Als kind kon ik me urenlang alleen vermaken terwijl ik in gedachten op geheime missies ging. Ik hield van avonturen en voelde me intens verbonden met mijn denkbeeldige team waarmee ik de wereld aan het redden was. Ik vond het prachtig. Alleen hoe interessanter mijn denkbeeldige wereld, des te sneller ik ook verveeld raakte met de “gewone” wereld.
Wat is verbeeldingskracht?
Verbeeldingskracht is het vermogen om ideeën en gevoelens op te roepen, zonder dat je dit daadwerkelijk waarneemt. Een rijke verbeelding of fantasie kan ervoor zorgen voor vreugde en creativiteit in het dagelijks leven en kunnen jou helpen bij de ontwikkeling van intellectuele gaven. Het visualiseren van ideeën en gebruik maken van metaforen is daarbij niet vreemd en past goed in jouw eigen verbeeldingskracht. Iedereen heeft op een bepaalde manier een verbeeldingskracht, alleen verschilt het per persoon hoe zich dat uit.
Op school zat ik in de klas dan ook vooral weg te dromen. Als de juf wat vroeg, dan reageerde ik met een ‘oh, dat weet ik niet’. Kon ik weer verder met de avonturen in mijn eigen denkbeeldige wereld. Waarschijnlijk werd er destijds vanwege alle keren dat ik zei ‘ik weet het niet’ weleens getwijfeld aan mijn intelligentie. Mijn moeder moest dan ook regelmatig met de juffen en meesters over mij komen praten. Maar dat interesseerde me niet. Ik was helemaal content zolang ze me maar met rust lieten. Ik wist toen al, zolang je een sterke verbeeldingskracht hebt, is het leven nooit saai. Locatie brengt je slechts van A naar B, verbeeldingskracht brengt je overal.
Overprikkelbaarheid van de verbeeldingskracht
Mijn favoriet van Dabrowski’s overexcitabilities is die van de verbeeldingskracht. Kenmerken zijn onder andere dat je op jonge leeftijd denkbeeldige vriendjes had waarmee je gecompliceerde plannen beraamde, meestal met veel drama. Je hebt een rijke verbeelding en een levendige fantasie. Fantasiespellen, analytisch denken, dagdromen, dramatische perceptie en gebruik van metaforen is daarbij ook kenmerkend. Op jonge leeftijd kon je feit en fictie nog weleens mengen en in de klas was je met jouw gedachten regelmatig afgedwaald naar een denkbeeldige eigen wereld. Er werd daardoor regelmatig gezegd dat je afwezig en dromerig overkwam.
Een betere wereld begint in de levendige verbeelding
Wat ik vaak zie is dat we naarmate we ouder worden vergeten onze verbeeldingskracht te gebruiken. Om te fantaseren over wat er kan zijn. We kijken naar wat er is en verliezen de magie van het leven uit het zicht. We durven misschien niet te geloven in nieuwe avonturen, de realisatie van onze grote dromen en plannen. We hebben de teleurstelling ervaren van iets wat niet lukte, of dit bij anderen gezien. We zijn terughoudend geworden.
Een paar jaar terug merkte ik dit bij mezelf. Dat ‘ineens’ het leven gewoontjes was. Dat ik geen avonturen meer beleefde. Dat ik geen grote missies meer voor me zag. En zelfs al had ik het goed, dat voelde als een groot gemis. Ik wilde mijn levendige verbeeldingskracht weer gaan inzetten. Gaan fantaseren over wat er kan zijn.
Het fantaseren over avonturen, over hoe ik mijn leven wilde leven, gaf mij al snel weer inspiratie en het werd me steeds duidelijker wat klopte voor mij, ook al leek het nog onrealistisch. De afgelopen jaren heb ik sowieso gezien en geleerd, onrealistisch betekent niet onmogelijk, het betekent alleen dat het er nog niet is. En omdat ik weer voor me ging zien wat ik wilde dat er was, kon ik het ook daadwerkelijk stap voor stap gaan realiseren. Daardoor kon ik het avontuur en de magie weer terugbrengen in mijn leven.
Wat kun je doen met jouw verbeeldingskracht?
Verbeelding is een krachtige tool in het creatieproces; “If you can see it, you can achieve it”. Gebruik daarom juist jouw verbeeldingskracht om te zien wat er voor jou kan zijn. Fantaseer over het leven dat jij voor jezelf wenst. Het huis waar je in zou willen wonen. Fantaseer over hoe je jouw missie in de wereld aan het zetten bent. Gebruik de verbeeldingskracht om saaie dingen weer spannend te maken. Om je (weer) jong te voelen. Om de magie van het leven te blijven zien. Je gaat merken dat zelfs als er weinig verandert, het leven al meteen een stuk leuker wordt.
