In de vorige blog ging het over ontdekken wat jou anders maakt. Als je dat weet, kun je namelijk jouw anders-zijn gaan benutten. Je kunt het gaan inzetten voor iets wat past bij jouw blauwdruk (wie je bent en wat je nodig hebt). Je kunt er waarde mee toevoegen aan de wereld om je heen. En je kunt voorkomen dat het als een last in plaats van een gave gaat voelen.
Anders-zijn; een last of een gave?
Met het anders-zijn hebben we gelijk wel een uitdaging te pakken. Onze samenleving is veel gericht en ingericht op de normale standaard. Als je daar al maar een beetje van afwijkt, dan vinden andere mensen daar wat van. En als mens vinden we het juist zo belangrijk om erbij te horen. Om duurzame en hechte relaties met anderen te kunnen opbouwen en onderhouden.
Als je vreest voor afwijzing omdat je anders bent, en omdat jouw anders-zijn misschien niet geaccepteerd wordt, zul je sneller geneigd zijn een masker op te zetten. Dan zul je vooral de lasten gaan ervaren van het anders-zijn. Denk aan vermoeidheid omdat je steeds dingen doet die niet bij jou passen en omdat je relaties onderhoudt met mensen die niet bij jou kloppen. Denk aan verspilling van jouw potentie omdat je niet doet wat in lijn ligt met jouw unieke gaven en het daarbij behorende gebrek aan zingeving. En denk aan de struggles die je zult ervaren op gebied van werk en relaties, maar ook gezondheid. Niet leven in lijn met je eigen blauwdruk (wie jij bent en wat je nodig hebt) heeft namelijk grote gevolgen. De kans op een burn-out, bore-out en depressie neemt namelijk toe.
Aan de andere kant kan het inzetten van jouw anders-zijn juist weer veel positieve gevolgen meebrengen. Zo zul je merken dat jouw levensmissies in lijn liggen met wat jou anders maakt. Je bent niet voor niets anders. Bovendien zul je veel meer van de juiste mensen aantrekken als jij laat zien wie jij echt bent, met al je anders-zijn.
En het kunnen inzetten en laten zien van jouw anders-zijn brengt jou veel plezier en maakt het mogelijk dat je ook jouw unieke gaven kunt benutten. Daarmee kun je voor de wereld om je heen de meeste waarde leveren, en net zo belangrijk, zelf het gevoel van zingeving en voldoening ervaren. Het verkleint bovendien de kans dat je helemaal van je eigen koers raakt.
Hoe ga je anders om met je anders-zijn?
Als je helder hebt wat jou anders maakt, kun je ook gaan onderzoeken wat daar het voordeel van is en dat meer naar buiten brengen. Merk je bijvoorbeeld dat je op je werk vaak andere gedachten hebt over het plan van aanpak? Merk je dat er bepaalde activiteiten en taken zijn waar jij heel goed in bent en waar je collega’s moeite mee hebben? Dan kun je dit bespreekbaar gaan maken met je leidinggevende. Je kunt aangeven waar jij denkt dat je extra van waarde kunt zijn.
Hetzelfde geldt in het contact met vrienden en familie. Laat hen weten waar je anders over denkt en hoe je dingen anders ziet. Creëer met elkaar begrip over dat jullie anders zijn en dat dat juist heel waardevol is. Kies er eventueel voor om iets minder aandacht te geven aan mensen die jouw anders-zijn maar moeilijk vinden. Misschien hard gezegd, maar het is echt hun verlies als ze jouw anders-zijn niet kunnen waarderen voor het moois dat het is.
Ben je nu langzaam je eigen anders-zijn steeds meer aan het ontdekken? Weet dan dat anderen er ook even aan moeten wennen als je dat ineens laat zien. Soms ontstaat hierdoor een bepaalde weerstand. In de volgende blog gaan we nog iets verder in op deze weerstand.
Wat kun je doen?
