Dat je veel leuk vindt, veel mogelijkheden hebt, biedt je een breed scala aan interesses en uitdagingen. Het is alleen niet altijd handig. Het is niet altijd makkelijk om erachter te komen wat het dan voor jou hoort te zijn. Als je inmiddels ook al zo vaak ergens aan bent begonnen om vervolgens je interesse te verliezen en er mee te stoppen, dan is de kans groot dat je er tegenop ziet om weer een nieuw project op te pakken. Dat kost je immers tijd, energie en geld en levert je vooral teleurstelling op.
Teleurstelling van weer een onafgemaakt project. Van iets dat het wederom weer niet voor je was. En hoe vaker je die teleurstelling hebt ervaren, des te terughoudender je wordt in het aangaan van een nieuwe uitdaging. Bang om weer je tijd niet nuttig te besteden en je energie en/of geld te verliezen. Bang om weer tegen je omgeving te moeten zeggen dat ook dit het niet voor je was.
Veel proberen is veel leren
Jouw brede interesse zorgt ervoor dat je veel verschillende dingen leuk vindt, maar het is vooral het “nieuwe” dat je aanspreekt. Het ontdekken, uitzoeken, erachter komen hoe het werkt. Dat is leuk. Maar als je dat eenmaal door hebt, is de lol er wel vanaf. “Been there, done that”. En op een bepaald moment, kun je jezelf niet meer motiveren om ergens aan te beginnen. Want wat heeft het voor zin toch?
Het hebben van veel interesses en mogelijkheden, kan jou gelukkig ook veel brengen. Op de eerste plaats is het goed om je te realiseren dat als je veel mogelijkheden hebt, je ook veel moet uitproberen om erachter te komen wat werkt voor jou en wat voor een langere termijn bij je past. Op de tweede plaats is het ook zo dat er op termijn een rode draad te zien is. Naast het plezier dat je hebt in het starten met iets nieuws, zit er vaak ook een lijn in de projecten die je onderneemt. Een gemene deler. Het zijn allemaal puzzelstukjes van een overkoepelende levensvisie en missie.
Daarom is het ook niet erg als je niet alles afmaakt waar je aan begint. Daarom is het niet raar dat je in bepaalde projecten en onderwerpen jouw interesse verliest. Dan heb je geleerd wat je te leren had en is het de bedoeling dat je de lessen meeneemt naar een volgend onderzoek.
Wat kun je doen?
- Zie wat je doet als een onderdeel van de reis die je te maken hebt. Wees niet bang dat je weer ergens aan begint en het niet afmaakt. Zie het als een puzzelstukje dat jou weer verder op weg helpt. Laat jouw ervaringen en de teleurstelling die je hebt gevoeld, je niet belemmeren in jouw groei, in jouw persoonlijke ontwikkeling. Leer ervan, ga op zoek naar wat het je heeft gebracht en hoe je daarmee verder wilt. Verlies niet het vertrouwen in jezelf, want er gaan ook projecten en plannen komen die je wel gaat doorzetten en afmaken.
- Verlies je ook niet in de teleurstelling van het niet afmaken of in de wanhoop van “ga ik het dan ooit wel vinden?” Neem een andere mindset aan. Focus je in plaats daarvan op wat het je komt vertellen. Zorg dat je helder maakt wat jouw levensvisie en missie is, je blauwdruk voor jouw leven. En gebruik daar de puzzelstukjes voor die je al hebt. Blijf ontdekken, onderzoeken en uitproberen. En wanneer je weet wat jouw levensvisie en missie is, dan weet je welke projecten en plannen daarbinnen passen en ook welke vooral zonde zijn van je tijd, geld en aandacht.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
Volgende week lees je in deel 2 hoe je om gaat met het te veel willen en het hebben van te veel keuzemogelijkheden waardoor je niet meer weet waar je moet beginnen. Ontvang je de wekelijkse HB updates al? Daar kun jij je gratis voor aanmelden. Ontvang je ook meteen gratis mijn ebook over hoogbegaafdheid. Aanmelden kan hier.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
Comments 16
Ik lees al een poosje mee.. en herken mijzelf in heel veel dingen. Maar ben geen HB. Is nooit getest. Maar op lagere school kwam ik moeilijk mee omdat ik met veel andere dingen in mijn hoofd bezig was. En rekenen kan ik niet. Ooit aan MAVO begonnen, na 1 jaar teruggezet naar LHNO. Daar met hakken over de sloot mijn diploma gehaald. Verveelde me enorm. Dan nog 2 jaar een schakelopleiding. Ook daar ellende vanwege het rekenen. Op mijn 18e een eigen autorijschool begonnen. Met geweldig slagingsprecentage. Ik was goed in het les geven.. het overbrengen van enthousiasme en leerstof.
