Er zijn genoeg dingen die ik leuk vind. En vanwege mijn vele interesses zou ik me met plezier in al deze dingen tegelijk kunnen storten. Uit ervaring weet ik dat dit geen goed plan is. Want hoe meer dingen ik ga doen, des te meer verstrooid mijn aandacht wordt en des te minder ik gedaan krijg. In een eerdere blog schreef ik ook over het gevaar van te veel te gelijk doen.
Aan de andere kant, bezig zijn met maar één ding, is ook niet de oplossing. Want hoewel ik veel leuk vind, vind ik niet één ding leuk genoeg om me alleen daarop te gaan richten. En het is ook niet de bedoeling voor mij om bezig te gaan met dingen die niet passen bij mijn kwaliteiten en gaven. Dingen die niet passen bij wat ik wil en die geen energie geven. Ik zou bijvoorbeeld heel verdrietig worden als ik elke dag een hele hoop data in een Excelsheet zou moeten kloppen. Of als ik verslagen zou moeten schrijven over iets waar ik niet zo veel mee heb. Mijn voordeel is gelukkig dat ik een lage tolerantie heb voor iets wat niet bij mij past.
Toch zie ik veel hoogbegaafden een lange tijd iets volhouden wat helemaal niet voor hen klopt. Werk doen wat niet hun interesse heeft, te weinig uitdaging bevat en hen vooral dichterbij de burn-out of bore-out brengt. HB’ers die niet de juiste inhoudelijke omgeving hebben ingericht waardoor ze geen energie, voldoening en plezier halen uit wat ze doen of uit de gesprekken die ze voeren. En dat heeft natuurlijk ook invloed op de kwaliteit van de andere omgevingen waar je in functioneert.
The dreamteam
In de vorige blogs hebben we het gehad over de fysieke omgeving en de menselijke omgeving. In aanvulling daarop is de inhoudelijke omgeving belangrijk. Deze drie samen moeten voor jou kloppen, samen zeg maar het dreamteam vormen. Als dat zo is, dan doe je namelijk de juiste dingen met de juiste mensen in een stimulerende omgeving zodat jij jouw potentie optimaal kunt benutten. Daar haal je ook de meeste energie en voldoening uit. Daarin vind je de uitdaging die je nodig hebt.
Als je, zoals een HB’er betaamt, veel interesses hebt, dan is het goed om voor jezelf het proces van zelfonderzoek in te gaan om te onderzoeken welke interesses leidend zijn. Welke moeten voor jou een vast onderdeel zijn van de inhoudelijke omgeving? En welke activiteiten passen daarbij voor jou? Daar waar de één het bijvoorbeeld heerlijk vindt om te praten is de ander juist liever bezig met schrijven. Zo zijn er verschillende variabelen die jouw inhoudelijke omgeving vormen. Denk ook aan de branche waar je in functioneert en de breedte van de functiekaders waarbinnen jij je dient te begeven.
De kern van de inhoudelijke omgeving draait dus vooral om de vraag ‘aan welke onderwerpen en activiteiten geef ik het liefst mijn aandacht gedurende de dag?’. Misschien is dat een moeilijke vraag voor je om te beantwoorden. Wanneer jij je bijvoorbeeld langdurig hebt aangepast, kan het even zoeken zijn. Maar weet dat jij de antwoorden in je hebt en als je openstaat om die te gaan vinden en je met een houding van nieuwsgierigheid bij jezelf gaat onderzoeken, dan ga je de antwoorden vinden die je nodig hebt.
Wat kun je doen?
Investeer tijd, geld en energie in het proces van zelfonderzoek. Ga ontdekken wat bij jou past, wat je leuk vindt, wat jouw interesse heeft, waar je in wilt leren en groeien. Dat hoeft niet één ding te zijn, het kan ook juist de combinatie van verschillende onderwerpen zijn. Neem daar de tijd voor, verwacht niet alle antwoorden meteen te vinden.
