Laatst las ik in een boek dat we terwijl we opgroeien zo’n 3 keer vaker ‘nee’ als ‘ja’ horen. Als hoogbegaafde is de kans groot dat je nog een stuk vaker “nee” hoort, gevolgd door “dat is niet de bedoeling”.
Dat is niet de bedoeling
Zelf begreep ik vroeger regelmatig niet waarom wat ik deed zo raar was. Waarom het niet de bedoeling was. Voor mij leek het namelijk zo logisch. Of ik vond dat ze dan maar duidelijker hadden moeten zijn over wat wel de bedoeling was.
Zo heb ik ooit voor een Engelse les in het onderdeel brieven schrijven mijn hele fantasie en creativiteit gestort in een reeks liefdesbrieven. Prachtig vond ik het zelf. Ik was er ook echt heel trots op. Het was meeslepend en goed geschreven met een bijzondere twist in het verhaal.
Ik wist zeker dat geen enkele klasgenoot zoveel aandacht in deze opdracht had gestoken. Niemand had het gedaan zoals ik het had gedaan. Met enthousiasme leverde ik mijn originele brievenreeks in. Wat bleek. Het klopte dat niemand het had gedaan zoals ik. Was namelijk absoluut niet de bedoeling.
Hoewel mijn docent mijn creativiteit kon waarderen, had ik een zakelijke brievenreeks moeten schrijven. Een sollicitatiebrief en een reactie daarop. Dat had ik nergens in de opdracht zien staan. Maar blijkbaar was ik de enige die dat niet vanzelfsprekend had gevonden.
Na een kleine interne kortsluiting “huh, maar dat had je niet gezegd, hoe moest ik dat dan weten?” schreef ik een iets minder creatieve brievenreeks waarin ik solliciteerde op een functie die ik nooit zou willen hebben. Mijn eigen brieven vond ik een stuk leuker. Ik had ze zelfs handgeschreven. Was ook niet de bedoeling.
Ben ik nou zo gek?
Als hoogbegaafde doe je vaak dingen die niet de bedoeling zijn omdat je op een hele andere manier tegen dingen aankijkt. Wat voor anderen heel logisch en vanzelfsprekend is, is dat voor jou niet. Daardoor ga je op een gegeven moment ook aan jezelf twijfelen en je afvragen “ben ik nou zo gek?”, “ligt het nou aan mij?”.
Wanneer je regelmatig wordt “afgewezen” op jouw andere manier van doen en denken, wordt het steeds moeilijker om jouw unieke visie te kunnen en durven uiten. En dat is super zonde. Want vaak wordt vergeten dat veel dingen die niet de bedoeling lijken, leiden tot iets wat wel de bedoeling is. Dat door een andere manier van denken en doen juist heel veel mooie initiatieven en verbeteringen ontstaan.
Bovendien worden vraagstukken en problemen niet opgelost door hetzelfde te blijven doen. Juist door mensen in te zetten die niet doen wat de bedoeling is, worden de mooiste ideeën en oplossingen gevonden. Een mooie quote van Einstein is ook “we can’t solve problems with the same thinking we used when creating them”
Daarom ook zo belangrijk dat jij jouw unieke visie blijft uiten en delen. En als je op plekken bent waar je die niet kunt uiten, of als je niet gehoord of begrepen wordt, vraag jezelf dan af of je wel op de juiste plekken bent ;).
Dan maar niet de bedoeling
Overigens heb ik mezelf de afgelopen jaren ook gerealiseerd dat ik liever gewoon niet doe wat volgens anderen de bedoeling is wanneer het wel voor mij de bedoeling is. Dat maakt mijn leven niet alleen leuker, maar ook een heel stuk makkelijker.
Oké, ik zeg eerlijk, niet al mijn “niet de bedoeling” ideeën zijn even handig of praktisch. Soms zijn ze zelfs verre van dat (al lijkt het eerst super prachtig). En soms kom ik er iets te laat achter dat er een hele goede reden is waarom het niet de bedoeling is… Maar dat los ik dan ook wel weer op.
Herken je dit en heb jij ook wel eens iets gedaan wat echt niet de bedoeling was? Ik lees jouw verhaal graag onder deze blog.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