Ik ben benieuwd, hoe is jouw verbeeldingskracht? Laat je het me onder de blog weten?
Comments 16
Ik ben 27 en mijn verbeeldings kracht is nog altijd even sterk en realistisch als het vroeger was toen ik een kind was.
Het houd me op de been.
De situatie waarin ik al 25 jaar in woon is gewoon weg te moeilijk en soms te zwaar om mee te dragen.
Dan is het heerlijk om me in te beelden dat ik bij mijn vriend lig op zijn bank lig ,weg van deze woon instelling.
Of om even compleet over genomen te worden door een fantasie verhaal.
Dat gaat wel vaak gepaard met mijn spiritualiteit.
Maar soms is dat gewoon intens genieten.
Ik verschuil me dus heel vaak in mijn fantasie.
Ik ben in een prachtig niet bestaande wereld.
Een beetje zoals de middeleeuwen.
Daar voel ik me dan ook helemaal thuis.
Ik betrap me er alleen wel steeds vaker op dat ik in de realiteit steeds vaker zeg: Ik hoor niet thuis in de wereld zoals die nu is.
Of: Dingen horen niet in de lucht te vliegen met mensen er in, reizen had gewoon met paard en wagen moeten blijven.
Dat is iets wat ik zelf niet begrijp maar ik voel dat echt zo.
Geen flauw idee of dat komt omdat mijn fantasie en realiteit in de war is of omdat er toch spiritueel iets aan de hand is.
Hoe dan ook het stoort me niet.
Geweldig zoals jij het beschrijft. Dit is het gevoel wat ik bij mensen wil oproepen tijdens mijn workshops.
Jij hebt mij vandaag weer geïnspireerd!
Dankjewel en mooie dag gewenst!
Nathalie
Het enige wat ik altijd heel leuk vond op de lagere school was geschiedenis les. Ik zat op een katholieke school. Dan werden er altijd mooie verhalen verteld met behulp van een soort van romeinse scrolls met mooie plaatjes. Hoe het vroeger was fascineerde mij toen enorm en eigenlijk nog steeds maar nu in de zin om abstracte vergelijkingen te trekken met hoe het nu is en te leren. Door iets te verplaatsen naar een andere omgeving heb ik altijd heel veel kunnen leren over de mens en zijn omgeving. Dat doe ik nog steeds in mn hoofd.
Ik was toen ook al gek op postzegels, munten, en antiek verzamelen. Tuurlijk had ik geen geld voor antiek lol maar als mijn moeder mij ergens blij mee kon maken waren het wel boeken over anthiek. Ik herinner mij nog dat ik als ik alleen speelde ik vaak zogenaamd handel aan het drijven was in de middeleeuwen met behulp van munten etc. De setting fantaseerde ik er zelf wel bij met havens en steden etc.
De rest van de lessen keek ik wat naar buiten etc en kon er mijn aandacht niet echt bij houden aangezien het weinig betekenis had voor mij.
Dat weinig betekenis hebben heb ik nog steeds en het enige soort van leren wat mij aanspreekt is eigenlijk het leren door mn verbeeldingskracht te gebruiken.
Ik was vroeger ook erg idealistisch. Al snel begreep ik dat juist geloof door verbeeldingskracht, angst en “menselijk” idealisme ontstaan was dus geloven deed ik al snel niet meer maar dagen als kerst etc vond ik het mooiste wat er was. Vind ik nog hehe. Maar goed dat euphorische heb ik dan niet meer maar het was een mooi ideaal toendertijd en nog geniet ik er van maar dan meer persoonlijk.
Al geloofde ik dus niet leek het in mn tienerjaren op gegeven moment geweldig om gewoon in een oud klooster te wonen zoals ze heel vroeger waren. Mij daar een beetje met de simpele dingen van het leven bezig te houden en alle rust te hebben om te denken over wij als mens, de zin van, de betekenis van van alles en nog wat en zo weer meer te leren.
Author
Bedankt voor je reactie.
Wat ik mij als kind herrinnerde!
Op vrij jonge leeftijd had ik wel een bepaalde verbeelding’s kracht.
Maar ik gebruikte dat niet op school.
School was voor mij altijd een bron van informatie van feiten dat ik in principe al wist! Als ik naar volwassen mensen keek, noemde ik ze al vrij snel dom en kinderachtig.
