Soms lees ik op het internet over een 13 jarige jongen die toegelaten is tot de universiteit omdat hij in alle vakken uitblinkt en zijn medestudenten al ver voorbij is. Of ik hoor over een jongedame die er op school niks van bakt, maar thuis zelfstandig het heelal bestudeert en er alles over weet. Drie keer raden wie er als eerste naar voren wordt geschoven als hoogbegaafd.
In onze samenleving heerst nog steeds de misvatting dat hoogbegaafdheid zich duidelijk laat zien in resultaten. Het is makkelijk om te zeggen dat de jongen van 13 in dit voorbeeld hoogbegaafd is. Maar hoogbegaafdheid betekent niet dat je overal goed in bent en dat alles wat je aanraakt in goud verandert. Het betekent dat je de potentie hebt om in bepaalde gebieden bovengemiddelde prestaties te leveren.
Bovendien komt hoogbegaafdheid op veel verschillende manieren tot uiting en speelt de omgeving een doorslaggevende factor. En als hoogbegaafde heb je net als ieder ander mens dingen waar je beter in bent en dingen waar je minder goed in bent.
Jij bent toch hoogbegaafd? Laat maar zien dan
Het lastige van deze misvatting is dat veel hoogbegaafden daardoor het gevoel hebben dat ze moeten laten zien, of zelfs bewijzen, dat ze hoogbegaafd zijn. Vanuit die overtuiging ga je dan denken dat je niet meer kunt laten zien dat je soms het antwoord niet weet, of dat je een fout hebt gemaakt. Daardoor ga je uiteindelijk kansen uit de weg die je nodig hebt om te groeien als mens en om jezelf verder te kunnen ontwikkelen. Omdat met die groei ook het risico op fouten komt.
Ik zie daardoor veel hoogbegaafden die niet meer tot handelen komen omdat de verwachtingen en de druk te groot zijn. Het lijkt makkelijker om je te gaan ‘verstoppen’ en onder je niveau te functioneren omdat je dan zeker weet dat je het kunt. Alleen hierdoor voel jij je uiteindelijk juist slechter omdat je met al je potentie niets aan het betekenen bent voor de wereld en je eigen groei in de weg staat. Hoogbegaafd zijn betekent overigens niet dat je continu Nobelprijswaardige prestaties moet leveren.
Aan de andere kant zie ik dat mensen gaan twijfelen aan hun hoogbegaafdheid omdat ze in bepaalde dingen niet/minder goed zijn. Ik hoor regelmatig zeggen “ja, maar ik was altijd echt heel slecht in wiskunde”. En “op mijn werk ben ik echt niet de slimste van iedereen hoor en soms doe ik best domme dingen”. Of “als ik hoogbegaafd zou zijn, dan zou ik toch niet steeds vast lopen in mijn werk?”
Het is bovendien heel makkelijk om in te zoomen op alles wat je niet kunt en weet, maar kijk ook eens naar wat je allemaal wel kunt en wat je allemaal al gedaan hebt. Vaak is wat jij doet voor jou heel logisch en vanzelfsprekend, maar voor anderen niet. Wuif complimenten van anderen daarom ook niet weg omdat jij het “toch gewoon normaal vindt”. Ontvang ze met open armen. Dat sterkt je in jouw zelfvertrouwen en je gaat zien waar jouw bijzondere kwaliteiten liggen. En dat waar jij niet goed in bent, dat kun je dan mooi gaan overlaten aan iemand die dat wel is.
Wat kun je doen?
Onthoud dat je als HB’er niet overal goed in bent. En vooral ook dat je niet overal goed in hoeft te zijn. Richt je op de dingen die bij jou en jouw weg passen. Richt je op dat waar je wel goed in bent en waar jij de unieke kwaliteiten voor hebt. Ga van jezelf ook niet ineens de wereld verwachten en probeer ook om niet in de valkuil te trappen van het willen voldoen aan de verwachtingen van alles en iedereen op je heen. Ga op zoek naar wat het beste bij jou past en creëer daarmee jouw eigen betekenisvolle leven.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
Comments 10
Hallo Celine,
Dank voor je antwoord.