Erken en omarm dat je anders bent en ga op zoek naar hoe je dat kunt benutten. Hoe past het in jouw levensmissie? Hoe past het in je werk? Hoe past het in de relaties met anderen? En hoe kun je het inzetten zodat zowel jij als de ander daar een voordeel aan heeft?
Onthoud dat je niet voor niets anders bent. Je doet de wereld echt te kort als je probeert een versie van jezelf te zijn die binnen de maatstaven van het gemiddelde vallen. Mensen vinden het juist leuk om jou te zien, om jou te leren kennen. Soms hebben ze even tijd nodig om daaraan te wennen, gun mensen ook die tijd. Maar doe geen compromissen op wie jij bent.
—
Hoe kun jij jouw anders-zijn anders inzetten? Laat je het weten onder deze blog?
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 34
Al langere tijd krijg ik deze updates en ik lees ze met veel interesse, maar nu is het toch wel een moment om eens te reageren. Veel van wat ik lees is zeer herkenbaar en laat ik erbij vermelden dat ik pas sinds november/december 2019 weet dat ik anders ‘bedraad’ ben en HSP wist ik al jaren. Volgende maand word ik 70. Dat betekent, dat er in de tijd dat ik jong was, er totaal geen aandacht aan werd besteed, los van de kinderen die al heel jong konden musiceren of op andere vlakken opgemerkt werden. Dat is nu gelukkig aan het veranderen. Ik vond trouwens alles wat ik deed -al op jonge leeftijd- de meest normale zaak van de wereld en dat was duidelijk voor andere mensen niet zo… Inge was en is altijd anders… Wanneer je op de leeftijd van 69 jaar geconfronteerd wordt met die andere bedrading, dan gaat er een wereld voor je open. Ineens vallen veel puzzelstukjes op z’n plek en ook alle reacties van ‘anders zijn’ krijgen een betekenis die eindelijk dat broodnodige in-zicht geven, waarom mensen op bepaalde manieren reageerden en nog steeds! Ik werd en word vaak niet begrepen en omgekeerd was er dus ook regelmatig sprake van miscommunicatie. Ik heb altijd mijn eigen weg gevolgd in mijn werkzaamheden als ontwerpster bijvoorbeeld, later in andere creatieve beroepen en ik ben zeer filosofisch ingesteld. Het is mooi om alsnog hierop terug te kijken en te kunnen herkaderen, maar er kwam ook een stukje extra ‘rouw’ bij om e.e.a. alsnog te gaan verwerken. Dat ‘anders’ zijn heeft een totaal andere betekenis gekregen. Nu ben ik voor het eerst uit de kast en ik ben heel benieuwd naar reacties op dit stuk. Er valt natuurlijk meer te delen, maar voor nu laat ik het hier even bij.
Hartelijke groet,
Inge
Hallo Inge,
Wat mooi dat je nu kunt begrijpen waarom en wat je anders maakt. Ik begrijp dat er een stukje ‘rouw’ bij komt kijken. Met mijn 57 jaar weet ik ook nog niet zo lang dat ik en HSP en hoog begaafd ben. Maar grappig toen ik het een schoolvriendin vertelde zei zij: “ja dat wist ik al.” Haar nichtje van 10 deed haar zo aan mij van vroege denken. Dit nichtje is dus en HSP en hoogbegaafd.
Door de problemen iedere keer in de werksfeer ben ik ook als zelfstandige gaan werken. Nu, weet ik wat mij anders maakt en waarom er vaak miscommunicatie kon ontstaan en ook frustratie.
Maar nu, is het prima. Ik ben mijn eigen weg gegaan en zoek de mensen die mij energie geven. Uit jouw verhaal begrijp ik ook dat je er positief mee om bent gegaan.
Vriendelijke groeten, Anja
Maar blij ben ik wel dat er nu meer aandacht voor is en er meer mogelijkheden zijn voor de huidige kinderen.
