Wat vind jij van hoogbegaafdheid? Een vloek of een gave? Als ik deze vraag stel, krijg ik gelukkig steeds meer het antwoord: een gave. En gelukkig ook maar. Want hoogbegaafdheid kan veel moois toevoegen aan je leven en aan de wereld om je heen. Maar misschien is hoogbegaafdheid in jouw ogen nog niet helemaal een gave. Misschien herken je vooral dat je:
- Niet wordt begrepen door de mensen om je heen
- Jezelf steeds aanpast, wat veel energie kost
- Te snel denkt en al 10 stappen voorloopt
- Relatief snel ergens op bent uitgekeken
- Vaak een beetje ‘te’ wordt genoemd
In dat geval is het logisch dat je hoogbegaafdheid eerder ervaart als een last. Zeker als je regelmatig op de rem wordt gezet omdat anderen je ‘te veel van iets’ vinden, of je te snel vinden gaan. Maar de andere kant van de medaille is ook dat je als hoogbegaafde vanuit het anders denken met andere ideeën en oplossingen kunt komen. Dat je vanuit het snel zijn verbanden kunt leggen over wat er nodig is of wat er kan zijn. En dat je vanuit het intens zijn anderen in beweging kunt zetten met jouw enthousiasme.
Hoe ga je beter om met hoogbegaafdheid?
Wil je de gaven van hoogbegaafdheid beter benutten terwijl je minder last hebt van de lasten? Dan begint dit bij het jezelf beter leren kennen, zodat je steeds beter gaat begrijpen hoe jij bedraad bent en wat jij nodig hebt. Dit proces van zelfkennis mag jouw hele leven duren. Je bent namelijk nooit klaar met zelfonderzoek. Jij verandert en de wereld verandert. En op basis daarvan leer je weer nieuwe dingen over jezelf.
Vaak zien we echter bij Gifted People dat veel hoogbegaafden weinig tijd stoppen in het zichzelf beter leren kennen omdat ze te druk zijn met energie en tijd stoppen in het vechten tegen bepaalde eigenschappen die hoogbegaafdheid met zich meebrengt. Ze proberen dan hun werk vol te houden terwijl het niet (meer) past omdat ze er uitgeleerd zijn. Ze laten mensen toe in hun leven die hen niet helemaal begrijpen en vooral influisteren ‘Doe maar gewoon’ en ‘Leuk die grote dromen, maar er moet ook brood op de plank komen’. En ze nemen het zichzelf kwalijk dat ze soms te intens zijn, te gevoelig zijn of hun geduld verliezen omdat ze ervaren dat alles zo verschrikkelijk traag gaat.
Daarom is het belangrijk dat je niet alleen jezelf beter leert kennen, maar dat je ook gaat accepteren wat je wel en niet bent. En dat je gaat leven in het verlengde daarvan. Dan worden de eigenschappen die horen bij hoogbegaafdheid geen last meer, maar juist een waardevolle aanvulling op de persoon die jij bent en de weg die jij te gaan hebt.
Wat kun je doen?
Investeer tijd, energie en geld in het proces van zelfonderzoek. Zoek steeds weer de verdieping op en wees nieuwsgierig naar alle dingen die je nog over jezelf te ontdekken hebt. Hoe beter jij jezelf kent, des te makkelijker je ook weer het contact kunt maken met gelijkgestemden en niet-gelijkgestemden.
Onthoud dat door jezelf steeds beter te leren kennen, je ook beter gaat begrijpen hoe jij in elkaar zit. En vanuit daar komen antwoorden op vragen als: ‘In welke omgevingen kom je tot je recht?’ en ‘Wat is het waar je naar op weg wilt zijn?’. Daar ga ik in de komende blogs verder op in.
Hoe zie jij hoogbegaafdheid? Als een last of als een gave? Laat je het weten onder deze blog?
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail.
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 49
Ik vind het zeker een gave, maar je moet er soms wel lang over doen om er achter te komen hoe je er in staat. In de antwoorden staan heel veel herkenbare dingen en langzamerhand kom je er achter dat je iets bijzonders bezit. Het is echter lang niet altijd om jaloers op te zijn, soms een erg lange weg! Sterkte allemaal.
Ik ben 65 jaar en heb twee maanden geleden ontdekt dat ik een vorm van hoogbegaafdheid heb in combinatie met hoge sensitiviteit.