Nu is het denk niet de bedoeling dat dit forum verandert in een discussieforum voor milieu aangelegenheden. Daarom zou ik graag nog willen toelichten waarom het type mens(waar ik waarschijnlijk toe behoor ) zich hier op een afwijkende manier druk om maken.
Ik heb ( en met mij meer 50plussers) meegemaakt dat in de jaren 70 al reeds de club van Rome ernstig waarschuwde voor vreselijke natuurrampen en armegadons. We zijn nu 50 jaar verder, vele technologische verbeteringen zijn onderdeel gaan uitmaken van de maatschappij. Neem nu bijv. de gen technlogie, en de razendsnelle opkomst van internet. De frequentie van mega natuurrampen is afgenomen, dit is allemaal op te zoeken.
Wat ik zeer stuitend vind in het hele CO2 debat, is dat zelfs MBO scholieren de straat op gaan, en roepen; weg met CO2.
Er is een framing gaande die zijn weerga niet kent in de geschiedenis. Zonder CO2 is het met alle leven over en uit. We ademen het zelfs uit.!! De concentraties zijn historisch gezien zelfs laag.
Wat Adrienne zo goed uitlegd, wij denken en voelen anders blijkbaar.
Nu al reeds zien we een verschuiving naar algemene milieu problematiek, en terecht! De CO2 discussie is allemaal aanname op aanname, zonder hard wetenschappijk bewijs. Zelfs de oprichter van Greenpeace, Patrick Moore,) en ex panel lid IPCC, neemt er nu openlijk afstand van.
Er wordt vreemd tegen je aangekeken als je deze “ontwikkelingslijn” helder voor je ziet.
*** En dat waar jij niet goed in bent, dat kun je dan mooi gaan overlaten aan iemand die dat wel is. ***
Je hebt gelijk!
Ik hoef niet alles te kunnen al is mijn ervaring vaak wel als ik me er even inbijt dat ik het kan of heel ver kom.
Maar ja hierin kun je ook teveel willen en overal de beste in willen worden.
Dit gaat veel tijd kosten en dat geduld heb ik dan ook weer niet.
Alles moet het liefst nu en zsm…..
En als het niet lukt dan komen de negatieve gedachtes op die zeggen dat het niet snel genoeg gaat en wat anderen er wellicht van vinden en ga zo maar door.
Het negatieve zelfbeeld is hiermee geboren als je niet oppast….
Maar het inzien hiervan is stap 1 heb ik geleerd….
Ik beleef de wereld als de hoofdpersoon in de film ‘idiocracy’. Echt een aanrader, hoe de goegemeente klakkeloos alles aanneemt (want anders zouden ze niet/wel…)
ik ben een autodidact, net als mijn vader en ooms, zelf alles aangeleerd en bijna alles zelf gerealiseerd (van bouw, auto’s, Electra, tot het werkend krijgen van cv ketels en opgeblazen speakers) maar nog steeds moet ik toezien hoe de ‘experts’ er een geschoolde puinhoop van maken. Elke vorm van inzicht ontbreekt hem en wanneer het mij wel lukt te realiseren kijken ze de andere kant op. Ik ben nu bewust van het feit dat het merendeel van de mensen nooit in staat zullen zijn te begrijpen wat ik kan als ik mijn zinnen erop zet.
De laatste tijd kom ik veel ongeschoolde hb’ers tegen in mijn werk. Gek genoeg is er weinig verschil, alleen de keuze van beroep, de werkwijze, ethiek en gedrevenheid zijn vrijwel identiek.
Leuk om te lezen dat er meer zijn die refereren aan de film Idiocracy, doe ik ook regelmatig 🙂
Moet misschien de film nog een keer kijken om te leren hoe de hoofdpersoon de goegemeente uiteindelijk meekreeg en dat zelf gaan toepassen in mijn (werk)omgeving.
Dank jullie voor alle verwijzingen, het delen van ervaringen etc. Het doet me echt goed.
Heb sinds tijden weer eens goed en ongeremd gelachen door de film Idiocracy, waar ik nog nooit van gehoord had.
Mochten jullie nog meer van dit soort films of materiaal kennen , dan voel ik me zeer aanbevolen.
Daarnaast zoek ik naar gelijkgestemden, gelijkhorenden en gelijkzienden.
