Er zijn behoorlijk wat half afgemaakte projecten waar ik ooit enthousiast aan begonnen ben, maar die nooit het daglicht hebben gezien als afgerond project. Aan de andere kant zijn er ook dingen waar ik mezelf door heen heb geduwd, gevochten eigenlijk, om het af te maken, terwijl het achteraf gezien helemaal niet in lijn lag met mijn weg.
Er zijn periodes geweest waarin ik mezelf slecht in afmaken vond. En er zijn periodes geweest waarin ik maar niet meer aan iets nieuws begon omdat ik me dan gevoelsmatig meteen weer zou committeren aan iets voordat ik wist of ik dat wel echt wilde. Dat laatste nam mijn gevoel van vrijheid en speelruimte weg.Ā Als gevolg ontnam ik mezelf de kansen om te proberen, te experimenteren, te spelen.Ā
De selffulfilling prophecy van het āik maak het toch niet afā
Als ik aan mensen vraag wat de grootste twijfel is bij het starten van hetĀ insightĀ traject, dan krijg ik meestal het antwoord:Ā āIk ben bang dat ik het niet afmaakā. En dat begrijp ik. Maar, in alle eerlijkheid, afmaken is ook eenĀ skillĀ dieĀ aanĀ te leren is.Ā Ergens niet aan beginnen omdat je bang bent dat je het niet gaat afmaken, voorkomt dat je gaat komen waar je wilt zijn. Het is overigens een prachtige selffulfilling prophecy. Want als je steeds denkt: ‘Ik ga het niet afmakenā, ja, dan ga je daar vanzelf naar handelen.Ā Ā
Veel belangrijker is om te zien wat belangrijk is om af te maken, wat het is waardoor je soms moeite hebt met iets afmaken en hoe je kunt leren om af te maken wat voor jou nodig is om verder te komen. Je verschuilen achter de zinĀ āik ben gewoon slecht in afmakenāĀ brengtĀ je inĀ elkĀ geval niet veel verder.Ā Ā
Alles afmaken waar je aan begint
Aan de andere kant zie ik ook genoegĀ HB’ersĀ die juist, bijna dwangmatig, alles afmaken waar ze aan beginnen. Het gevolg daarvan is dat je jezelf verliest in de hoeveelheid dingen die je van jezelf moet afmaken terwijl je diep van binnen al snel na de start weet dat het helemaal niet is wat je wilt. Daardoor wordt het steeds moeilijker om aan iets te beginnen omdat je er dan voor je gevoel weer aan vast zit. Alleen, een groot deel van het onderzoek over wat past bij jou en het groeien als mens komt voort uit proberen, experimenteren. Het staat je dan ook ontzettend in de weg als je dat niet meer doet omdat je of nu al vol zit met dingen waar je beter mee zou kunnen stoppen, of niet meer iets nieuws durft aan te pakken.Ā Ā
De juiste middenweg
Uiteindelijk is het goed om te weten dat sommige dingen voor jou belangrijk zijn en deze verdienen het om afgemaakt te worden. Andere dingen waren leuke probeersels, maar helemaal niet bedoeld voor jou, om jezelf er door heen te duwen. Het leven wordt een stuk makkelijker als jij kunt herkennen wat het verschil is tussen deze twee. En dat doe je door heel helder te hebben wat voor jou belangrijk is, waar jij naar toe op weg wilt zijn. Vanuit duidelijkheid over jouw blauwdruk volgt namelijk ook het antwoord op de vraag: draagt dit bij, of leidt het af?
Daarnaast is het ook goed om je te realiseren dat HB’ers over het algemeen kwaliteiten hebben die liggen in de fase van ontwikkelen. Zodra iets ontwikkeld is, zodra je begrijpt hoe iets zit en het werkt, dan verlies je vaak weer de interesse omdat je geleerd hebt wat er te leren viel. De volgende fase, de fase van onderhouden past minder goed bij de gaven van hoogbegaafdheid. Het is daarom niet vreemd dat deze fase meer energie kost. Een oplossing daarvoor is dat je anderen vraagt om je te helpen in deze fase.
Wat kun je doen?
Zorg dat je duidelijk hebt wat jouw weg is en wat bij jou past. Zie wat je doet als onderdeel daarvan of van het onderzoek om een volgende stap helder voor jezelf te maken.
Zie afmaken als eenĀ skillĀ die je kunt leren, en niet als iets wat betrekking heeft op wie jij bent. Realiseer je dat het belangrijk is dat je leert hoe je de dingen die jou verder helpen wel kunt afmaken. Ook al heb je een ābadĀ track recordā en zegt iedereen om je heenĀ ‘ja, jij maakt nooit wat afā. Super zonde als je hierdoor jezelf in de weg blijft zitten.Ā
Stop met dingen die niet voor je werken en niet bij je passen. Het is absoluut niet de beste manier om jouw gaven te benutten. Beter iets niet afmaken wat niet klopt voor jou, dan jezelf er doorheen vechten. Je kunt je tijd en energie maar Ć©Ć©n keer besteden.