Op dit moment is het een zware last, ik denk 24uur per dag, maar waar ik helemaal van onderuit ga is dat wanneer ik ‘watten’ in mijn hoofd krijg zo noem ik het. Dit komt wanneer er teveel prikkels in een keer op me af komen en mijn hoofd daar mee aan de haal gaan blijkbaar, ik heb er geen controle over. Ik kan de prikkels dan zelfs niet benoemen laat staan dat ik ze kan ordenen. Ik ga soms bijna onderuit, ik zie alleen alles nog een 0,5 m om mij heen en mijn vrouw en kinderen neem ik wel waar op de bank maar ik ‘zie ze niet’, best angstig. Mijn hoofd zit zo vol. Daarnaast heb ik wel een enorm talent in het leggen van verbanden bijvoorbeeld en dat is wel weer leuk. Adrienne heb jij tips of inzicht hoe ik het ‘volle hoofd’, de ‘watten’ in mijn hoofd zou kunnen pareren?
Groetjes Hans.
aan iedereen: bedankt voor het openhartig delen.
loop achter met de blogs en kan daarom nu niet specifiek reageren.
maar er blijft veel herkenbaars langskomen.
Pingback: De impact van hoogbegaafdheid begrijpen - Gifted People | Hoogbegaafdheid
Uhm ik loop best wel vast de laatste jaren. Eerst een bore-out, toen m’n huur niet kunnen betalen en nu woon ik als 32-jarige weer bij m’n ouders ? Weg autonomie… Ze willen dat ik naar een psycholoog ga. En dat na vanaf m’n 16e gedwongen opgenomen te zijn geweest met een manische depressie, dus ik heb het niet zo op die zielenknijpers. Inmiddels 2 jaar zonder medicatie en voel me steeds meer mezelf, wat alleen als gevolg heeft dat ik met m’n ouders steeds minder goed kan opschieten. Ze dwingen me indirect tot keuzes.. Dat mensen zeggen “Doe Normaal” en “Je moet toch geld verdienen!” komt me de strot uit! ? Alleen ergens moet ik van kunnen rondkomen en dus kan je het niet negeren. Zodoende zit ik soort van gevangen in m’n huidige situatie. Ik heb schulden gemaakt en werk momenteel niet. Dus ook geen inkomen. Ook geen uitkering, die wil ik niet. Maar kom geen stap verder helaas…
Weet je, veel HB’ers hebben zelf ook gezeten waar jij nu zit. De bore-out en niet meer weten hoe ze verder moeten. De HB kwaaltjes, zoals aanpassen, je alleen en onbegrepen voelen, je inhouden, denken dat je dom bent, steeds van baan moeten wisselen omdat je weer een conflict hebt of je zit te vervelen op je werk. Net als de hele tijd het gevoel hebben dat je op de rem leeft en dat er iets niet klopt, alsof je een puzzelstukje van jezelf mist.
Je bent niet gek, maar wel anders en dat is ook de bedoeling. Het kan je echt helpen om uit te zoeken wat HB-zijn voor inhoudt. Zo ga je jouw hoogbegaafdheid zien als één van je belangrijkste krachten en ik weet dat dit voor jou ook mogelijk is.
Je verhaal is inderdaad heel herkenbaar voor andere HB’ers. Ook ik heb een bore-out meegemaakt na een periode waarin ik mezelf helemaal ben kwijtgeraakt en volledig heb aangepast aan mijn omgeving. Na een intensieve fase van zelfonderzoek (middels een ZKM traject, een loopbaanonderzoek en een literatuurstudie over hoogbegaafdheid) ben ik sinds kort weer gelukkig in een baan die volledig bij me past. Voor mij is dit het bewijs dat het begint bij zelfkennis en acceptatie van wat wel en niet bij je past, zodat je in het verlengde daarvan kunt gaan leven.