Maak helder wat jij wenst qua vakgebied en mate van uitdaging zodat je jouw levensinvulling daarop kunt inrichten. Dit is overigens breder dan werk, werk is onderdeel van je levensinvulling. Maak daarom ook helder wat de basis is van jouw levensinvulling, jouw levensmissies. Dan kun je gaan zien wat daar inhoudelijk bij past.
Weet dat waar jij je inhoudelijk mee bezig houdt, dat het je of energie geeft of energie kost. Dat het of bijdraagt aan de weg die je wilt gaan, of er juist van afleidt. Maak bewuste keuzes over waar (en aan wie) jij aandacht geeft. Want dat waar jij nu aandacht aangeeft, bepaalt de toekomst die je voor jezelf creëert.
Ik ben benieuwd, herken je dit? Klopt jouw inhoudelijke omgeving voor jou? Laat je het me onder de blog weten?
Je blog doet me denken aan de term ‘Multipotentialite’ waar ik een aantal maanden geleden op stuitte. Sindsdien volg ik een aantal blogs/websites op dit vlak. Wellicht ook interessant voor anderen:
https://multipotentialites.eu/
https://puttylike.com
Daarnaast zie ik veel verwantschap met enkele eigenschappen van de hoogsensitieve High Sensation Seeker (HSS). Daarvoor is dit een interessant blog om te volgen:
https://www.anahata-coaching.nl/hsp-blog/
Heb uw boek van HB nog niet uit, weet wel al een hele poos dat ik Hoog Sensitief ben, en aangezien mijn sterrenbeeld een Tweeling is ging ik daardoor er van uit dat ik veel afwisseling nodig heb en ja ook snel verveeld ben; me vaak onbegrepen voel of anderen hun veilige weg niet begrijp had voor mij te maken met het feit dat de meeste mensen om me heen een katholieke(volgzame) opvoeding genoten en mijn ouders al Atheïsten waren.
Doch ik begin te vermoeden dat er dus ook meer aan de hand is dan verschil in opvoeding en een “apart” sterrenbeeld 🙂
Heb een ontzettend boeiende job met tig afwisseling doch erger mij dood ( en wordt er dus doodmoe van) aan de kortzichtigheid van het beleid !
Balanceer al verschillende jaren rond deze periode op de rand van een burn-out doch kan me tot op heden er steeds van weg loodsen. Begin al langsom meer het gevoel te krijgen dat ik dit geen 4 jaar meer volhoudt, ben elke dag leeggezogen -> zal dus tijd moeten maken om het uit te lezen.
Bedankt voor je reatie, heb je al eens een gratis masterclass gevolgd? Daar gaan we ook kort in op HS en HB. Misschien leuk om je aan te melden. Dat kan via deze link http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Het blog is voor mij herkenning. En uit de reacties lees ik ook dat t nog niet zo makkelijk is om voor jezelf te bepalen wat nou van essentieel belang is voor je. Ik vond dat eerst ook moeilijk maar heb voor mezelf al langere tijd heel helder waar mijn omgeving aan moet voldoen om te zorgen dat ik t meest optimaal kan werken en zijn.
En daarin kom ik nog best vaak m’n eigen overtuigingen tegen waardoor ik soms even twijfel (vaste baan versus zzp, zaken vastleggen in contracten versus op basis van vertrouwen werken, iets doen omdat t zo hoort versus m’n eigen plan trekken)
En als ik dan terug ga naar die basis die voor mij zo belangrijk is, dan kies ik steeds voor keuze 2 en dat brengt me zoveel meer.