Ik ben benieuwd, maak je te weinig af, of houd je juist te veel vast aan het iets afmaken? Laat je het me onder de blog weten?
Comments 35
Ook ik herken me in je verhaal en de verhalen in de comments. Er werd altijd gezegd tegen mij dat ik niet goed was in afmaken. Als kind had ik heel veel projecten tegelijkertijd. Bijna elke dag na schooltijd was ik bezig. Tomeloze energie. Maar ook de reactie van anderen: Marieke maakt niets af.
En dat klopte niet, want ik maakte ook heel veel af. Maar liet ook wat dingen liggen.
Muziek en knutselen was mijn grootste uitlaatklep. En dan vooral muziek, dat is namelijk nooit echt af. Behalve liedjes schrijven dan, op het moment dat ze af waren, was het niet meer interessant. En is het klaar.
Ik heb kindervoorstellingen gemaakt en zodra het af was, was het niet meer interessant.
Maar ik ben ook blij dat mijn ouders me hebben leren doorzetten. Want daardoor heb ik nu wel een instrument (fagot) heel goed kunnen leren spelen. En ik heb een WO-studie afgerond.
En ook al doe ik op dit moment niet zoveel met deze twee dingen, het heeft me wel een bepaalde overtuiging gegeven die ik nodig had dat ik iets af kan maken.
Mijn motto is nu: ben ik gelukkig in wat ik nu doe? Welke dingen niet? Dat zijn dan de interessante experimenten geweest en mogen weg.
Ik werk in het basisonderwijs als muziekdocent en elke dag zit vol nieuwe uitdagingen, mijn ziel blijft jong en creatief en ik heb heel veel vrijheid. Voor mij de perfecte basis. Maar daarnaast heb ik twee bandjes, sport en een sociaal leven. En genoeg ruimte om nieuwe dingen uit te proberen.
Author
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring. De persoonlijke ervaringen zijn echt een waardevolle toevoeging aan de blogs. Fijn dat je hier zo goed mee om kunt gaan.
Dit is een hele fijne update voor mij. Toen ik erg aan het zoeken was wat ik wel en niet wild, lukte het niet goed om een richting/baan vol te houden. In de tijd snauwde mijn toenmalig therapeute me toe, “Jij maakt niets af!” Wat werkt dat remmend! Want sindsdien vind ik, vaak ongemerkt, dat ik heel erg ” volwassen” moet doen, en serieus moet zijn en dus af moet maken waar ik aan begin. Maar dat zet vast, viel me op. Ook te hoge ambities werken niet lekker.
Tegenwoordig is de richting waar in ik me ga ontwikkelen wel duidelijk. Ik ben nu verder aan het zoeken naar de manier waarop, want ik ben een jaar flink ziek geweest en kan niet alles. Ook heb ik een leuk plaatje op de w.c. hangen van een slak. “Keep going, keep growing” staat erbij. Ik wordt er meer ontspannen van. Het is ook het tempo wat ik nu een beetje aan houdt.
Author
Bedankt voor je reactie Juva. Fijn dat je jouw persoonlijke ervaring met ons wilt delen.
Zoooo herkenbaar. Het ergens aan beginnen en niet afmaken. Ook het per se willen afmaken van iets. Wil ik doen wat nuttig is, maar niet m’n passie heeft, dan blokkeer ik mezelf. Ik kan me dan zo blokkeren, dat ik vervolgens niets meer doe.
Nu weet en doe ik inmiddels datgene wat bij mij past. Af en toe moet ik mezelf nog wel een zetje geven (dat ligt dan meer in de trant van: doe wat je zegt en zeg wat je doet).
Kortom: heel prettig om jouw stukje en de commentaren te lezen. Dank je wel.
Author
Fijn dat je reageert.
Ik herken heel erg het stukje van iets ontwikkelen, kijken of het werkt en daarna verlies ik mijn interesse.
In mijn werk heb ik daar wel eens last van. Waar onze organisatie verwacht dat we over de afdelingen heen met dezelfde oplossingen werken heb ik, in mijn rol als HR manager, juist de neiging om alleen aan de slag te gaan met dingen die echt als probleem ervaren worden en het liefst bedenk ik samen met de mensen van de afdeling elke keer iets anders. Het zou me helpen als ik iemand naast me zou hebben die dingen die werken breder in de organisatie beschikbaar kan maken. Alles is maar 1x leuk ?
