Zelf heb ik jaren geleden een periode gehad waarin ik extreem weinig uit mijn handen kreeg. Dat was voor mij een unieke ervaring omdat ik juist heel erg van het aanpakken ben. En de grap is dat het helemaal niet ging om grote dingen. Het waren vooral kleine overzichtelijke taken en simpele activiteiten. Per stuk zou het me misschien niet langer dan een uur kosten. Maar ik kon me er gewoon niet toe aanzetten.
Het was alsof mijn tolerantie op was. Ik had jarenlang dingen gedaan die moesten en die niet echt bij mij pasten. En ik had in die jaren veel activiteiten naar mij toe getrokken. Als gevolg had ik nu een aantal side projecten lopen waar ik geen energie meer van kreeg. Die vooral voelden als een last waar ik me gevoelsmatig niet van kon ontdoen (want ik had het beloofd en afspraak is afspraak). Ik voelde de strijd tussen het me verantwoordelijk voelen, de druk op mijn schouders en het verlangen om de dekens over mijn hoofd te trekken en de boel lekker de boel te laten. Ik kon het gewoon niet meer opbrengen. Het was opperdepop.
Kleine dingen worden groot
In de vorige blog ging het over uitstellen als je grote dromen en plannen hebt, maar juist ook de kleine dingen in het leven laten zich gemakkelijk uitstellen. Zeker als het gaat om dingen waar je energie op verliest, zoals routinematige taken. Of als het gaat om dingen waar je steeds maar niet aan toe komt. Zoals dat ene telefoontje dat je nog hebt te plegen. Of het opruimen van je schuur of het nadenken over de volgende stappen die je te zetten hebt op gebied van je werk of je relatie.
Veel hoogbegaafden zijn ook extreem goed in werk naar zich toetrekken. Maar onthoud dat ook al werk je soms sneller dan je collega’s en kun je het in theorie allemaal doen in de tijd die je hebt, alles wat in jouw hoofd rondzoemt onder de noemer ‘moet ik nog doen’ vraagt aandacht en headspace van je. Zie het als een kamer in je brein waar je tijdelijk to-do dozen kunt opslaan. Staan er een paar dozen, dan is dat allemaal niet zo spannend. Maar als je die dozen niet wegwerkt voordat de volgende lading komt, dan gaat die kamer zich steeds meer vullen. Uiteindelijk sta je zelf ergens in een hoekje gedrukt en kun je niet meer zien hoe je een weg naar buiten kunt banen.
Als gevolg krijg je steeds minder uit je handen. Het gaat bovendien allemaal steeds groter voelen. En omdat de druk toeneemt en ook de negatieve emoties die je ervaart, word je steeds meer weerhouden om in beweging te komen. Dan verander je ineens van een aanpakker in een uitsteller. Zorg er daarom voor dat to-do’s zich niet gaan opstapelen en dat je steeds kijkt naar wat er op je bordje ligt. Geef daarin je grenzen aan. Durf nee te zeggen tegen die super aardige collega die jou steeds weet te vinden als er iets gedaan moet worden.
Wat kun je doen?
Wees je bewust dat ook al gaat het om kleine dingen, als je alles bij elkaar opgeteld is het niet meer klein. Vraag om hulp als je het gevoel hebt dat het je te veel wordt. Durf dingen ook uit handen te geven als het jou meer energie kost dan oplevert.
Vind een strategie die voor jou werkt om de dingen te doen die belangrijk zijn voor jou. Sommige mensen gaan bijvoorbeeld goed bij het aanbrengen van strakke deadlines omdat het gevoel van urgentie hen in beweging brengt. Andere mensen gaan goed bij het dagelijks tijd maken voor het wegwerken van benodigde taken. Voor mij werkt het goed om dagelijks een top 3 te maken van dingen die ik gedaan wil hebben en om daar meteen aan het begin van de dag mee te beginnen.
Comments 9
Aanvullend op de to-do lijstjes: Ik ben er ook dingen vanaf gaan strepen waar, in de tijd dat het op het lijstje heeft rondgewaard, van is gebleken dat het helemaal niet zo hard nodig is. Dat lucht ook erg op.
