Tijdens mijn opleiding voor fitness instructeur (één van mijn kortdurende carrière zijpaadjes) zei de docent tegen ons: ”Uiteindelijk maakt het niet eens zo zeer uit wat voor soort training je doet. Zolang je het maar blijft doen, zul je erin vooruitgaan”. Ik vond dat een prachtige uitspraak, want het geldt niet alleen op gebied van fitness, maar ook op gebied van jezelf ontwikkelen en iets realiseren wat belangrijk is voor jou.
Het lastige is alleen dat wat je te ontwikkelen hebt en wat je wilt bereiken, geen snoepautomaat constructie heeft. Oftewel het is niet zo simpel als je gooit er een euro in en er komt meteen iets uit. Daarom kun je vaak ook niet meteen zeggen of iets wel of niet werkt. Daar kom je pas achter als je het blijft doen.
Ja, maar ik ben hoogbegaafd
Vaak schrijf ik over dat we als hoogbegaafden een beetje ‘anders’ zijn. Anders bedraad, anders functioneren. En in veel opzichten is dat ook zo. Dat verklaart waarom je niet altijd begrepen wordt door de mensen om je heen en waarom jij dingen ziet of denkt die anderen niet schijnen te zien of denken. Maar, we vergeten soms dat we in veel opzichten ook niet anders zijn. Ons brein haalt namelijk dezelfde trucjes uit, al is het soms in een verhoogde of versnelde mate.
Het lastige is dat vanuit die gedachte en het gevoel anders te zijn, je veel dingen te snel van tafel veegt. Omdat je bij voorbaat al gelooft dat het niet voor jou gaat werken. Terwijl veel dingen wel voor jou kunnen werken, als je het een eerlijke kans geeft.
“ik heb echt alles al geprobeerd”
In de afgelopen jaren heb ik echter regelmatig gesprekken gevoerd met mensen die zich herkennen in hoogbegaafdheid, intelligente mensen, die juist daarom snel geneigd zijn te denken, dit werkt niet voor mij. Die gesprekken gingen dan een beetje zo:
“Ja, maar Adrienne, ik heb echt alles al geprobeerd”
”Oh, vertel?”
“Nou, bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie? Heb ik een keer gedaan. Maar ik snapte wat ze wilde bereiken, dus toen ging ik er niet in mee.”
“Ik heb al een keer een coachingstraject gedaan. Nou ja gedaan, ik las de vragen en inzichten en toen dacht ik ja, dat weet ik allemaal al wel.”
“Ik heb een tijd geleden ook een keer een minicursus gekocht. Maar na de eerste les dacht ik, ja, dit gaat niet werken voor mij. Dus toen ben ik er maar mee gestopt.”
Ik kan er niets aan doen, maar dan moet ik altijd een beetje glimlachen. Want het is voor mij zo herkenbaar. Zoals ik ook in blog 1 van dit thema al schreef, zelfsabotage van iets al weten. Tegelijkertijd is dit een veelvoorkomende vorm van zelfsabotage die jou echt in de weg kan blijven zitten. Want ergens aan beginnen vanuit de overtuiging dat het niet gaat werken, is de perfecte manier om een self-fulfilling prophecy te creëren. Dan ga je er ook niet serieus mee bezig. Dan sta je er ook niet voor open.
Wat kun je doen?
Geef dingen een kans. Weet dat jouw brein vanuit een bepaald gevoel van angst, al snel denkt: stop er maar mee, dit werkt niet. Angst voor bijvoorbeeld teleurstelling. Maar de meeste dingen die je krijgt aangereikt hebben de potentie om te werken. Als je ermee aan de slag gaat (en blijft). Al is het maar omdat je er steeds een laag dieper mee gaat. Zeker iets als zelfonderzoek is ook niet iets wat je maar 1 keertje doet en daarna ben je klaar voor de rest van je leven. Het is een doorlopend proces. En in dat proces ga je merken dat je steeds weer een bepaalde prikkel nodig hebt om tot die volgende stap te komen.
Onthoud dat je vooral jezelf voor de gek houdt door steeds te denken: dat werkt allemaal niet voor mij. Leer jezelf aan om dingen een kans te geven. Maak gebruik van wat je krijgt aangeboden. Wees nieuwsgierig naar wat het je gaat brengen en zorg dat je openstaat en bereid bent om te leren.
Ik ben benieuwd. Denk jij vaak ‘dit werkt niet voor mij?’ Laat me weten onder deze blog!