Hoi Marieke, fijn dat het herkenbaar is en jammer eigenlijk ook dat het zo moeizaam gaat helaas. Ik kende ZKM niet, maar als ik Google mag geloven is dat ZelfKonfrontatieMethode/ZelfKennisMethode. Ik wil zelf aan de ACT training/therapy gaan beginnen. Ieder heeft zo z’n eigen stukje waar je mee om moet leren gaan. Ik weet vaak wel waar het aan ligt alleen kom niet in beweging, vandaar de Acceptance & Commitment Training. Kan je ook zonder psycholoog doen zie YouTube en spreekt mij wel aan! En wat betreft loopbaan, ik weet globaal wel de richting, ’t is meer dat ik de uitdaging niet meer durfde aan te gaan en dat heeft me opgebroken. Nu probeer ik weer kleine dingetjes te leren elke dag. En dat geeft weer energie voor de lange termijn…
Dankjewel Demelza. Ik heb wel sinds ik m’n hoogbegaafdheid heb ontdekt dit wel met veel mensen gedeeld. Daaruit weer een soort selectie gemaakt van vrienden die wel en niet bij me passen. En zo beweeg ik wel steeds meer naar de mensen die bij me passen. Omdat ik nooit echt een goede voorbeeldfiguur had in mijn leven die op meerdere vlakken de betere versie van mij is. Bij sommige mensen heb ik een klein beetje overlap en probeer ik daarop te connecten, en te leren wat ik kan leren totdat het uitgeput is. Dan is het tijd om verder te gaan. Moet zeggen dat het inmiddels al iets beter gaat, als is dat vaak met vallen en opstaan. Voor mij is het belangrijkste dat ik iets nastreef waar ik intrinsiek voor gemotiveerd ben. Een stip op de horizon. Als ik er zelf maar in geloof, vaak lukt het dan ook wel. Maar afgelopen jaren was ik dat kwijt en dan ben ik echt voor geen meter meer vooruit te branden. Alle gefrustreerde coaches en hulpverleners ten spijt. Denk mijn belangrijkste les is nog minder aandacht geven aan wat je echt niet wilt. Gewoon negeren. Of laten crashen. En stoïcijns richten op wat ik wel wil.
Hallo ik ben Carlo Smith en hoogbegaafd,
Ik ben een drop-outs. ik heb geen brein dat veel ontwikkeling heeft doorgemaakt op gestructureerd iets over brengen en heb het in groep acht wel eens gehoord dat er observaties of verdenkingen van buitengewone intelegentie.
Ik heb het nooit echt geweten.
Weet het pas eigenlijk zeker sinds een jaar gelden zeker..
Ik was in een instelling voor verslaving en de psychische gedeelte.
Ik had autisme ( Asperger ) blijkt daar naar zeer zorgvuldig onderzoek Totaal niet te kloppen.
Buitengewoon intelegentie zeer hoog.
Soms dacht ik werkelijk dat mensen expres fouten tegen mij maakte.
Dingen gaan mijn voorstellingsvermogen te boven in redeneren en conclusie vorming enz..
Kritisch denken en ga zo maar door.
Mijn hele wereld staat op zijn kop.
Ik zie nu zelf wat ik kan overzien.
Wist ik wel maar dat het voor andere niet te doen is en hun geheugen geen des interesse is maar gebrek aan capaicitijt .
Ik zeg altijd tegen mijn vrienden met schaken..
Gaat niet erom dat je van mij wint maar dat het iets over jou zegt want ik speel niet tegen jou persoonlijk.
Ik heb nooit verloren.
Moet ik iemand een keer laten winnen?
Vind het eigenlijk respectloos…
( Op zo manier dat die gene het niet merkt?)
Hoi Carlo, misdiagnoses en hoogbegaafdheid komen helaas veel voor. Ik ben ook mis gediagnosticeerd met ADD en Bipolaire Stoornis na veel trainingen eindelijk hoogbegaafdheid duidelijk geworden. En wat betreft schaken; gewoon blijven winnen ??? Desnoods leer je je vrienden jouw tactiek, heb je weer een nieuwe uitdaging. Ik denk dat spellen als schaken competitief zijn dus hen laten winnen zou ik zelf nooit doen. Je hebt ook spellen waarin je moet samenwerken, daar zou het misschien wel kunnen. Moet trouwens denken aan Sheldon van de serie The Big Bang Theory; kan jij ook 3D schaken? En dan zijn opmerking als z’n vriend verliest: You suck at multiple levels ??
Hoi Carlo, misdiagnoses en hoogbegaafdheid komen helaas veel voor. Ik ben ook mis gediagnosticeerd met ADD en Bipolaire Stoornis na veel trainingen eindelijk hoogbegaafdheid duidelijk geworden. En wat betreft schaken; gewoon blijven winnen ??? Desnoods leer je je vrienden jouw tactiek, heb je weer een nieuwe uitdaging. Ik denk dat spellen als schaken competitief zijn dus hen laten winnen zou ik zelf nooit doen. Je hebt ook spellen waarin je moet samenwerken, daar zou het misschien wel kunnen. Moet trouwens denken aan Sheldon van de serie The Big Bang Theory; kan jij ook 3D schaken? En dan zijn opmerking als z’n vriend verliest: You suck at multiple levels ??
