Ik laat me graag omringen door mensen die bepaalde expertises hebben en die daarin beter zijn dan ik. Ik laat me graag adviseren door slimme mensen. Maar dat betekent niet automatisch dat ik overal “ja” en “amen” tegen zeg.
Daarom is het niet vreemd dat ik af en toe de opmerking “jij bent wel heel koppig, hè?” naar mijn hoofd krijg geslingerd. Wat ik overigens niet erg vind. Ik ben liever wat extra koppig, het heeft mij in het leven ook al best ver gebracht. Niet zonder slag of stoot overigens, want mijn dwarsheid en koppigheid is ook vaak genoeg de basis geweest van conflicten.
Dat is een beetje het dubbele ervan. Niet iedereen kan het waarderen. Niet iedereen kan er mee omgaan. Maar het is wel een belangrijk onderdeel van wie ik ben en het sterkt mij in het vinden van mijn weg. En hoe meer ik mijn weg ga, des te meer mensen ik ook ontmoet die deze eigenschap delen (geeft leuke gesprekken). Mensen die ook niet zomaar iets voor waar aannemen. Die staan voor waar ze in geloven en die zich absoluut laten adviseren, maar zich niet laten sturen in een richting die ze niet op willen.
Goed bedoeld advies is overal
Tegenwoordig heeft vrijwel iedereen vrijwel overal een mening of oordeel over. Ook over jou en over hoe jij dingen zou moeten doen. Sommige mensen hebben een expertise of autoriteit waardoor je sneller geneigd bent hun woorden voor waar aan te nemen.
Soms is het fijn als er iemand met je meekijkt en je helpt om richting te geven aan jouw leven of bepaalde plannen. Maar soms kan het je ook in de weg staan of in verwarring brengen. Daarom is het in de eerste plaats belangrijk dat je goed kijkt naar de adviesgever. Ik zou bijvoorbeeld zelf geen ondernemersadvies aannemen van iemand die alleen maar in loondienst heeft gewerkt of van een diëtist met overgewicht.
Daarnaast heb je als hoogbegaafde vaak een andere weg te gaan waarvoor je juist jouw koppigheid en zelfsturend vermogen nodig hebt. Daar waar anderen rechts gaan, is het voor jou misschien juist goed om links te gaan. Leer daarom goed te luisteren naar jouw intuïtie. En leer om het minder interessant te vinden wat anderen van jou vinden. Mensen vinden toch wel iets van je. Is het niet te koppig, dan is het wel te meegaand. In beide gevallen zegt het meer over de ander dan over jou.
Bovendien kunnen anderen vaak niet zien wat jij al wel ziet. Pas als jij de weg beloopt die jij denkt dat goed is voor jou, ga je merken dat mensen steeds beter begrijpen waarom je die weg beloopt. Dan word je ineens niet meer “ontzettend koppig” genoemd, maar gezien als een voorbeeld van hoe het ook anders kan.
Wat kun je doen?
Durf (weloverwogen) koppig te zijn als je ziet dat het belangrijk is. Niet alles wat tegen je gezegd wordt, is jouw waarheid. En niet overal hoef jij ook iets mee te doen.
Pick your battles. Nergens in mee gaan en de hele tijd koppig zijn is niet bevorderlijk voor je relaties. Soms is het goed om je koppigheid even thuis te laten.
Ik ben benieuwd, ben jij soms iets te koppig? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?