Nou vanuit mijn verbeelding binnen mijn privé dus niet op school.
Zag ik iedere ochtend altijd net toen ik wakker was een ruimte schip bij de achter buren. Jarenlang iedere ochtend en ik maakte het mezelf ook continue wijs van sas dat bestaat niet. Tot voor 3 jaar terug ik zag dezelfde ruimte schip weer alleen heel rustig op mijn woning af glijden.
Weer dacht ik, ik beelde mij dat in op deze late avond. De volgende dag zag ik dat schip in de media verschijnen als nieuwe aanwinst voor defensie. Ik ben echter wel een persoon die niet vlug iets niet serieus neemt voor jarenlang, want alles is mogelijk, want voor mij is het altijd zo geweest dat er meer is tussen hemel en aarde en dat houd voor mij ook in, dat er ook meer mag zijn tussen aarde en binnen in het heelal.
Als het nu bij 1 voorbeeld was, dan zou ik zeggen het is gewoon toeval, maar aangezien ik niet in toeval geloof, ook vaak binnen geschiedenis mijn interesse ook leg snap ik analyseer wederom weer de boel en dat houd ook in met wat ik zag, deed, geloofde vanuit mijn kindertijd en wat ik in de loop der jaren wel binnen het hier en nu per tijds stuk zelf gedroomd heb enof beleefd. Ik ben ook een realistische persoon dus als er iets gebeurt, wat voor mij niet snel te verklaren valt, ga ik op zoek naar antwoorden. De volgende voorbeeld. Ik lag te slapen en ik droomde dat er boven in de flat, waar mijn moeder woonde, drugs werd doorgespoeld door de wc, ook droomde ik dat op dat zelfde moment een inval werd gedaan door de politie en dat er brand uit brak.
Ik was toen een jaar of 10.
Twee weken later gebeurde dat op precies dezelfde wijze dat ik 2 weken ervoor had gedroomd. En nog een voorbeeld met een collega toen die tijd, waar ik veel mee op trok.
Ik droomde een totale gesprek tussen hem en mij en uiteindelijk liep dat uit tot conflict. 1 week later gingen we blijkbaar inderdaad het gesprek op die manier aan. Wat ik wel op dat moment heb kunnen voorkomen was het conflict, hoe?
Nou omdat ik hem tot halt riep en hem zei luister ik heb dit al gedroomd we noemen het maar een déjà vu inzicht. Maar als ik nu dit zeg dan zeg je dat en dan zeg ik weer dit en uiteindelijk loopt dat uit tot conflict en dat wens ik niet dus kunnen we het ergens anders over hebben.
Wat ik dus hierin wel duidelijk probeer te maken is,dat niet altijd alles op fantasie te berusten valt.
Dat bepaalde zaken ook geschiedenis zich wel herhaals hoe hard je er ook aan werkt, om het niet te laten gebeuren. Ook al bezit je ergens heel veel inzicht, het onvoorspelbare is vaak wat een ander doet en daarin kan het zijn, dat je datgene wat je probeerd te voorkomen toch gebeurd. In iedere gebeurtenis zit altijd een begin en het eindigt ten alle tijden ook waar het begint. En alles wat met ieder van ons gebeurd in positieve zin van woord enof negatief het staat al in onze tijdlijn omtrent gebeurtenissen geschreven.
En waarom, omdat wij allemaal er een les/levenservaringen uit mogen halen of wij dat nu willen of niet.
Doelen wat je wilt bereiken en waarvoor je gemaakt bent, zal uiteindelijk wel gebeuren.
Soms snel soms gaat er tijd over heen. En er is niks wat je er tegen kan doen. Dan wat ik ook onderzocht heb, hoe gek het ook is! De plaats een bepaalde gebouw of landgoed.
Ook een plek dus waar vaak bepaalde dingen in het verleden is gebeurd, zelfs daar om een bepaalde periode gebeuren altijd dezelfde gebeurtenissen in een gestructureerde lijn van de jaren.
Ook al zet je er geen gebouw neer of je maakt er een ander soort van gebouw dus je veranderd de situatie.
Het zal toch binnen die tijd gebeuren.
Dan omtrent wij mensen, we kruisen ons pad meerdere malen binnen in 1 leven. Soms actief of passief of er midden in. Totdat de desbetreffende persoon je dat heeft gebracht bv boodschap/les/een persoon/of gewoon iets anders, dan vertrekt een persoon weer. Behalve als de persoon de rest van je leven er hoort te zijn dan is het een blijvend iets en dan ben je op je plaats van bestemming aangeland. Waar niet veel meer gebeurd dan alleen het geluk waar iedereen naar op zoek is.