Hoi Carlo, misdiagnoses en hoogbegaafdheid komen helaas veel voor. Ik ben ook mis gediagnosticeerd met ADD en Bipolaire Stoornis na veel trainingen eindelijk hoogbegaafdheid duidelijk geworden. En wat betreft schaken; gewoon blijven winnen ??? Desnoods leer je je vrienden jouw tactiek, heb je weer een nieuwe uitdaging. Ik denk dat spellen als schaken competitief zijn dus hen laten winnen zou ik zelf nooit doen. Je hebt ook spellen waarin je moet samenwerken, daar zou het misschien wel kunnen. Moet trouwens denken aan Sheldon van de serie The Big Bang Theory; kan jij ook 3D schaken? En dan zijn opmerking als z’n vriend verliest: You suck at multiple levels ??
De afgelopen jaren hebben wij bij Gifted People gewerkt met uiteenlopende hoogbegaafden vol met unieke ideeën en kwaliteiten. Maar ook gezien dat veel HB’ers vastlopen en hun potentieel nooit echt tot ontwikkeling hebben kunnen brengen, simpelweg omdat het hen ontbrak aan de juiste inzichten over hoogbegaafdheid en zichzelf. Zonde, want dat is echt niet nodig. Hoogbegaafdheid veroorzaakt op zichzelf namelijk geen problemen. Hoogbegaafdheid is alleen een ander zijns-niveau. Problemen ontstaan wanneer je niet begrijpt wat hoogbegaafd-zijn voor jou betekent. Als je niet weet welke rol het speelt in je leven en in welke omgevingen jij wel of niet past. En als je niet helder hebt wat jouw weg is. Carlo heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Je bent echt welkom!
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
nee hoor. als de ander niet tegen zijn verlies kan, is dat niet jouw probleem.
gewoon lekker doorschaken.
Ik denk dat de eigenschappen van ieder mens een gave worden zodra je ze accepteert en er mee werkt (i.p.v. tegenwerkt). Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet lastig kan zijn. Ik heb er tegen ‘gevochten’ tot ik een half jaar geleden de diagnose ADD kreeg. Hielp mij heel erg in accepteren wie ik ben en mezelf niet proberen om te vormen naar de maatschappij. Twee weken geleden zei mijn psycholoog dat ze het vermoeden heeft dat ik hoogbegaafd ben. Zo op deze site terecht gekomen. Wauw net of ik een beschrijving van mezelf lees. Dit helpt nog meer in mijn proces mijn eigenschappen te omarmen. Maar maakt ook duidelijk hoe extreem ik mezelf heb aangepast sinds mijn jeugd……met de nodige consequenties van dien.
Mooi om te lezen Claudia. Wat super dat je zo bij ons terecht bent gekomen. Mocht je het leuk vinden om een gratis online masterclass te volgen, ben je altijd welkom. We proberen HB-ers met de blogs bewust te maken van de prachtige kanten maar ook de valkuilen die HB zijn met zich meebrengt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Net als zovele anderen kreeg ik de diagnose ADHD alhoewel ik duidelijk aangaf dat er voldoende aanwijzingen waren om iets ánders te vermoeden. Het aanbod om mijn brein te verdoven heb ik afgeslagen en groepstherapie was een regelrechte ramp omdat ik met heel andere dingen “zat” dan de invulling van mijn dagen. Gelukkig heb ik ouders en een partner die net zo zijn als ik maar verder vind ik het allemaal nogal eenzaam. Met verbazing volg ik alles omtrent de corona “crisis”, de gas “crisis” en de milieu “crisis”; men lijkt niet zelfstandig te kunnen denken (waarmee ik niet wil zeggen dat ik het allemaal weet maar ik probeer in elk geval een open mind te houden, voor zover een mens daar überhaupt toe in staat is…)
Mark Twain: “never argue with stupid people because they’ll only drag you down to their level and beat you with experience”. Ik probeer me te focussen op dingen die me energie geven en heb steeds minder zin me aan te passen 🙂
