Tijdens mijn eerste baantje bij de HEMA, mocht ik na maanden zeuren bij mijn leidinggevende eindelijk kassa gaan draaien. Vol enthousiasme ging ik aan de slag. Maar tot mijn grote verdriet was ik hier na een paar weken alweer helemaal op uitgekeken. Dat wilde ik niet meteen toegeven, dus besloot ik om voor mezelf challenges te creëren. Zo moest ik bijvoorbeeld alle spullen in de tas hebben voordat de bon uit de kassa rolde. En als het druk was, dan wilde ik de snelste kassa zijn. Dat maakte het nog een tijdje interessant, al weet ik niet of het de klantvriendelijkheid ten goede is gekomen dat ik als bezetene het plastic tasje vulde met de nieuwe spullen van de klant. Hoe dan ook, uiteindelijk moest ik toch maar gaan vertellen dat ik liever niet meer achter de kassa wilde. ‘Maar je vond het toch zo leuk?’, zei mijn leidinggevende. Ja knikte ik ‘vond’.
In de baantjes die volgde kreeg ik regelmatig te maken met ditzelfde patroon; beginnend bij superleuk nieuw werk en eindigend met iemand die de opmerking plaatst ‘maar je vond het toch zo leuk?’. Aangezien de mensen in mijn omgeving toch echt wel een langere doorlooptijd hadden in hun werk, begon ik op een bepaald moment ook aan mezelf te twijfelen. Was er iets mis met mij? Ging ik ooit iets vinden wat dan wel bij mij past?
Met de kennis van hoogbegaafdheid viel ineens een heleboel op z’n plek en kwam ik tot de conclusie dat er 1. niets mis was met mij en 2. dat ook ik iets kon gaan vinden wat bij mij zou passen. Ik moest alleen wel tijd en aandacht gaan stoppen in mijn zelfonderzoek omdat te kunnen ontdekken en niet zomaar meer een baan aannemen omdat het me wel leuk leek of omdat ik het wel zou kunnen. Want daardoor raakte ik dus ook steeds zo snel uitgekeken.
De natuurlijke groeicurve
Als hoogbegaafde heb je de gave om jezelf relatief snel dingen eigen te maken. Tegelijkertijd heb je een ontzettende leergierigheid en nieuwsgierigheid. Dit zorgt ervoor dat je bovengemiddeld snel ergens de groeicurve doorloopt. Deze groeicurve geeft de tijd aan tussen het starten in bijvoorbeeld een nieuwe baan en het arriveren op de top van de groeicurve.
De snelheid waarmee je van het beginpunt tot de top komt, ligt hoger in relatief eenvoudige functies. Je kunt jezelf gemakkelijk en binnen korte tijd de werkzaamheden en benodigde kennis eigen maken. De groei die je daarna dan nog in die functie kunt maken is minimaal. Daardoor neemt de uitdaging neemt af en komt verveling om de hoek kijken.
Aan de andere kant, als er genoeg te leren en te groeien is, als de functie complex is, dan is er sprake van een bredere groeicurve, oftewel de tijd tussen het starten in een functie en het arriveren op de top van de groeicurve is dan langer dan bij een smalle groeicurve. In een smalle groeicurve zul je al snel “pieken”.
Een brede groeicurve is overigens iets anders als een brede functie. Een brede functie waarin je veel verschillende taken en werkzaamheden hebt kan soms heel aantrekkelijk zijn, maar echt next level uitdaging zit op een bepaald moment in jouw werkende carrière vooral in de verdieping. Lees daar meer over in dit artikel.
Als mens hebben we daarnaast allemaal een natuurlijk verlangen naar groei. We willen de mogelijkheid hebben om onze eigen kwaliteiten, gaven verder te ontwikkelen en in te zetten. Daar ben je als hoogbegaafde niet anders in. Maar als hoogbegaafde ben je wel anders in de manier waarop groei en ontwikkeling tot uiting kan komen in jouw leven en de snelheid waarmee je de groeicurve in jouw werk doorloopt. Daarom kun je sneller dan de mensen om je heen uitgekeken raken in het werk dat je doet.
Jouw werkende reis belopen
Hoewel het niet altijd praktisch en handig is, komt het simpelweg voor dat je als hoogbegaafde, zeker in het begin van jouw werkende leven, bovengemiddeld snel uitgekeken bent binnen bepaalde functies. Dat hoeft niet altijd meteen te betekenen dat je geheel ander werk moet gaan zoeken. Soms kun je ook zoeken naar wat je kunt veranderen in jouw huidige werk om het beter te laten passen. Een kleine verschuiving, kan al een grote impact maken op jouw werkplezier.
Aan de andere kant kan het ook zijn dat het voor jou simpelweg niet de bedoeling is om ergens te blijven. We hebben namelijk allemaal onze eigen (werkende) reis te belopen. Het is daarom belangrijk om niet te oordelen over de snelheid waarmee je ergens bent uitgeleerd. Zolang je maar bewuste keuzes maakt over jouw vervolgstappen. Daarover gaan we in de volgende blog verder.
Wat kun je doen?
Realiseer je dat we allemaal een eigen reis te maken hebben. En dat als je bovengemiddeld snel de groeicurve doorloopt in de functies die je vervult, je ook meerdere tussenbestemmingen zult gaan aandoen in jouw werkende reis. Juist door deze verschillende tussenbestemmingen ga je de ervaringen en kennis opdoen die jij nodig hebt om jouw plek in deze samenleving te kunnen vervullen. Door ergens te blijven zitten terwijl het niet past doe je bovendien jezelf tekort omdat je jouw unieke gaven minder goed kunt ontwikkelen en de benodigde groei mist. Dat samen met de energie die het kost om iets vol te houden wat niet de bedoeling is, maakt het ook steeds moeilijker om iets te kunnen veranderen.
Ergens uitgekeken raken, hoeft niet te betekenen dat je gelijk je baan op moet zeggen. Ga altijd eerst op zoek naar welke mogelijkheden er zijn om iets te veranderen in jouw huidige werk. Hoe kun je bijvoorbeeld een extra uitdaging of challenge toevoegen? Of kun je een aantal taken uit handen geven en nieuwe taken gaan oppakken? Maak in ieder geval helder wat jij wenst en nodig hebt zodat je dit met jouw leidinggevende kunt bespreken en hier samen naar kunt kijken
—
Hoe ervaar jij het snel uitgekeken zijn. Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail