Laatst vertelde ik in een heel leuke podcast met Evelien Bijl over hoogbegaafdheid en perfectionisme. Je kunt de aflevering hier luisteren als je dat nog niet gedaan hebt. In de podcast vertel ik ook over mijn perfectionisme en hoe dat in de jaren is veranderd. Voor mij is perfectionisme namelijk niet per se slecht. Perfectionisme kan ook bijdragen aan dat iets tot in de puntjes verzorgd is.

Perfectionisme wordt vooral belemmerend als je onnodig veel tijd en energie in iets stopt dat ook nog eens niet zo belangrijk is. Je bent bijvoorbeeld vier uur bezig met het perfecte Excel sheet en je opdrachtgever kijkt er één keer even snel naar en je ziet het daarna verdwijnen in een stoffig bureaulaatje. Of je stopt veel tijd en energie in iets dat vooral gewoon gedaan moet worden. Zoals een e-mail naar je collega over die vergadering die jullie nog zouden inplannen. 

Voor mij was het jarenlang heel normaal om overal uren en uren aan werk in te stoppen. Tot ik een sollicitatiebrief moest schrijven voor een hele leuke functie die mij op het lijf geschreven was. De brief en mijn CV waren eigenlijk al vrij snel klaar, maar ik stelde het versturen steeds uit, omdat ik dacht dat het nog niet goed genoeg was. Dus bleef ik elke dag bijschaven. Ik veranderde de lay-out. Drie keer. Ik herschreef alle zinnen, ook al werd het er niet per se beter op. En gelukkig was er een deadline, anders was ik nu nog steeds aan het “finetunen” geweest.  

Toen ik eindelijk mijn sollicitatie net voor de deadline verstuurde, kreeg ik vrij rap een reactie: de functie was al vergeven. Vlak voordat ik mijn brief had ingestuurd, hadden ze besloten iemand anders de functie aan te bieden. En dat stak wel een beetje, want ik had er juist zoveel tijd en energie in gestopt.  

De werkelijkheid is dat de mate van perfectie in mijn brief niet doorslaggevend was geweest in het wel of niet aangenomen worden voor deze functie. De mate waarin ik en mijn kwaliteiten geschikt waren wel. Het stak dan ook nog meer toen ik de opmerking kreeg: ‘Als je iets eerder je brief had ingestuurd, hadden we de functie waarschijnlijk aan jou aangeboden.’ 

Nu geloof ik dat het zeker wel belangrijk is dat je tijd en aandacht stopt in je sollicitaties, maar je kan er ook in doorslaan (hier spreekt dus een ervaringsdeskundige 😉). 

Als je er herkenning in vindt dat jij jezelf kunt verliezen in het perfect maken van dingen, is het belangrijk dat je gaat onderzoeken wat je probeert na te streven door middel van je perfectionisme en ook wat het je nu kost. Zo kun je gaan herkennen dat jouw belemmerende perfectionisme voortkomt uit de overtuiging: ‘Ik ben niet goed genoeg’. Als reactie op deze overtuiging ga je dan proberen wel goed genoeg te zijn door overmatig veel aandacht aan iets te geven. Of je gaat iets uitstellen tot het perfect is, om zo te voorkomen dat je wordt afgewezen.  

In Insight in hoogbegaafdheid (onderdeel van Insight) deel ik uitgebreid over de goede intentie die onder perfectionisme ligt en hoe je juist vooral de positieve kanten ervan kan gaan benutten. Want, juist als hoogbegaafde die anders ziet, denkt en doet, kun je met jouw oog voor detail en jouw wens om dingen beter te maken superveel mooie waarde toevoegen. 

Ik ben benieuwd. Waar zit jouw perfectionisme jou in de weg en waar dient het jou juist? Laat het weten onder de blog.

Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de HB-updates gemakkelijk in je mail.