Hallo Karlijn, dankjewel voor je reactie. Het is ook heel erg belangrijk om juist als HB-er een passende omgeving op te bouwen. Als HB ben je fundamenteel anders dan je omgeving en dat brengt wel eens valkuilen met zich mee. Mocht je het leuk vinden dan ben je van harte welkom bij de gratis online masterclass. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Voor mij nu vooral een zege. In mijn (onder)zoektocht naar mijn eigen behandeling naast de reguliere behandeling vanuit het ziekenhuis voor mijn kanker, vielen er een boel stukjes op zijn plaats en kwam ik er achter dat ik HB ben. Nu zo’n twee jaar geleden. Geeft een stuk rust. Nu omarm ik het, al is dat soms lastig. Wil je je bijdrage aan een discussie op bijv. Corona-gebied leveren, wordt dat vaak niet begrepen (Inderdaad René, en André…). Alleen het kleine -‘ik’- plaatje voldoet blijkbaar, en vooral niet verder kijken en denken, laat staan je in anderen verplaatsen. Maar even mee gestopt. Confronteert je echter ook met je extreme gevoel voor rechtvaardigheid en juistheid van informatie en de kortzichtigheid van velen. Maakt ook dat je op dat gebied ook door blijft denken. Nu wat tools ter hand genomen om soms het denken toch te stoppen. Meer rust vinden en minder ergeren aan veel domheid. Meer zelfbewustzijn en aandacht voor zaken die je anders op de automatische piloot doet. Koffiezetten bijv. Helpt wel; je denken stopt even en is best prettig. Maar voor iemand die constant denkt, nog best lastig vol te houden. Ach, oefening baart kunst.
Dankjewel Niels voor je persoonlijke ervaring. Wat heftig Niels, hoe gaat het nu met je?
Als je merkt dat jouw hoofd nooit stil staat, neem dan de tijd om regelmatig zelf even tot stilstand te komen. Investeer in het bouwen van een betere relatie met jouw brein en jouw denken door jezelf dagelijks te bevragen en neem de tijd voor bijvoorbeeld meditatie. Je gaat merken dat dit op lange termijn een groot verschil voor je gaat maken.
Wees er oplettend op dat juist in periodes dat je het druk hebt en druk in je hoofd bent, het tegenstrijdig voelt om stil te staan, en het juist daarom zo belangrijk is dat je het doet. Door even pas op de plaats te maken, kun je orde scheppen en vanuit daar helderheid creëren over wat je te doen hebt om jou weer de rust te laten vinden.
Hihi Niels vooral blijven oefenen mij lukt dit op 61 nog bijna niet, enkel als ik uitgeteld ben door bv. Sauna/ Jacuzzi dan pas kan ik als een blok in slaap vallen zonder verder te “piekeren”. verder zou ik zeggen zoek voldoende afleiding in hobby en vooral GENIET er gewoon van. Dat hadden ze me beter geleerd toen ik jonger was 😉
Na het lezen van het gratis E book en het boek ‘hoe voorkom ik ruzie met mijn baas’ begin ik steeds beter te begrijpen wat ik nodig heb om voldoende energie te krijgen, van hetgeen ik doe. Of dat nu werk of privé is. Ik houd voor mezelf nu een document bij waarin ik dagelijks of wekelijks bijhoudt wat me energie geeft, of wat me juist enorm irriteert in werk, maar ook in privé dingen. Het leuke is dat je hieruit altijd iets persoonlijks kunt afleiden, waardoor je jezelf beter leert kennen. Een waarde, behoefte of eigenschap van jezelf. Daardoor weet ik inmiddels al iets gerichter wat bij me zou kunnen passen qua werk, want op gebied van werk loop ik op dit moment helemaal leeg. Mede aan de hand van de praktijkopdrachten uit het boek van Adrienne snap ik nu ook goed waarom ik leegloop op mijn huidige functie, en dit heeft me de moed gegeven om mijn baan op te zeggen. Omdat ik nu ook aan mijn omgeving (en aan mijzelf, en dat zat me het meeste in de weg denk ik) kan uitleggen waarom ik op zoek moet naar ander werk. Alleen nadat je die stap hebt gezet is het nog niet zo ver. Op zo’n moment voelt hoogbegaafdheid soms meer een vloek, omdat het zo lastig is als je niet op je plek meer zit, en moet wachten tot je volgende uitdaging begint. Nog 2 maanden werken voelt dan als een jaar zegmaar. Dus op dit moment meer als een last, en hopelijk in de nabije toekomst meer als gave.
