzinnen als je even uit de situatie bent.  

Als hoogbegaafde kan ik vanuit mijn snelle denken vaak genoeg juist wel snel en passend reageren. Ik kan snel zien wat er nodig is, snel inspelen op wat er gezegd wordt en snel schakelen. Maar dus niet altijd. Want, soms heb ik even wat meer tijd nodig om iets te overwegen of af te wegen. Soms word ik geraakt door wat de ander zegt en heb ik even tijd nodig om mezelf te herpakken. Soms ben ik in mijn geheugen even aan het graven naar wat er ook alweer wel of niet gezegd is en afgesproken is. Soms is het een vraagstuk waar veel verschillende factoren in meespelen en soms ben ik in mijn hoofd meerdere paden aan het bewandelen en processen aan het doorlopen om te komen tot mijn antwoord.  

Dat snel zijn en snel denken niet hetzelfde is als snel reageren, is sowieso belangrijk om te weten. Ik zie namelijk dat hier vaak wat verwarring in ontstaat. Als hoogbegaafde denk je snel, maar je reageert niet altijd snel. Soms zelfs langzamer dan de mensen om je heen.  

Hetzelfde geldt voor de bovengemiddelde intelligentie. Ook hier zie ik vaak verwarring ontstaan. Bijvoorbeeld dat een bovengemiddelde intelligentie gelijkstaat aan hoge cijfers halen en succesvol zijn. Of dat er maar één vorm van intelligentie is. Wanneer je niet weet dat intelligentie op veel verschillende manieren tot uiting kan komen, kun je je er zomaar in vergissen dat je niet hoogbegaafd bent terwijl je dat wel bent. Daarom is het belangrijk dat je steeds blijft focussen op waar je wel herkenning in vindt. Want ook als je nog twijfelt over je hoogbegaafdheid, heeft dat waar je herkenning in vindt sowieso invloed op je leven, werk en relaties.  

Wil je meer weten over hoogbegaafdheid? Meld je dan aan voor de gratis Introductie masterclass over hoogbegaafdheid. Daarin ontdek je meer over de drie hoofdkenmerken, hoe je HB kunt herkennen, of je het moet laten testen en wat het verschil is met HSP. Aanmelden kan hier. 

Heb je de Introductie masterclass al gezien? Dan is de masterclass ‘Van Last naar Gave’ interessant voor je. In deze masterclass ontdek je waarom je als HB’er nadelen van je hoogbegaafdheid kunt ervaren en wat er nodig is om meer de voordelen te gaan ervaren.  

–