Ik vind t heerlijk dat ik merk dat mijn energie niveau en m’n creativiteit zoveel ruimer is dan als ik in andere settingen werk . En ja naast t betaalde werk zit ik ook in wat “projectjes” en die gebruik ik ook om nog beter uit te vinden wat past bij mij. (Wat voegen die dingen toe naast t feit dat ik veel dingen leuk vind en afwisseling wil)
Dus ook voor mensen die t plezier soms missen.., ga spelen met die “losse dingen” waarom doe je t? Wat maakt t leuk? Wie maken t leuk? Is t de inhoud of juist t sociale of leer je van anderen of t juist hetgeen wat je daar doet.. zo krijg je jou eigen plaatje steeds helderder.
Bij mij werkt deze manier van doen en werken al een aantal jaren heel fijn. En dat maakt ook dat ik ook stop met mensen of werk omdat t niet meer past/nodig is of geen energie geeft.
Bedankt voor het delen Brigitte.
In dit verband is het boek ‘ Refuse to choose’ van Barbara Sher erg verhelderend én behulpzaam. Zij benoemt een categorie mensen die overal interesse in hebben (en zelden iets af maken). Zij noemt ze scanners. Ik denk dat er aardig wat HB-ers scanners zijn (en/of andersom). Ze geeft handvatten hoe je er toch mee om kunt gaan en naar bevrediging iets tot een eind (wat dat eind ook is) te brengen. Aanrader
Bedankt voor je reactie Saskia.
Ik ben verslaafd aan nieuwe ervaringen, nieuwe indrukken opdoen. Afwerken vind ik vermoeiend en saai. Maar hoe kan je op deze manier tot resultaat komen? Als ik me focus op allerlei zaken die ik interessant vind, kom ik ontzettend veel tijd te kort. Als ik één iets selecteer, verveel ik mezelf.
Leuk dat je reageert Marie.
Ik herken veel dingen hierboven. Toch voel ik dat wij als Westerse maatschappij op een verkeerd spoor zitten. Altijd maar moeten wij bezig zijn. En vooral moet het allemaal uitdagend en nieuw zijn. Mogelijk komt die wens voort uit ons onderwijssysteem. Al vanaf 4 jaar hebben wij een daginvulling. Ik weet ook nog goed dat ik mij in de zomervakanties ging vervelen. Misschien moet de maatschappij hier in zijn algemeenheid iets mee.
Iemand die zeer slim is; misschien ligt de oplossing niet in het overslaan van klassen en in het geven van extra opdrachten. Volgens mij is het handiger om om te leren gaan met ‘leegte’ en een beetje verveling.
Dit zijn zomaar wat gedachten die ik heb rond mijn levensthema. Ik ben namelijk HB pur sang. Nog voor er over geschreven werd. Niets vind ik moeilijk. Overal blink ik in uit. Of het nou talen zijn, exacte vakken, vakken op het gebied van de sociale wetenschappen. En zelfs sportief heb ik vrijwel alles gedaan: 3 elfstedentochten uitgereden, 23 marathons gelopen (en snel).
Toch merk ik dat al die zaken mij maar zeer kort bevredigden. Ik heb ook zelfs mijn baan als promovendus na 7 maanden opgegeven omdat ik zelfs de wetenschap saai vond. Het grappige is dat een aantal bepaald niet slimme medestudenten nu professor zijn geworden.
Nogmaals: volgens mij ligt de oplossing in down shiften qua uitdagingendrang. Maar die oplossing durf ik voor mezelf nog niet goed aan. Ik zoek het ook nog in de uitdagingensfeer.
Nog een fijne dag en bedank maar weer Adrienne!
Bedankt voor het delen.
Wat herkenbaar die zin: “Want hoewel ik veel leuk vind, vind ik niet één ding leuk genoeg om me alleen daarop te gaan richten.” Eindelijk woorden voor iets wat ik vanbinnen allang voelde, maar niet de woorden voor vond. Dankjewel, Adriënne!
Nu aan mij de uitdaging om het toe te passen…. dat is waar ik dan vaak mee worstel: ik heb wel de kennis, maar ik vind het lastig om het ook toe te passen.
Lastig is het, maar ook zo bevrijdend als je het kunt gaan toepassen.