Fijn om te lezen Sebastiaan, misschien heb je iets aan dit blog, hij is al wat ouder maar ik denk dat het goed bij je aansluit. https://giftedpeople.eu/van-last-naar-gave/
Ik volg je blog en informatie al een tijdje met de vraag : in hoeverre herken ik mezelf hierin? Lange tijd was het antwoord : een heel klein beetje. Sinds kort kom ik in situaties die me zo duidelijk maken dat dat meer is dan ik tot dusverre toegaf aan mezelf.
HB komt in het rijtje naast dat ik ook hoogsensitiviteit en hoogintuïtiviteit heb leren onderkennen bij mezelf. Sinds dit weekend ervaar ik deze omslag. Die erkenning zorgt er bij mij voor dat er meteen ruimte komt om ook het mooie ervan te zien. Nu nog bewegen in de richting dat ik die mooie stukken ook meer kan inzetten in mijn leven. Dat heb ik al kunnen doen voor de hoogsensitieve en voor de hoogintuïtieve kant. Dus dat gaat hier ook lukken. Dank je wel Adrienne !
Fijn om te lezen Gerda, dankjewel voor je mooie woorden!
Vroeger noemde ik het wel es “het vergiftigd geschenk” als woordspeling op “gift” en “gifted”. Intussen weet ik wel beter en probeer ik de positieve kanten als een meerwaarde te bekijken en gebruiken. M’n mindere kanten (lees meer onconventionele) , tja, heb ze ergens proberen bij te schaven, maar tot op bepaalde hoogte moet m’n omgeving me nemen as I am. Ik doe enkel nog verder met diegene in deze categorie. Soit, dit hebben we hier al zoveel maal gelezen. In het kort: een gave, absoluut!
Super om te lezen, dankjewel voor je reactie.
ha wat een mooie site en mooie naam heb je.
Ik ben 12 jaar actief geweest in het onderwijs om ‘gifted people’ gelijke en of meer kansen te geven.
inmiddels ben ik daar uitgespeelt en zelf na 12 jaar toch in het ‘rare mensen’ bakje terecht gekomen.
Nu oriënteer ik mij op een volgende stap.
wat zouden we samen kunnen doen om gifted people de ruimte te geven die ze verdienen?
Marvin, dit is voor mij heel herkenbaar.
Ik heb 15 jaar gewerkt in het onderwijs en me steeds hard gemaakt voor kinderen met specifieke onderwijsbehoeften, zoals dat zo mooi heet. Ik ben vastgelopen in het hele onderwijssysteem of zoals jij dat zo mooi zegt: “uitgespeeld”.
Ik ben me nu ook aan het oriënteren op mijn volgende stap. Dat betekent voor mij mezelf weer leren kennen en kijken wat ik nodig heb en in welke omgeving ik het beste functioneer. Een hele klus als je je jarenlang hebt proberen aan te passen aan anderen en aan het systeem.
Jouw vraag wat we kunnen doen om gifted people de ruimte te geven die ze verdienen gaat verder. De ruimte die ze nodig hebben!
Dat is een mooie wens! Die gedachte kwam laatst ook in mij op. Wat een rijkdom het zou zijn als kinderen al van jonge leeftijd zichzelf leren kennen en begrijpen als gifted child
Mooi Marvin dat jij je 12 jaar hebt ingezet in het onderwijs voor gelijke kansen. Je hebt vast veel mensen kunnen helpen op deze manier.
Als je kan, solliciteer bij een SWV in het PO of VO om daar als HB specialist en ervaringskundige een nieuw onderwijs concept voor jonge HB’ers uit te dokteren. Voor velen een kans omdat het wiel een kleine 150 keer moet worden uitgevonden omdat de minister verzuimt beleid te maken en er 150 smaken zijn bij het definiëren van wat (hoog)begaafd is.
Het is zowel een vloek als een gave en daar moeten we mee leren leven zodat we voldoende energie kunnen putten uit de momenten wanneer we het als een gave kunnen benutten. Met deze energie kunnen we dan de periodes wanneer wenhet als een vloek ervaren overbruggen zonder in de HB-valkuilen (burn-out, bore-out…) terecht te komen. Dat is wat je kan bereiken als je jezelf kent, maar niet dat je het nooit meer als vloek zal ervaren.
Het wordt er ook niet beter op als je ouder wordt. Als HB-er leer je sneller en weet je steeds meer over een steeds breder domein met het ouder worden. De kloof wordt altijd maar groter met de anderen. Tenminste, dat is mijn ervaring.