Author
Bedankt voor je reactie Wout Jan.
Tijdje geleden gestart met een studie, omdat een aantal vakken interessant was.
Overgehaald om de hele studie te doen door de studie adviseur.
Gestopt na het behalen van de interessante vakken. Geen spijt van.
Nu is de volgende vraag waar ik die interessante vakken kan uitbouwen.
Met betaald werk is die werkwijze een stuk lastiger.
Author
Dankjewel Matthijs voor je reactie.
Tja, dat is best wisselend in de tijd. Vanuit mijn opvoeding moest ik dingen afmaken als ik ergens aan begon, zo ben ik ooit bij KPN begonnen (omdat ik geld moest verdienen en niets beters kon krijgen) terwijl dat wel het laatste was wat ik wilde (bureaucratie, ver weg werken, ego’s en politiek, …). Ik heb er 28 jaar gewerkt (wel in 15 verschillende functies). Tussendoor het ik 2x mijn eigen droomhuis ontworpen en zonder aannemer gerealiseerd. Als ik veel te doen heb wordt ik super energiek en gedreven EN nog meer te gaan doen EN om dingen ook af te maken. Vanuit mijn interesse in modellen en methodieken heb ik ook veel geĆ«xperimenteerd en geleerd over zaken zoals Getting Things done, easycratie, trello, Pomodoro, meditatie, tijdsurfen, …
De laatste jaren ben ik bewuster gaan sturen op vitaliteit; de balans vinden tussen hoofd, hart, lichaam en ziel om zo ook beter prioriteiten te kunnen stellen voor die balans.
Johan, interessant de methodieken die je aanhaalt. Hier kan ik wat mee.
Author
Bedankt voor het delen Johan.
Ik herken me wel in het dwangmatig afmaken van alles waar ik ooit aan ben begonnen. Ik zie dat anders als oude troep die ik nog in mijn rugzak hebben zitten en maar mee moet slepen. Het afmaken voelt dan een beetje als opruimen om zo ruimte te kunnen maken voor iets nieuws.
Author
Dankjewel voor het delen, ik hoop je iets met dit blog kunt.
fijn dit te lezen, ik mis alleen de coments dat t fijn is iets af te maken..
zou er kracht uit halen als iets door door te zetten een dit beveredigend resseltaadt opleverd
groet van de disleckt
Author
Dankjewel voor het delen.
Ik heb 7 jaar aan een proefschrift gewerkt, maar het uiteindelijk wĆ©l afgemaakt – en daar ben ik toch wel heel trots op. Het begin was leuk, en het einde waarin ik het echt kon opschrijven, maar de verwerking van de resultaten was ongelofelijk saai en demotiverend. De ondersteuning vanuit de universiteit liet ook te wensen over. Mijn plichtsbesef tegenover mijn promotor en proefpersonen dwong me om het af te maken. Eigenlijk had ik er in het eerste halfjaar al mee moeten stoppen.
Ontzettend knap dat je het toch hebt afgemaakt! Heb je er nu ook wat aan? En wordt er naar gevraagd als je ergens solliciteert? Ik dit in het zelfde stadium maar ben nog erg tegen die drempel aan het oprijden zeg maar.. de motivatie is ver te zoeken ondanks dat ik jaarlijks 2000 euro kwijt ben aan de studie.
Vriendelijke groet,
Motivatie zoeker š
Om heel eerlijk te zijn: nee, tot nu toe heb ik er nog niks aan. Ik ben naar buiten de Randstad verhuisd en hier is geen werk voor een taalkundig onderzoeker (mijn veld). Maar ik weet wel wat ik wel wil, en het gaat nog van pas komen. Ik ben dit jaar na lang nadenken gestart met een studie logopedie, en hoop uiteindelijk als klinisch linguĆÆst een plek te vinden (op de lange duur, eerst ervaring opdoen als logopedist). Dan komt alles samen en heb ik er wel wat aan. Ik weet wel dat qua inhoud dit is waar mijn hart ligt.
Ik hoop dat jij je pad ook zult vinden!
Author
Fijn dat je dit met ons deelt Marjolein.
Ik vind voldoening in het vormen van een idee en te bewijzen dat het ook effectief kan (met een proof of concept of zo).
Maar evenveel voldoening in iets afgewerkt te zien. Het resultaat zien van mijn idee vind ik enorm belangrijk.
Het grote probleem is die tussenstap, het in detail uitwerken van mijn projecten. Ik verlies vaak de focus, vooral omdat er telkens weer wel iets nieuw is dat zich aanbiedt.
Een onafgewerkt project heeft bij mij altijd maar een korte levensduur. Dus ofwel werk ik het af, ofwel verdwijnt het in de prullenmand. Ik maak regelmatig schoon ship. De WIP’s die ik echt nog wil afwerken mogen blijven, en die houd ik dan ook bewust in het zicht, maar de rest gaat onverbiddelijk weg.