Dag Anja,
Dank voor je bericht en ik beantwoord nu even kort je reactie. Ik heb deze gelezen en ik kom er snel op terug. Allereerst om meer te delen en uiteraard inhoudelijk op jouw verhaal in te gaan. Ik ben blij om op deze site mensen te ontmoeten die bekend zijn met hsp en hoogbegaafdheid… Het heeft wel even geduurd om de stap te zetten! Hierover later meer.
Hartelijke groet,
Inge
Hallo Inge,
Wat mooi dat je nu kunt begrijpen waarom en wat je anders maakt. Ik begrijp dat er een stukje ‘rouw’ bij komt kijken. Met mijn 57 jaar weet ik ook nog niet zo lang dat ik en HSP en hoog begaafd ben. Maar grappig toen ik het een schoolvriendin vertelde zei zij: “ja dat wist ik al.” Haar nichtje van 10 deed haar zo aan mij van vroege denken. Dit nichtje is dus en HSP en hoogbegaafd.
Door de problemen iedere keer in de werksfeer ben ik ook als zelfstandige gaan werken. Nu, weet ik wat mij anders maakt en waarom er vaak miscommunicatie kon ontstaan en ook frustratie.
Maar nu, is het prima. Ik ben mijn eigen weg gegaan en zoek de mensen die mij energie geven. Uit jouw verhaal begrijp ik ook dat je er positief mee om bent gegaan. Ik ben wel dat er nu meer aandacht voor is en er meer mogelijkheden zijn voor de huidige kinderen.
Vriendelijke groeten, Anja
Hallo Inge, jouw verhaal treft mij heel sterk. Ik ben 65, bijna 66, en voor mij geldt hetzelfde: EIk heb enkele jaren geleden ontdekt dat ik hsp ben. En nu dus de laatste kwartjes die vielen met hoogbegaafd “anders” zijn.
Ik heb nog niet veel lotgenoten van mijn leeftijd ontmoet, maar ik ben ook nog maar enkele maanden in deze community. Ik ga proberen met jou te communiceren via een meer privé mogelijkheid in dit Insight project. Ben er nog niet zo bedreven in, maar ik zal het wel leren. Hoop dat we elkaar spoedig weer zullen “spreken”. Enthousiaste groet, Marijke.
Dag Marijke,
Jou wil ik ook graag eerst bedanken voor je reactie en het is heel herkenbaar wat je schrijft. Nu weet ik eindelijk wat er ontbrak, los van de contacten die te maken hadden met mijn werkzaamheden, is het fijn om dat ‘holle’ gevoel te herkennen en te weten waar dat mee te maken had en heeft. Het lukt momenteel niet, vanwege andere zaken die ik af moet maken om meer te delen, maar dat komt… De eerste stap is gezet.
Enthousiasme is een mooie omschrijving!
Hartelijke groet,
Inge
Dag Marijke, ik ben de site aan het bekijken om meer informatie en mogelijkheden te vinden. FB ziet er ook goed uit, maar bedoel je dat er een manier is om via dit ‘insight project’ privé te kunnen kennismaken? Misschien is er een inlogmanier? Die heb ik nog niet gevonden…
Ik wacht het af en misschien kom ik het nog wel tegen. Allereerst dus even uitzoeken hoe het werkt. Er is veel informatie!