Zelfkennis is zeker nodig, maar verwacht er geen wonderen van.
Dankjewel Geert voor je reactie. Fijn dat je dit deelt.
Mooie en interessant stuk Adrienne.
Reacties met leerzame verhelderende elementen. En Janneke, ik vind het heel vervelend voor je dat je nu zo in dit proces zit. Wel heel fijn dat je een goede psycholoog hebt, waarbij je terecht kunt.
Zelf heb ik sinds enkele maanden ontdekt dat ik hoogbegaafd ben en het is allemaal erg verhelderend, terugkijkend naar het verleden en weer reflecterend naar het heden. Steeds meer probeer ik me bewust te worden, van hoe ik mijn persoonlijkheid hebt gevormd op basis van mijn karakter.
De gaven die hoogbegaafdheid met zich meebrengt, heb ik onbewust gedurende mijn leven ingezet en heeft gemaakt dat ik binnen mijn vakgebied optimaal en breed functioneer. Alleen sinds ik die ontdekking heb gedaan en mezelf ben gaan analyseren, ben ik erachter gekomen dat mijn persoonlijkheid vanuit mijn karakter (rustig, zorgzaam en geduldig) is verrijkt met wat minder goede eigenschappen vanuit mijn vele kunnen. Graag zou ik weer zo dicht mogelijk naar mijn karakter gaan en gewicht van mijn kunnen in mijn zijn, wat reduceren. Dus een gave ja, alleen heb me dankzij die gave gevormd met, wat ik vind, soms wat mindere kanten (bijv bot kunnen reageren, het altijd beter weten voor mijn gevoel en mijn ongelijk niet snel openlijk toegeven). Ik ga proberen mezelf beter te leren begrijpen om zo weer dichter bij mijn werkelijke zijn te kunnen komen en los (kan natuurlijk niet geheel) daarvan, mijn kunnen verder uit te breiden en te optimaliseren. Ik hoop meer en meer in dienst van maatschappij en medemens.
Mooi verwoord Arjon. Dat is ook mijn proces. Vanuit de ‘positieve desintegratie’ gezien, zijn zelfs de stappen bij de GGZ helpende!
Mooi Arjon, dankjewel voor je reactie. Heb je al eens een online gratis masterclass gevolgd? Er worden de mooie kanten maar ook de valkuilen van hoogbegaafdheid in besproken. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ik was altijd op zoek naar mensen die op mijn “niveau” konden meekomen. En dan bedoel ik dat niet op een arrogante manier of zo iets maar omdat ik nooit veel had met de koetjes en kalfjes gesprekken en wat de plaatselijke voetbalploeg in het weekend had gepresteerd.
Ergens zat er iets wat zich continu roerde maar wat ik niet onder woorden kon brengen en dus ook nergens een referentiekader of spiegeling voor kon vinden. Ik zag (en zie) steeds andere manieren en steeds heb ik denkwijzen die van de breed geaccepteerde weg afwijken maar die in mijn optiek dan veel beter zouden kunnen werken.
Ook op relationeel niveau was ik op zoek naar een partner die een uitdaging voor mij vormde op intellectueel, spiritueel en geestelijk niveau dan. Ik had alles voor elkaar, volgens de maatschappelijke normen dan. Goede opleidingen, goede gezondheid, goed verstand, goede banen………………..en toch……………….
Tot ik het begrip “hoogbegaafdheid” tegen kwam en toen vielen er ineens honderdduizend kwartjes op z’n plek.
Kortom, mijn hoogbegaafdheid was toen ik niet wist dat ik anders “bedraad” was eigenlijk meer een vloek die ik toen ook al niet zou willen missen. Maar toen de kwartjes vielen werd het dus steeds meer een gave omdat ik nu weet hoe er mee om te gaan, met andere mensen en dergelijke.
Dankjewel Willie voor het delen van jouw persoonlijke ervaring.
Lieve Adrienne,
Jarenlang begreep ik mijzelf niet. En veel mensen begrepen mij niet. Tot ik twee jaar terug het begrip “Hoogbegaafdheid” leerde kennen.
Ik zie het zijn van hoogbegaafd absoluut als een gave, zeker nu ik er bekend mee ben en er redelijk mee om kan gaan.
Dus de sterke punten aanwenden en tevens heel vaak mijn mond houden en “op mijn handen blijven zitten”. En dat laatste is niet eenvoudig.