Feitelijk zijn we allemaal met elkaar verbonden, hoe weet ik dat?
Heel simpel stel je moet ergens zijn en het is belangrijk dat je op tijd komt. Sta je er positief in ligt niks je in de weg en is er geen obstakel mits dat de ander die voor jou rijd er negatief in staat. Dan vertraagd het verkeer en ook al ben je op tijd vertrokken dan kan je nog te laat komen. Hierin zit dus het onderdeel geduld. Al met al we signaleren onbewust onze wil uit. Zit het je tegen ja dan zit het goed tegen.
Zit het je mee straal je dat onbewust ook uit en loopt alles zoals je het wenste. En onthoud er is er 1 iemand van het tegenovergestelde geslacht die precies dat mee maakt op hetzelfde tijdstip, wat jij mee maakt.
En dat is de persoon, waarmee je zonder te veel woorden altijd al communiceerd.
Je kan het vergelijken met alle sterren in het heelal, ze staan allemaal los van elkaar, maar als met de lijnen gaat trekken, zitten we allemaal als een web met elkaar verbonden. Net als deze sterren ook invloed hebben op elkaar.
Met bv zwaartekracht noem maar op. En hierin ook onder de mensen kunnen we echt spreken over de wet van aantrekkingskracht.
Als ik het zo bekijkt is veel door de eeuwen heen al omschreven ook omtrent wonders ook omtrent sprookjes enof bijbel.
Ook da Vinci en alle voorgangers die heel veel inzicht bezaten en pas erkend werden na hun dood.
Deze personen net als iedereen die hoogbegaafd zijn, zijn juist de mensen die andere tot inzicht brengen. Vaak niet begrepen pas op het moment dat iemand eens werkelijk verdiept en analyseert en onderzoekt, wat die personen nou werkelijk bedoelde. En alleen mensen met datzelfde mooie hersencapaciteit die snappen echt werkelijk wat hun bedoelde.
Dan omtrent personen in algemeen.
Is iemand bv een serie moordenaar.
Zodra deze bv in hechtenis genomen word of ter dood veroordeeld en dit word uitgevoerd. Staat elders zo’n zelfde persoon op ook dit valt niet tegen te gaan.
Dat geld ook voor bv personen die door deze personen zijn vermoord.
Deze zijn de offers die deze moordenaars juist wel moet blootstellen. Ook deze personen in een ander jasje staat daar waar dit weer op staat ook weer op en zo begint het cyclus weer opnieuw.
Dit is een voorbeeld van wereldsbalans.
Dat geld ook voor oorlogen ook voor wereldsbalans.
En dit proces zal doorgaan totdat wij allemaal de inzicht bezitten en wel gaan weten, wat wij als 5 e element wel behoren te doen.
Want het is en blijft zo met daar waar het begint eindigt het ook.
Kijk en dit alles is wel, wat het is.
Invloed weinig, maar iedereen zal zelf het pad mogen bewandelen en gaande weg, zal men het steeds meer gaan zien.
Mvg Saskia
Author
Fijn dat je reageert.
Ik was precies zo’n dromer. Altijd in mijn eigen wereldje. Ik werd op de middelbare school vooraan in de klas gezet zodat de docent me weer bij de les kon halen op tijd zodat ik niet teveel zou missen van de uitleg.
Ik gebruik mijn fantasie nog altijd in mijn werk. Ik kan me verplaatsen in iedereen wat me goed van pas komt als coach en in mijn beeldend werk verbeeld ik mijn processen en mijn gevoelens. Metaforen en symbolen gebruik ik zowel in mijn communicatie en lessen als in mijn verbeeldingen.
Ik ben trouwens nooit gestopt met dagdromen. Ben soms ineens een half uur kwijt of langer. Erg lekker.
Author
Super dat je dat doet!
In dit stuk herken ik mezelf helemaal.
Vanmorgen nog, op vakantie, terwijl we bijna vertrekken, neem ik nog net dat onbekende bospad.
Heerlijk.
Ik kan verder mij ei kwijt in mijn eigen onderneming. Ik kan alles bedenken wat ik wil én heb het talent er ook te komen!
Author
Goed om te horen Annette en een fijne vakantie, geniet ervan.