Groet, Inge
Author
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring Inge. Wil je echt helemaal jezelf zijn, dan helpt het door helder te maken wie jij bent, waar je voor staat (onderdelen van jouw blauwdruk) en daar ook voor te gaan staan. Mocht je daar meer over willen lezen, via deze link kun je meer informatie vinden over het helder maken van je blauwdruk. https://giftedpeople.eu/wat-is-de-blauwdruk/
Dag Adrienne,
Allereerst mijn dank voor alle berichten die je sinds mijn aanmelding reeds hebt gedeeld en je boek! Het doet me goed en ik zal op korte termijn meer delen over wie ik ben…
Wordt vervolgd…
Warme groet,
Inge
Ja, ‘de blauwdruk’ Adrienne, daar zeg je iets… Van kleins af aan ging ik ‘de weg’ zoals ik het noem en met terugwerkende kracht ook altijd zo heb gezien. Er gebeurde iets zal ik maar zeggen en vaak wel ingrijpend, dan was er geen andere keuze dan toe te geven, aan het bewandelen van de richting die erbij hoorde voor mij. Dat wil niet zeggen dat ik daarbinnen deed wat er verwacht werd, allesbehalve, maar zoals ik in mijn eerdere bericht schreef, ik vond mijn reacties heel normaal. Ik zag tot op late leeftijd absoluut niet hoe anderen mij om die reden ‘anders’ vonden. Dat was juist het stuk waar ik het woord ‘rouw’ aan heb gegeven. Na zoveel jaren, nu terugkijken met een gevoel dat ik vaak niet begrepen werd en zelfs dat vind ik geen punt, maar ik had het graag willen weten om te kunnen reageren… De ‘blauwdruk’ zie ik als voortgekomen uit de generaties voor mij, maar dan met een ander kleurtje en vervolgens de weg gaan die onder je voeten verschijnt. Zo vond ik bijvoorbeeld dat ik wel van school af kon, zonde van mijn tijd! Mijn vader was plotseling overleden en ik zat net op de middelbare school. Dat was zo’n enorme klap en dat heeft absoluut gezorgd dat ik in een klap mezelf volwassen voelde en een andere weg moest gaan. Natuurlijk ging dat gepaard met de nodige tegenwerking, maar ik heb nooit spijt gehad en ben in de couture een opleiding gaan volgen en dat werd de eerste beslissing die op dat moment bij mij hoorde… Het voldeed in ieder geval aan mijn blauwdruk, die uiteraard verder ging!
Nogmaals dank je wel Adrienne dat je ons weer een mail hebt gestuurd.
Wat betreft de vraag: verbergen of jezelf niet achter een masker verbergen…
Het is lastig om, op het moment dat je jezelf probeert te zijn, niet het verwijt te krijgen dat ‘jij je verschuilt achter je handicap’. Wat dat betreft is het vele malen makkelijker om een masker op te houden, en ‘last van je eigen ASS te hebben’ zonder ook nog eens te hoeven luisteren naar de vooroordelen van een ander.
Spontane reactie:
Dag Niels, ik begrijp uit jouw reactie naar Adrienne, dat je ASS hebt. Of bent. Ik niet. Maar mijn partner wel. Wij zijn tegenpolen in veel opzichten. En ik heb ook schrik gehad toen ik besefte hoe verschillend wij zijn. Een langdurig leerproces verder ben ik nu. En nu besef ik hoe dankbaar ik mag zijn, met alle gouden eigenschappen die hij heeft. Hij is de échtste, authentiekste, betrouwbaarste, handigste, liefste en behulpzaamste man die ik maar had kunnen vinden. Als hsp-er heb ik gelukkig mijn gevoel gevolgd toen ik ervoor koos mijn leven met hem te delen. Met mijn intuïtie is niks mis, dat blijkt wel. Alleen dat hoofd van mij ging ermee aan de haal. En dat ben ik nu lekker aan het afleren.
Niels, je bent een bijzonder mens. Wees jezelf. En kies de mensen om je heen die bij je passen.
Maak alleen niet de vergissing te denken dat anderen net zoals jij in elkaar zitten. Dat hebben wij tweetjes allebei al aardig afgeleerd. En het is heerlijk om helemaal mezelf te kunnen zijn, (na alle hulp die ik daarbij gezocht heb). En me niet meer aan te passen. Hij leert het nu ook af, om zich aan mij aan te passen. Want dat deed hij net zo hard als ik. Omdat we bij elkaar 1+1= 3 zijn! Liefs, Marijke
Author
Klopt Niels, dat heeft inderdaad tijd nodig dat mensen in jouw omgeving gewend zijn aan de nieuwe jij, de echte jij. Dat veranderen en leven naar wie je bent, brengt in het begin weerstand mee van jouw omgeving. Niels heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Je bent altijd welkom https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Gun mensen de tijd om aan jouw anders zijn te wennen, zolang je daarvoor geen compromissen hoeft te doen in wie jij bent.