Iets wat ik geleerd heb, en wat me helpt om toch redelijk wat af te krijgen: eens je aan iets begint, werk dan zo snel mogelijk door, hoe meer vaart je aan je project geeft, hoe groter de kans dat het af is voordat je de interesse verliest.
Author
Bedankt voor je reactie Tom, fijn dat je dit met ons wilt delen.
het heeft me jarenlang verlamd, nu terug zin in korte dingen, maar ik herken me wel in het graag ontwikkelen van dingen, het uitdenken, maar de volgende fase kan ik gewoon niet opbrengen. Wel bevrijdend hoe het hier beschreven wordt, en interessant om dingen uit te besteden denk ik,ik bedoel dan het omzetten van het idee in de praktijk.
Author
Fijn dat je reageert. Dankjewel!
Heel herkenbaar, heb nog verschillende onafgewerkte projectjes…
Author
š
Vreselijk. Ik maak bijna nooit iets af. Begin vol enthousiasme, denk dat ik dit fantastisch vind, grootse plannen. En dan heb ik door hoe het werkt en kan ik nergens meer zin vinden om het af te maken. Soms probeer ik het nog, maar is de tegenzin zo groot, dat ik het maar laat zitten. Super jammer.
Author
Bedankt voor het delen Nicolette. Beter iets niet afmaken wat niet klopt voor jou, dan jezelf er doorheen vechten. Je kunt je tijd en energie maar Ć©Ć©n keer besteden.
Geeft veel inzicht in mijn levenswijze. Hartelijk bedankt
Author
Dankjewel!
Heel herkenbaar weer!
Sinds kort weet ik dat ik HB ben en dat levert me nu veel āaha-momentenā op.
Ook ik maakte (en maak nog steeds), veel dingen niet af. Maar oplossingen-denker, als veel HBāers zijn, ging mijn brein al snel op zoek. Je kunt je namelijk ook afvragen wat āaf zijnā voor jou betekent. Dat sluit perfect aan op jouw verhaal hierboven.
Voor mij betekent āaf zijnā dat de lol eraf is. En plezier beleven, doen wat ik Ć©cht wil doen en mij daar goed over voelen, is mijn core business geworden. Elke dag weer. Daarom start ik juist heel veel dingen (projecten noem ik ze) tegelijk op. Vanaf het moment dat ik wakker wordt tot letterlijk het moment dat ik in slaap val komen er ideeĆ«n en concepten in mij op. Van het inrichten van mijn huis tot het ontwikkelen van nieuwe businessplannen voor mijn bedrijf.
Gelukkig heb ik een man die hetzelfde heeft (mijn HB partner in crime š waarmee ik hĆ©Ć©rlijk kan sparren over alle tegelijk lopende ideeĆ«n en plannen. Sommigen noemen ons dromers, wij praten immers veel over diverse concepten en plannen, maar wij pakken alleen die ideeĆ«n op die daadwerkelijk uitvoerbaar zijn. Zoals het bouwen van ons eigen huis. Of het uitgeven van een magazine, dƔƔr worden wij blij van.
Maar er zijn ook heel veel plannen en projecten die nooit verder komen dan de tekentafel. Niet af gemaakt dus. En dat voelt helemaal prima!
Bedankt voor je geweldige blogs en insight in het leven van een HBāer AdriĆ«nne, ik heb er heel veel aan. Mede door jouw verhalen heb ik afgelopen zomer de stap gezet om voor mezelf te beginnen. Nogmaals dank en ga zo door!
Author
Fijn dat jullie dit samen kunnen delen, als team š Dankjewel voor het delen Saskia.
OMG zo herkenbaar! Werk Ć©n relaties.
Ik schrok van hoe je het noemt: ‘wie A zegt…..’ precies dat zinnetje heeft mij ooit een huwelijk ingeduwd, ikzelf dus, door die gedachte.
Nu denk ik: ik heb veel ervaring opgedaan in banen en relaties, ben generalist geworden, ik heb mezelf leren kennen. Ben net begonnen voor mijn gevoel want vroeger deed ik dus maar wat. (achteraf gezien is het te begrijpen, toen snapte ik er niks van)
En ik dans nu al heeeel lang: het enige dat dus echt mijn passie is! Ook woon ik nu al langer dan ooit op een plek. Brrr word ik gezapig? š
Author
Bedankt voor het delen Dijn. Onthoudt goed, beter iets niet afmaken wat niet klopt voor jou, dan jezelf er doorheen vechten. Je kunt je tijd en energie maar Ć©Ć©n keer besteden!!