Zo herkenbaar! Ik ben sinds kort aan het experimenteren met NEE zeggen. Wat een verademing.
Op mijn werk zei ik nooit nee, want ik verveelde me dood in mijn functie, dus kom maar op met dat extra werk!!
Inmiddels heb ik een nieuwe uitdagendere functie binnen dezelfde organisatie en als ik JA blijf zeggen loop ik op een gegeven moment echt over en zie ik door de bomen het bos niet meer. NEE zeggen zorgt ervoor dat ik me kan focussen op mijn hoofdtaken en deze vol overgave uit kan voeren.
Ik was bang dat mijn werkgever misschien minder tevreden over me zou zijn als ik NEE zou zeggen, maar mijn ervaring nu is dat als je nooit NEE zegt, het juist steeds moeilijker wordt om iedereen tevreden te stellen, omdat je alle ballen in de lucht probeert te houden! Mijn NEE wordt gewoon geaccepteerd en ik word er niet minder om gewaardeerd. Fijn hoor!
Misschien nog een tip die kan helpen (het heeft mij in ieder geval goed geholpen): volg een training ‘mindfulness’. Hierdoor leer je beter focussen op één ding i.p.v. alles tegelijk willen doen. Je zult zien dat je uiteindelijk meer gedaan krijgt als je een taak met volle aandacht uitvoert en daarnaast kost het je nog minder energie ook!
Hoi, een to do lijstje is toch prima…je – mijn – onze -valkuil is alleen dat we nooit nee kunnen zeggen.
…dus een lijstje maken is prima, dan gaan afstrepen totdat het op is, dan gaan pas opnieuw beginnen
Groet, Theo
Dit is wel onwijs herkenbaar… Waar een to do lijst handig kan zijn om dingen niet te vergeten, schrijf ik er zelfs het stofzuigen bij (vandaag onder mijn weektoets Chinees en boven het verven van de kamer van mijn dochter). Ook ik word zenuwachtig als hij af is en ga er steeds dingen bij zetten. De valkuilen die je benoemt zijn allemaal op mij van toepassing, al moet ik zeggen dat er sinds 2 jaar een positieve tendens is en ik ‘nog maar’ 1 lijst heb. Dit is het zoveelste feest der herkenning; ik denk dat ik eens een masterclass moet volgen haha.
Ook voor mij heel erg herkenbaar, ik heb een to-do lijst waar wel 50 dingen op staan en dagelijks vink ik zaken af maar komen er ook net zo goed weer nieuwe dingen bij. En ook ik schrijf het lijstje dan regelmatig weer opnieuw als er weer wat dingen afgevinkt zijn om het netjes en overzichtelijk te houden. Toch geeft het me juist ook rust in mijn hoofd, dat lijstje, want zodra ik het opschrijf is het wel voor even uit mijn hoofd. Met 50 To-do’s tegelijkertijd in je hoofd rondlopen is helemaal niet handig 😉 !
Dat is inderdaad een goede strategie, prioriteiten stellen kijkend naar wat je waardevol vindt om te bereiken. Wat ikzelf dan nog doe om mindsets zodanig te beïnvloeden dat het ook werkelijk gebeurt is dagelijks waarnemen, duiden en handelen. Dit past tot nog toe het beste bij mij en mijn omgeving 🙂
Je verhaal over teveel dozen in je headspace is heel herkenbaar! Ik heb er een tijdje geleden een tekening van gemaakt die echt is zoals jij beschrijft. Ik heb de link in het vakje ‘website’ gezet, hopelijk kan je ‘m zo zien.
WoW echt herkenbaar. En dat ik dit vandaag lees. Alsof dat zo had moeten wezen.
Spijker op zijn kop. Je berichtje kwam binnen op het moment dat ik net een to do lijstje voor vandaag aan het schrijven was. Een samenvatting van het lijstje dat ik gisteren maakte. Om later het lijstje weer te herschrijven omdat er taken wegzijn maar ook nieuwe zijn bijgekomen. Ik probeer er achter te komen voor welk groot project dit het uitstelgedrag is.
Dank je wel voor je zoveelste eye opener.