Parafrase, maar enkel vanwege de geammaticale vorm van wandtegel die ik zocht.. En iets dat ik aan mijn muur ga hangen, dank je.
Ik heb wel geleerd dat het belangrijk is om jezelf te laten zien (hoe lastig soms ook) omdat je alleen op die manier herkenbaar bent voor gelijkgestemden. En het genoemde klankbord is belangrijk, anders kan het een eenzaam bestaan zijn. Toch moet ik zeggen dat ik soms ook gewoon geniet van hoe ik in elkaar zit. En ook dat is belangrijk denk ik, dat je blij kunt zijn met wie en hoe je bent, ook zonder de waardering van anderen.
Dit heb ik de afgelopen maanden ook moeten leren. Ik leunde veel op waardering uit de omgeving. Maar dat werkt minder goed als de omgeving je talenten niet (voldoende) ziet. Veel getwijfeld aan mezelf. Jarenlang in een overlevingsmodus gezeten. Nu aan het ‘ontpoppen’, aan het ontdekken wie ik ben en mag zijn. En daarvan kan ik af en toe al genieten!
Author
Super dat je het zo ziet Anneke.
Ik volg de blogs nu al een hele tijd en herken veel in de opmerkingen van anderen. Mijn ervaring is dat het heel lastig is om, na tientallen jaren te hebben ondergepresteerd, de kracht en het zelfvertrouwen te hebben om daar met anderen, familie en sommige vrienden, over te praten. Daarnaast weet ik niet wat ik nu wil. Lastig allemaal.
Heel herkenbaar, ben er ook nog niet zolang achter dat ik anders ben. Soms wel even plezier in het werk,maar geen idee wat ik verder moet/kan. Erg herkenbaar met wat jij schrijft. Sterkte en succes gewenst in de toekomst.
Author
Klopt, lastig is het, maar ook zo bevrijdend als je het wel doet en je daarna anders in het leven kan gaan staan. Je hoeft ook niet in eens uit jezelf te springen en te denken vanaf nu ben ik ‘de nieuwe ik’. Soms kan het al een hele verademing zijn als je kleine stapjes zet, kleine stapjes in hoe jij anders in je leven wilt staan.
Het kan zijn dat ik niet doe wat ik hoor te doen.Maar het is niet anders dus .Mocht ik genoeg geld en hulp hebben was het wel anders geweest.
Author
Misschien kun je wel met kleine stapjes dichter komen tot wat je wel zou willen en zou horen te doen. Soms kunnen met kleine aanpassingen toch grote verschillen te voelen zijn. Volg je Gifted People ook op Facebook? Hier worden namelijk 2x per dag berichten gedeeld om hoogbegaafden te inspireren.
Op tijd weggaan bij mensen die je manier van zijn niet kunnen waarderen maar er jaloers om worden, is wel echt iets dat ik heb moeten leren. Ik heb vaak getwijfeld aan mezelf. Dacht dat ik het verkeerd zag. Dacht dat die jaloerse mensen toch niet werkelijk zo naar konden zijn als zij zich gedroegen. Dat het toch echt zo is bij sommige mensen is lastig. Ik had ooit heel veel collega’s allemaal op hoge posities die echt zo motiverend en fijn samenwerkten en 1 leidinggevende die zo indirect
zich jaloers uitte en uiteindelijk mijn baan onmogelijk maakte door steeds moeilijkere klussen mijn kant op te gooien. Lang dacht ik dat ik het me had ingebeeld. Het leidde uiteindelijk tot mijn burn out. Ik was ook nog jong, 26. Ik denk dat het ook een stuk eigenwaarde ontwikkelen is. Ik wilde me niet laten kennen. En ik wilde het niet geloven. Maar iedereen heeft een grens. En geen jaloezie is het waard om je eigenwaarde voor op te geven.