Maar op mij 25e was ik het beu. Daarna zoveel andere banen… die niet langer dan 1 jaar duurden. Mijn 1 na laastste baan duurde 3,5 jaar en was weer als instructeur .
Maar nadat er geen mogelijkheden meer waren tot eigen inbreng enz door bedrijfsovername.. heb ik de handdoek in de ring gegooid.
Nu al 2 jaar zoekende naar wat ik kan en wat ik moet gaan doen.
En ben nu 47 en herken zoveel in het HB verhaal.. behalve het schoolse gedeelte er van.
Je hoeft je gelukkig niet in alles te herkennen om HB te zijn. Als je veel herkent in wat ik schrijf, is die kans wel groot. Je schrijft dat je al 2 jaar zoekende bent, heb je weleens overwogen om coaching in te schakelen?
Dit is heel erg herkenbaar.
Mijn meest recente knelling is dat mijn stapel hobby’s groter is dan de stapel tijd die ik er voor heb. Sommige hobby’s nemen gaan met de tijd meer vragen, qua tijd en aandacht. Aan de ene kant een mooi teken dat het project mij ligt. Aan de andere kant zonde van al die andere hobby’s, die met de gedeelde noemer “if there’s time” neergelegd worden. Is dit iets wat je deze maand gaat beschouwen, Adrienne?
Tot snel een keer hopelijk
In de komende weken ga ik er inderdaad verder op in, ook op de “alles tegelijk doen” valkuil en het “waar moet ik beginnen” vraagstuk. Leuk om van je te horen Bas ;).
Hoihoi. Dit is idd zeer herkenbaar voor mij, en erg frustrerend.
Ik ga dus nog ff door met het snuffelen op je website.
Groetjes en bedankt.
Dan is misschien mijn gratis masterclass ook wel interessant voor je: https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Hi Adrienne,
Ik zie het inderdaad wat jij zo mooi omschreef als weer een puzzelstukje dichterbij mijn ware indentiteit en doel,( al weet ik het doel ook nog steeds niet).
Ik ben 54, en heb vele werkgevers gehad, en het altijd was ik zelf die de stekker er uit trok. Meestal na plus minus 3 jaar, dan sloeg de verveling in mijn hoofd toe.
Tot 4, keer ook een eigen bedrijf opgezet van mkb tot een internationaal bedrijf ook nadat ik het van A tot Z had bedacht en ook ontwikkeld, was ik na een jaar of 3 tot 5, in mijn hoofd er alweer echt helemaal mee klaar. Meestal ook tot ontsteltenis van collega’s, familie en mijn vrienden. Vervolgens deed ik mijn bedrijf abrupt van de hand om mn vervolgens weer helemaal bevrijd te voelen. Er zit iets van een leerhonger in mij die niet is te stillen. Nu kan ik ervan zeggen dat ik er heel gelukkig mee ben om steeds zoveel nieuwe dingen te ontplooien, en steeds weer van het ene idee op het andere idee te komen. Het begrip start ups was zeker al 35 jaar terug op mij van toepassing. Ik voelde mij altijd al wel anders dan de overgrote meerderheid, zoals in mijn denken en denken over het denken. Het snelle denken, en zeer snel verbanden kunnen leggen, als ook alles sterk kunnen visualiseren en ook het beelddenken plus mijn sterke geheugen, (lange termijngeheugen, werkgeheugen is een stuk minder). De prikkels van buiten alsof ze een op een bij me binnen komen. Het rare is dat andere mij daar op wezen’ ik wist zelf niet beter. Mijn huisarts en later ook een psycholoog heeft het in mijn case goed gezien. En vandaar nu na al die jaren pas van het niet precies weten wie ik nou eigelijk echt ben op HB., ontdekkingsreis.