Ik hoop binnenkort meer te vinden, te beginnen met de Masterclass aanstaande donderdag.
Nogmaals dank,
Marco
Mijn beperkingen ontdekken, dat waar ik hulp nodig heb, heeft geholpen om helder te krijgen waar ik mijn sterktes heb. Die zoektocht heeft het Ikigai inzicht gebracht, mijn reden om wakker te worden 🙂
Hoi Adrienne,
Je roept met je blog vragen op wat door een persoon( of eigenlijk de maatschappij) als belangrijk wordt ervaren.
Ik betrap me erzelf op dat ik ervan uit ga dat het meerendeel zich bijv. afvraagt of die hele CO2 hype wel waar is.
En dat doet dus iedereen lang niet, lig jij daar wakker van krijg ik dan te horen. Idiote stellingen als biomassa centrales zijn en deel van de zogenaamde oplossing van wellicht een imaginair probleem.
Deze maatschappij rationaliseert alles in hoog tempo, en daar ligt een hele gevaarlijke fout. De natuurlijke veerkracht van de nederlandse productie bodem kraakt in zijn voegen.
Weet je wat we doen , we pompen 10 tallen miljoenen in nepnatuurlijke systemen zoals het Dierenpark in Emmen. We bedenken de Oostvaarderplassen waar bijna alles misgaat wat mis kan gaan.
Welke vorm van bewustwording wordt ons nog aangeleerd, de zoveelste winnaar van the Voice leuk vinden??
Nou, en dat vind ik nou belangrijk! Voelt in ieder geval goed dat jou blog bestaat.
Hoi Antoon,
Een interessante kijk op de zaak. Dat de oplossingen die nu bedacht worden voor alle klimaat- en milieuproblematiek niet optimaal zijn, ben ik helemaal met je eens. Maar om nu te zeggen dat het misschien een probleem is dat niet bestaat… Ik denk dat vooral de jongere generatie die veel reist van de ene kant bijdraagt aan alle problemen (want ver vliegen is natuurlijk niet goed), maar van de andere kant op die manier wel veel met eigen ogen kan zien wat we onze aarde en natuur aandoen als mensen… Of het nu door CO2 komt of andere zaken (methaan, fijnstof, plastic vervuiling, ontbossing), wij zijn als mensheid de aarde in ieder geval heel erg aan het veranderen. Ik denk dat de natuur er uiteindelijk wel weer bovenop komt, maar dan wel pas als het voor de mensheid eigenlijk al te laat is. Helaas duurt bewustwording gemiddeld genomen langer dan bij hb’ers, dus moeten we nog even geduld hebben. In de tussentijd probeer ik in ieder geval mijn steentje bij te dragen (niet meer vliegen, plantaardig eten, waar zinvol verpakkingsvrij boodschappen doen, met de fiets ipv de auto, etc) en hoop op die manier zo veel mogelijk mensen te inspireren dat ook te doen 🙂
Ohja, en ik merk dat een leven zonder televisie aansluiting ook een stuk prettiger is, dan maak je je alweer een stuk minder druk om alle zaken wat je normaal op tv zou zien en kun je zelf selecteren waar je meer van wilt weten/zien (heb wel nog internet uiteraard).
Hoi Antoon,
Wat betreft CO2 – wat mij verbaast is dat er eigenlijk alleen maar gesproken wordt over over CO2 reductie, of in de grond stoppen of de ruimte inschieten. Mijn vraag is waarom CO2 niet wordt omgezet in een andere – afbreekbare of zelfs energieleverende – stof. Wat gegoogel leverde mij zonder moeite vrij recente artikelen op uit oa het NRC, die berichtten over dat CO2 zonder problemen om is te zetten in brandstof. De bron is een onderzoeksverslag in het wetenschappelijk tijdschrift Nature. Deze richting lijkt te worden doodgezwegen in de recente debatten/tafels/beleid. Ik heb dan het idee: ga even wereldwijd alle denk- en doekracht aanwenden om dit werkbaar te maken. 🙂
Zo herkenbaar en zo waar! Ik ben nu 43 en ga nu samen met jou pas ontdekken waar ik echt goed in ben.