Dit heb ik nooit willen geloven omdat ik wil geloven in het goede in de mens. Maar het bestaat echt. Ik heb het zelf ook meegemaakt. Na een assessment van het hele management werd het ook voor mijn bazin helder dat mijn profiel een bijzonder profiel is. De manier van denken en het niveau van denken is nou eenmaal niet te volgen voor sommige (waaronder mijn bazin) en dat wordt als bedreigend gezien. De assessor melde in het bijzijn van het gehele middenkader en directie dat ik wel kan afdalen naar haar niveau maar het voor haar onmogelijk is om op te stijgen naar mijn niveau. De man bracht mij enorm in verlegenheid. Nadien steeds meer werk en met een toenemende moeilijkheidsgraad. Echter wist ik me altijd staande te houden. uiteindelijk kunnen ontsnappen hieraan. Jammer voor de organisatie want deze kan veel meer als de juiste mensen aan boord zijn. Goed voor mij. Want je moet daar gaan werken waar je jezelf kan zijn en waar je kwaliteiten worden gewaardeerd. Dat vergt bestuurders die in de spiegel durven kijken en zichzelf kwetsbaar durven opstellen. Geen controlefreaks.
Author
Mooi gezegd Kim! Dankjewel voor je waardevolle woorden.
Ongetwijfeld waar wat hierboven staat beschreven, maar probeer jezelf bijvoorbeeld eens bij te scholen, of om te scholen. Om op deze manier andersoortig werk te vinden, dat beter bij je past. Waardoor je hopelijk op termijn meer in je kracht komt te staan. Het probleem is gewoon dat alles behoorlijk dichtgetimmerd zit. Een potentiele werkgever zoekt vaak een schaap met 5 (of eigenlijk 6) poten. En je moet exact in een bepaald hokje passen. Vaak is er sprake van miscommunicatie (door het anders zijn), of men is gewoon niet bereid, om je überhaupt een kans te geven. Door de hoge eisen die men stelt, of de min of meer geaccepteerde leeftijdsdiscriminatie. Natuurlijk kan men dan een coach consulteren en allerlei trainingen gaan volgen, maar zolang de vastgeroeste denkbeelden blijven bestaan, zet dit meestal weinig zoden aan de dijk. Helemaal als je het onderwerp hoogbegaafd voorzichtig ter sprake brengt. Op papier lijkt het allemaal mooi, maar de praktijk wijst helaas vaak anders uit!
Author
Heb je het idee dat er meer in je zit dan er nu uitkomt en dat je jouw creatieve brein beter kunt benutten? Onthoud dat door jezelf steeds beter te leren kennen, je ook beter gaat begrijpen hoe jij in elkaar zit. En vanuit daar komen antwoorden over: in welke omgevingen kom ik tot mijn recht en wat is het waar ik naar op weg wil zijn. Richt je op de toekomst die jij wenst en wie jij in deze wereld wilt zijn, inclusief hoogbegaafdheid.