Mijn creativiteit in het ontwikkelen van een prachtig nieuw product is weergaloos. Veel mensen om mij heen zien mij als iemand die al vele jaren heel veel tijd en geld in iets stopt, wat in hun ogen nooit iets wordt. Achter mijn rug wordt daarover gefluisterd. Ik weet dat het project kan mislukken, maar heb het zelfvertrouwen dat het project zal slagen. Dit zal een doorbraak zijn en voor honderd duizenden mensen een verbetering van hun leven geven. En mij geeft het uiteindelijk inkomen.
Voldoening gaf het project al vele jaren. Maar het verlaten van de R en D fase en in productie gaan zal een nieuwe dimensie van voldoening geven.
Met de gave waarmee ik gezegend ben, hoogbegaafdheid, heb ik het doel kunnen bedenken en visualiseren en is het nu bijna bereikt.
Als hoogbegaafde denk je wel eens te veel in zijpaden, ook ik, maar door (mede gesteund door twee hele goede vrienden) het constant focussen op het doel, ziet dat inmiddels heel haalbaar uit.
Mooi dankjewel Jan voor je persoonlijke ervaring, het is zo waardevol onder de blogs dat dit wordt gedeeld.
Een gave! Maar op sociaal-emotioneel gebied een crime! Momenteel volg ik een traject binnen de GGZ en ervaar alleen maar onbegrip en onkunde; hoogbegaafdheid zit niet in het referentiekader van het/de behandelteam(s). Dat HB je symptomen -in mijn geval PTSS- kan versterken en in sommige gevallen zelfs overlappen, is niet bekend. Als ik met een HB-handleiding aan kom zetten, in de hoop op verbinding en meer begrip, wordt dat niet geaccepteerd. Ik word als een lastige patiënt gezien, die de behandelaar diskwalificeert. Dat is me letterlijk gezegd! Ik kom te stellig over.
Mijn gedrag wordt verklaard met gangbare psychologische termen als angst vermijden, geen verantwoordelijkheid nemen, enz. Juíst doordat ik -ondanks, of dankzij mijn trauma en dus mét al mijn angsten- blijf analyseren en strijdbaar argumenteren om gekend te worden; één van de redenen waardoor ik verkeerd overkom en vaak bejegend word met ’tegenoverdracht’. Daarbij zijn mijn heftige emoties ‘niet helpend’ en overduidelijk aanwezig. Dat ik ze tegelijkertijd rationaliseer, maakt het geheel bijzonder complex. Dat ik mijn gedrag vaak wél begrijp en gráág mijn problemen in de ogen kijk, maar nooit een ingang vind in de gesprekken, maakt het traject erg zwaar. Gelukkig heb ik daarnaast een psychologe, met ervaring en kennis van HB. Zij weet mij in mijn kracht te valideren en is bereid mij met mijn gedrag te confronteren om verder te komen. Zij helpt mij als HB-er in mijn kracht te staan -en de GGZ het hoofd te bieden.
Dankjewel Janneke voor je reactie. Ik heb een blog voor je opgezocht van begin dit jaar. Ik hoop dat je er iets aanhebt. https://giftedpeople.eu/ben-je-als-hoogbegaafde-sociaal-onhandig/
Wat vervelend zeg, dat je deze ervaring hebt.. Helaas is het iets wat we vaker horen. Ik weet niet of je al eens een gratis online masterclass hebt gevolgd of misschien zelfs insight volgt, maar je bent altijd welkom! https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Vloek of gave? Daar ben ik niet mee bezig. Wel met omgaan met HB, in relatie met partner, vrienden en eventueel familie. Dat ervaar ik wel als een klus!
Mocht je hier iets dieper op in willen gaan, dan kan ik misschien een passend blog voor je zoeken 🙂 je mag ook altijd mailen.
Voor mezelf een gave, maar in het maatschappelijk verkeer vaak een vloek.
En al helemaal in deze “corona dictatuur ” , Dé IQ test van deze eeuw , een gave en vloek tegelijk.
André
IQ testen zijn ontwikkeld voor legbatterij-mensen. Gebaseerd op dressuur. Allemaal aan te leren zaken worden hier getoetst.
Maar idd, de Corona brengt pijnlijk de domheid van de mensheid in beeld.
Bedankt voor je reactie, misschien heb je iets aan deze link. https://giftedpeople.eu/dossier-hoogbegaafdheid-en-werk/