Thanks !
Engel
En een mooie ontdekkingsreis wens ik jou Engel :).
Het is heel herkenbaar wat je schreef. Steeds opnieuw op zoek…. Toch ga ik steeds meer lijn zien in wat ik echt belangrijk vind en af en toe heb ik het gevoel dat er bij tijden ook wat rust ontstaat. Wel moet ik opletten om niet al mijn tijd op te vullen, maar ook ‘lege’ uren in de agenda te plannen. Een weekje fietsen helpt mij om zaken te ordenen en ruimte te scheppen in mijn hoofd.
Helemaal eens Debora. De puzzelstukjes gaan ook steeds meer logisch worden. Mooi dat je meer rust ervaart :).
Ik merk dat ik aan teveel dingen juist wel begin en er ook een paar jaar aan doorwerk. Maar dat kost me mijn energie: ik doe teveel, waardoor er geen ruimte overblijft voor spontane activiteiten met bv gezin en vrienden.
Inmiddels, door de 7WI, heb ik geleerd om meer te schrappen. Tot nu toe geeft dat rust, al vind ik het jammer dat ik nu veel dingen niet meer doe. Het blijft dus hoe dan ook best lastig om zoveel dingen leuk te vinden en te willen doen.
Ja, en al zoveel mooie vooruitgang heb ik bij jou mogen zien. Veel meer bij jezelf komen en blijven en doen wat past binnen hoe jij jouw leven wilt leven. Trots op jou!
Dag Adrienne, heel herkenbaar wat je schrijft, veel proberen en na verloop van tijd afhaken. Ik ben net gestopt werk dat absoluut niet bij me paste, en dat voelt enerzijds als een opluchting, en tegelijk knaagt de twijfel.
Wat me treft in deze bijdrage, en wat me enorm helpt, is dat alles wat ik heb gedaan een stukje is van een puzzel. Dat is een veel positievere benadering dan het gevoel gefaald te hebben, dat zo vaak op de loer heeft gelegen. Ik ben nu 67 en weet sinds kort (december) met zekerheid dat ik tot de HB ers behoor.
Dat heeft me veel duidelijkheid gebracht, en steeds beter kan ik onderscheiden wat me te doen staat.
Bedankt voor je blog!
Was voor mij ook zo Hank, en dat het dus helemaal ok is als je niet overal “lang” blijft, dat je jouw eigen weg mag vormgeven.
Het lastige is, dat ik inmiddels al heel veel uitgeprobeerd heb, maar dat ik ook ouder word. Ik heb het gevoel dat ik niet genoeg tijd zal hebben om mijn ‘missie’ te vinden. Kortom: ik heb haast. Haastige spoed is zelden goed…..
Het is ook jammer dat je daadwerkelijk mensen teleurstelt. Je begint namelijk met heel veel enthousiastme… mensen worden enthousiast, er komt leven in de brouwerij…. en vervolgens haak ik zelf af……. zo jammer….. een omgeving waar veel inspirators samenkomen vind ik nergens, waar zijn ze?
Heel begrijpbaar Angelique, maar ik geloof dat je altijd instapt met de beste intenties. Dat er onderweg dingen veranderen kun je niet altijd zien aankomen. Door open te blijven en goed over te dragen, kun je plek maken voor de volgende terwijl jij jouw volgende plek gaat zoeken/vinden.