Nadat ik een hele tijd in drukke omgevingen had gewerkt, ontstond bij mij een extra verlangen om gewoon lekker op een hutje in de hei te gaan zitten. Los van de wereld, los van de mensen, gewoon alleen me, myself and I.
Tussen die drukke baantjes in, heb ik ook weken gekend waarin ik leefde als een soort kluizenaar. Dat ik niemand wilde spreken, nergens zin in had en dat mijn voornaamste sociale contacten voortkwamen uit de contacten die ik had tijdens het doen van mijn boodschappen.
Lange tijd dacht ik dat ik niet gemaakt was voor sociaal contact. Dat ik meer een einzelgänger ben. “Laat mij maar lekker binnen ongestoord schrijven, dan ben ik op m’n best”. Maar als ik dan weer zo’n tijd alleen was geweest, merkte ik ook weer een gemis. Een gemis aan echte gesprekken, aan contact met een medemens. Een gemis aan connectie.
Van uitersten naar de juiste balans
Wanneer je veel in omgevingen bent die ook veel van jou vragen en je niet voldoende tijd hebt voor jezelf, dan stapelt er een bepaalde “sociale” vermoeidheid op. Je merkt dat je dan toenemend bijvoorbeeld gedachtes hebt over dat je zou willen dat anderen je vaker met rust lieten. Je sluit je meer af van anderen en je verlangt meer en meer naar de andere kant van de balans: alleen zijn.
De keuzes die je maakt worden vervolgens gebaseerd op waar je nu behoefte aan hebt. Je maakt minder afspraken buiten je werk om. Misschien dat je ook meer thuis gaat werken, of zelfs van baan verandert. Hierdoor gaat op termijn de balans verschuiven naar meer alleen-tijd. Totdat je ook daar tegen een uiterste aan komt te zitten en je juist het sociale weer begint te missen.
Na verloop van tijd ga je voor jezelf merken wat de “juiste” hoeveelheid alleen-tijd en sociale-tijd is. Voor iedereen is dit namelijk verschillend. Sommige hoogbegaafden hebben bijvoorbeeld een verhoogd verlangen naar alleen-tijd, terwijl anderen juist veel behoefte hebben aan sociaal contact. Door jezelf steeds beter te leren kennen en te herkennen wat voor jou een goede balans is (en daar naar te handelen), ga je ook steeds beter de juiste balans aanbrengen in je leven. De balans van voldoende tijd voor jezelf om tot jezelf te komen en voldoende tijd voor anderen om sociaal geprikkeld te blijven.
Realiseer je ook dat je vaak keuzes maakt op basis van de situatie nu. Daardoor wil je bijvoorbeeld iets veranderen wat je nu niet fijn vindt. Maar kijk vooral naar wat jou fijn lijkt. Denk terug aan momenten in je leven waarin je het gevoel had dat het klopte en vraag jezelf af wat dat zo maakte. Maak je keuzes op basis van verlangen, niet vanuit ontevredenheid. Dan zit je straks namelijk weer aan het andere uiterste van de balans 😉
Wat kun je doen?
- Maak voor jezelf eens een overzicht van je leven nu. Hoe is de balans tussen alleen-tijd en sociale-tijd? Heb je het gevoel dat dit past bij jou, of mis je alleen-tijd/sociale-tijd? Wat zou je kunnen doen om de balans voor jou te verbeteren?
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe vind jij de juiste balans? Laat je het me onder de blog weten?