Bij mij vormen de drie nog geen drie-eenheid. Ben nu op m’n werk (HBO) bezig met een project met 1e jrs studenten dat ze heel tof vinden, en waarbij ze hun werk gaan exposeren, en alle benodigde partijen zijn enthousiast. Alleen kan ik niet even snel de dingen regelen omdat goedkeuringen lopen over verschillende schijven. Situatie nu: een loop – de één wacht op de ander wacht op de een, want er zit een schijf tussen die het momenteel ff te druk heeft en niet durft te delegeren. Dat is een punt waarop ik mijn interesse verlies en mentaal afhaak. Lastig…. 🙂
Dankjewel voor je reactie Rick, ik hoop dat je iets aan het blog hebt en dan vooral aan de tips onder wat je kunt doen.
Als ik geen tegengas geef, verzeil ik in werkzaamheden waar ik goed in ben, maar die niet ideaal voor mij zijn. Maar dat tegengas geven op zich, kan ook heel slopend zijn.
Die zoektocht naar de ideale omgeving blijft lastig, zeker ook omdat de kenmerken die voor een HB’er belangrijk (uitdagend, stimulerend, transparant, geen gedoe met pikordes en territoria, etc.) zijn, niet 123 te meten zijn. Op Linkedin wordt elke vacature uitdagend genoemd en bekommert elke werkgever zich om je persoonlijke ontwikkeling.
Fijn dat je reageert.
Dus eigenlijk heb je drie grote uitdagingen:
1. Fysieke omgeving ideaal maken (wil ik rust, geluid, collega’s, licht etc)
2. Menselijke omgeving ideaal maken (van welke mensen krijg je positieve energie?)
3. Inhoudelijke omgeving ideaal maken (hoe wil je je dag het liefst vullen? Met welke interesses, activiteiten, in welke branche? Wat is je levensinvulling, je levensmissie?)
Valt eigenlijk best mee ?
!(hoewel dus ook complex, d.w.z. niet eenvoudig)
😀 goed zo Marieke!
tja…. story of my life… Ik doe de verkeerde dingen, oftewel ik weet niet wat de goede dingen voor mij zijn.
Inmiddels zo ver van mijn gevoel af komen te staan, dat ik eigenlijk geen gevoel meer heb.
Ik denk alleen nog maar.
Doe de dingen die je leuk vindt… tja.. als ik dat eens wist. Plezier blijft bij mij niet meer hangen. Het zijn vooral adrenaline rushes die ik opzoek, puur voor de korte trip. Keihard auto rijden, muziek nog harder, gevaar opzoek, of apathisch achter een computer scherm blijven zitten.
Wat ontzettend herkenbaar dit zeg! Ik heb het zelf ook met feestdagen. Vroeger waren die magisch, later haalde ik mijn schouders op. Nu is het vooral een sociale verplichting die op organisatorisch vlak tact vereist – en op het moment zelf voornamelijk energie vreet.
Dat plezier niet blijft hangen, wat is dat irritant zeg. Je wilt dan wel iets voelen, maar het gebeurt niet…
Bedankt voor het delen, ik hoop dat je ook iets aan het blog hebt en dat je iets kunt met de tips onder wat je kunt doen. Mocht je nog niet hebben deelgenomen je bent altijd welkom bij de gratis Masterclass.
Heel herkenbaar. Maar ik heb moeite met dingen, en vooral mensen die energie vreten af te stoten. Ik wil mensen niet teleurstellen. Intussen wordt ik er wel steeds beter in. Qua werk gaat het ook steeds beter, mede dankzij bovenstaande blogs en het boek ‘refuse to choose’ van Barbara Sher. Veel herkenning, maar ook hulp bij het maken van de juiste keuzes. Of misschien meer, bevestiging dat ik op de juiste weg ben.
Fijn om te lezen Roelof. Bedankt voor het delen. Heb jij je wel eens aangemeld voor een gratis Masterclass?