Wanneer je echter het gevoel hebt dat je vastzit, dan ervaar je ook weinig ruimte en mogelijkheden. Bovendien is het altijd eng als je iets in je leven verandert. Hoogbegaafd of niet, als mens zoek je een bepaalde mate van zekerheid. Maar wanneer je helder maakt hoe jij jouw leven wilt leven, wie je wilt zijn/bent en wat je wilt bereiken, ga je ook zien welke kleine stappen je in de juiste richting kunt gaan zetten. Dan ga je zien hoe je kunt “ontsnappen”. Niet meteen nu, maar wel wat je nu al kunt doen. Ik hoop dat je blijft zoeken naar wat wel past, want een net-niet-leven is zonde van jou en jouw kwaliteiten. Dit is trouwens ook een belangrijk onderdeel van het Insight traject. Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Toen ik, op advies van 5 vriendinnen, allen hoogbegaafd, een iq test liet doen, bleek ik niet dom, maar erg slim. Iets wat mijn vriendinnen al langer suggereerden. Mijn toenmalige man, mijn 2 kinderen zijn hoogbegaafd. Ook mijn huidige partner is hoogbegaafd. Ik heb 2 vriendinnen die niet hoogbegaafd zijn, maar het contact is me zeer dierbaar. Anders, maar prima. Toeval? Ik denk het niet. Wellicht voelde ik me al vroeg meer begrepen en uitgedaagd bij mijn slimme vriendinnen. Ik heb me alleen aan “moeten” passen op mijn werk in de gezondheidszorg. Mijn ideeën werden niet gehoord. De leidinggevenden streken later met de eer. Mijn eer……Pas toen ik echt iets ging studeren waar ik blij van werd, de leraren opleiding, kwam ik in een warm bad van gemotiveerde lerenden. Ik ben later vooral op mijn gevoel afgegaan om dingen te blijven doen, bestuderen, waar ik blij van werd. Me niet aanpassen aan de ander zoveel mogelijk vermijden. Lukt niet altijd uiteraard, maar heeft mijn leven een stuk mooier gemaakt.
Groet Nelleke.
Author
Dankjewel voor het delen Nelleke.
Ja ik voel mij anders en ben anders, op emotioneel en intellectueel vlak. Maar als ik dat wil delen is er onbegrip en heb er, met vlagen, ontzettend veel moeite mee. Wat doe je dan, je past jezelf aan, maar het boetseren van jezelf in een model die een ander prettig vindt en waar de ander zich in kan vinden stuit ontzettend tegen de borst, is frusterend en verloochenend naar jezelf. Het doet mij denken aan 11 zilverlingen.
Tegenwoordig vindt men niet zo gauw iets gek maar als ik mezelf wil zijn en eens lekker wil filosoferen en/of bomen over heel veel verschillende dingen, van restaureren oude machines tot en met kernfysica dan is er een echo maar geen echt klankbord en kijkt men met een blik ‘moet jij niet zo speciale witte jas met die dikke leren riemen aan’?
Het is met recht een uitdaging.
Groets -Ger-
Wat herkenbaar Ger. Vooral dat je alleen een echo vindt en geen echt klankbord. Een klankbord vinden is zo ontzettend moeilijk, vooral ook omdat mijn interesses, net al die van jou, alle kanten op vliegen. Het is inderdaad met recht een uitdaging. Toch blijf ik zoeken; naar mezelf (wie ben ik, na al die tijd mezelf naar anderen te hebben gemodelleerd?) en naar gelijkgestemden. Dat de meeste mensen mij niet begrijpen leer ik nu accepteren omdat mezelf zijn toch het prettigst voelt. En de aanhouder wint, dus hou vol en blijf zoeken. Uiteindelijk gaan we gelijkgestemden vinden waar we wel fijn mee kunnen bomen en/of filosoferen.
Hartelijke groet,
Mieke
Anders voelen, heel herkenbaar, maar wat en hoe blijft zoeken. Wel denk ik op gezette momenten steeds vaker dat het verklaarbaar is dat ik me vaak anders voel omdat alle mensen sowieso verschillend zijn, maar er uiteindelijk maar een kleine deel van de mensen rondloopt met de bedrading in de hersenen van hoogbegaafdheid.
Het blijft lastig, maar ik probeer daarmee steeds meer om dicht bij mezelf te blijven en minder te denken dat ik “raar” ben. Uiteindelijk zijn mijn hersenen nu eenmaal zo geprogrammeerd, kan ik ook niet helpen toch….
Er is een verschil in anders zijn en anders voelen. Belangrijk goed met kwetsbaarheid om te kunnen gaan en de moed op te brengen je eigen weg te banen. Al met al een prima uitdaging.
Groet. – Ben –
Author
Dankjewel voor je aanvulling Ben.