Hai, wat ik me dus afvraag.. Is dit niet eigenlijk een copingsmechanisme die mij ervan weerhoudt daadwerkelijk deel te nemen in het hier en nu. Ik heb ik m’n jongere jaren zo’n 10 jaar lang de ‘Marijke Show’ gespeeld waarin ik diverse rollen vertolkten met eigenzinnige interessante karaktereigenschappen. Ik zou dit nu weer kunnen inzetten, maar houd ik dan eigenlijk mezelf niet voor de gek? Is het niet beter om mezelf als individu te erkennen zonder al die fantasie en drama? Misschien is er een reden dat ik het leven als gewoontjes en saai ervaar, maar is het mogelijk dat dit juist wel de bedoeling is? Dus ipv vanuit een fantasie – dimensie, de huidige dimensie onder ogen zien en daarmee dealen? Ben benieuwd wat je hiervan vind
Als een kameleon kun je je voegen in alle situaties en omstandigheden. Wat ik heb geleerd is om me meer te focussen op wat mij gelukkig maakt. Misschien kun je iets met deze tip?
@Marijke
Geen reactie inhoudelijk op wat jij aangeeft van mij (wel interessant wat je zegt!), al bedenk ik me bij wat je zegt dat dagdromen ook een vorm van “dissociatie” is. Zo hop ik dus nog even inhoudelijk er in, maar ik ben nu niet in de positie verder in te gaan zelf op dat wat jij aangeeft. En dissociatie is tevens een symptoom van C-PTSS, yep.
Echter, dagdromen is de soort dissociatie die iedereen in zekere zin wel kent in mindere of meerdere hoedanigheid, zeg maar. Niet persé een die alarmerend hoeft te zijn, kijkende naar je gezondheid. Sterker nog, het kan juist waardevol zijn, ‘ontfocussen’ en ‘productief (?) dagdromen’ als je dr. Srini Pilay mag geloven.
Wie weet leert het je wel ook beter kunnen switchen tussen het (gericht?) aan en uit ook zetten… ?
Ik denk dat het ongezond kan uitpakken wel iig als je bv zelfzorg en gezonde grenzen uit het oog verliest.
En mogelijk werkt het inderdaad als copingsmechanisme, waar andere copingsmechanismes door, bijvoorbeeld, in het hier en nu en met het lichaam aanwezig zijn en doorvoelen niet geleerd zijn of bewust/onbewust omzeild worden.
Ik ben er zeker van dat het ook gebruikt kan worden als ‘vermijding’.
Ook weer een C-PTSS symptoom.
Maar weet je, íedereen doet dat op momenten!
It’s very human.
Daarbij, er zijn uiteindelijk verschillende manieren om met we tegenkomen in het leven om te gaan!
En het zijn allemaal gereedschappen voor in de gereedschapskist.
Geaard zijn, ook een belangrijk gereedschap.
Ik kan wat jij zegt Marijke, zelf ook wat plaatsen.
Ik vind het zelf prettig om te leren in het hier en nu en in het lichaam te zijn.
Even niet afdwalen.
Maar het heeft of eist op, en vooralsnog ook of ik wil of niet, een plek ook in mijn leven op momenten.
Ik besta uit meerdere stukjes ?
Anyway! Ik wilde hier niet op ingaan. ?
Ik dacht gewoon bij wat je zei even aan ‘De kleine prins” for some reason. Dát wilde ik zeggen. Die zag ik laatst op Netflix.
(Vage film vond ik wel ook, maar goed)
Jeetje wat ontzettend leuk dit! Dank jullie allen voor de reacties. En “de kleine prins” moet ik zeker maar eens gaan kijken:) nogmaals bedankt!
Mag ik reageren? Wat jij schrijft is precies wat ik tegen heb op psychologie. Merk je hoe het je creativiteit de grond jnpraat. Of spiritualiteit: Dat je een “beter mens” moet zijn. Creativiteit betekend vrijheid, en een vrije gesst. Alles op z’n tijd, maar welbeschouwd kan niet iedereen tegen een Vrije Geest. ‘Het hier en nu’ – Alleen als je verlicht wilt worden of erg spiritueel wilt leven. De vrijheden die wij hier hebben zijn ongekend en maken je sterk, Als mens. .zo ben ik er over gaan denken.
Author
Bedankt voor je reactie Marijke, ik zie dat je al een aantal reacties op jouw bericht hebt ontvangen. Ik hoop dat je iets aan het blog hebt gehad. Voor vragen kun je het beste een mail sturen, dan kan er iets dieper en persoonlijker op je vraag worden ingegaan.