Laatst hoorde ik mezelf zeggen: ‘Soms zou ik willen dat ik de hoeveelheid energie had die jij hebt. Dat ik heerlijk de hele dag met alles en iedereen in de weer kon zijn. Dat ik elke dag zin heb om op pad te gaan, de wereld in te trekken.’
Ik heb ook lang gedacht dat ik zo moest zijn. Dat het niet goed was dat ik relatief snel overprikkeld raak en vermoeid ben. Tegelijkertijd wist ik en weet ik; ik ben anders bedraad. Ik word al moe als ik eraan denk dat ik elke dag ergens naartoe moet of als ik elke week een feestje zou hebben staan. Liever ben ik gewoon lekker op mezelf. Aan het lanterfanten. Aan het denken over het leven. Ik ben kalm, beheerst en observerend. Ik houd van structuur en dat dingen volgens een plan gaan. Ik ben niet de gangmaker op het feest.
De afgelopen jaren heb ik dat geaccepteerd. Moeten accepteren. Want als ik tegen mijn eigen bedrading inga, dan blijft er weinig van mij over. Anderen hebben er ook niets aan als ik iets probeer te zijn wat ik niet ben. Dan kan ik nooit de beste en leukste versie van mezelf zijn. Ik ben dan eerder de vermoeide en chagrijnige versie van mezelf. En die is echt voor niemand leuk.
Accepteren wat je niet bent is net zo belangrijk
Als je een beetje ‘te’ bent, wat intense hoogbegaafden zijn, zul je hier waarschijnlijk regelmatig op zijn aangesproken. Denk vooral aan ‘te’s’ zoals: te kritisch, te moeilijk of te star. Daaronder liggen kwaliteiten die je hebt. Maar als je hier negatief op wordt aangesproken, ga je denken dat je dat niet mag zijn. Dan verschuif je naar de andere kant van de balans. Je gaat proberen makkelijk te zijn. Je deelt minder je kritiek en roept alleen maar dat het goed is. Je forceert jezelf om los te laten aan de planning die je heel fijn vindt. Je probeert iets te zijn wat je niet bent en daarmee maak je het vooral jezelf heel moeilijk.
Een andere reden dat we proberen iets te zijn wat we niet zijn is dat we onszelf vaak vergelijken met andere mensen. En vooral met mensen die iets kunnen of zijn wat wij niet kunnen of zijn. Vervolgens denken we dat wij dit ook moeten zijn of doen. Maar als je de maatstaf op deze manier naast jezelf gaat leggen, dan kom je altijd nadelig uit.
Zachter zijn, het thema van deze maand gaat erom dat je niet probeert jezelf ergens in te duwen wat niet past. Dat je ziet wat niet voor jou de bedoeling is. Dat je ok bent met wat je niet bent, ook al is een ander dat wel. En dat je vooral de focus legt op je eigen kern. Zachter zijn betekent met compassie naar jezelf kijken.
Wat kun je doen?
Merk je dat je hard bent voor jezelf in de vorm dat je niet accepteert wat je niet bent, en probeert dat alsnog te zijn? Onderzoek dan wat eronder zit. Vaak zit hier voor een deel angst onder. Angst om afgewezen te worden. Angst dat je niet goed genoeg bent. Werk in dat geval aan de overtuigingen die je hebt over jezelf. Bouw de overtuigingen rondom wie jij moet zijn of worden om naar overtuigingen die focussen op het nu al goed genoeg zijn.
Zorg daarnaast dat je jouw blauwdruk helder hebt. Als je weet wat en wie je bent, is het makkelijker om te zien wat je niet bent en wilt zijn. En om de focus te leggen op de mooie eigenschappen die je wél hebt.
—
Wat probeer jij nog te zijn? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Comments 18
Ik zit in verschillende besturen. Nieuwe mensen moeten soms even aan me wennen. Ze kunnen me wat direct vinden en weten nog niet waarop ik me baseer. Ik vind het belangrijk om goed te kunnen samenwerken, dus daar investeer ik wel in. Ik kom in deze situaties het beste tot mijn recht als ik goed naar de ander luister en mijn eigen visie en ideeen zorgvuldig, rustig en goed onderbouwd naar voren breng. Of duidelijk aangeef dat wat ik nu zeg niet een afgeronde mening is, maar een gedachte om een idee eens te verkennen, waar we samen over kunnen praten. Zo leert men mij vertrouwen en gaat men me serieus nemen. Dan kan er ook een moment komen dat ik iets meer ga staan voor een idee, waarvan ik denk dat dat idee de beste manier is. Waarbij ik dan gelukkig merk dat de ander daarover in gesprek durft te gaan en we dus weer verder samengroeien en samen mooie projecten ontwikkelen.
Fijne tips Grady. Ik begin me er steeds meer van bewust te worden dat ik mijn beweegredenen en redenaties beter (en uberhaupt) wil uitleggen. En ook dat ik wat minder ‘star’ mijn mening wil verkondigen. Zo blijft het leuk voor anderen om met een HB-ers samen te werken 🙂
Author
Mooi Grady, dankjewel voor het delen. Het is heel waardevol voor anderen om te zien hoe jij hier mee omgaat.
Op zich heeft dit onderwerp weinig met Hoogbegaafdheid te maken.
Als linkshandige homoseksueel heb ik 58 jaar lang geaccpeteerd dat ik nooit zal zijn als een ander en daarmee gekokketeerd.
Sinds is vier jaar geleden besefte hoogbegaafd te zijn is daar een ander facet aan toegevoegd. Veel problemen die ik in werksituaties en opleidingen heb ondervonden kon ik niet altijd op mijn geaardheid terugvoeren.
Maar omdat ik mijn leven lang op allerlei gebeid strijd heb moeten voeren, herken ik veel aangehaalde problemen van hoogbegaafden niet als een probleem van HB’ers maar een algemeen probleem van mensen die tot een minderheid behoren.
En als linkshandige hoor ik ook tot een minderheid waarvoor deze stelling opgaat!
Hoi Adriënne,
Mijn oudste zus wees me er een tijdje geleden op “ben je niet gewoon hoogbegaafd?”. Ik dacht toen “Ik? Maar zo slim ben ik toch ook weer niet..” Nu ik al je blogs en de thema’s van de laatste tijd eens goed gelezen heb, kan ik er eigenlijk niet meer omheen… Ook de eerste alinea’s van dit stuk weer: alsof ik het zelf geschreven heb! Mensen heb ik/hebben mij nooit echt begrepen en voelde me altijd anders. Ik was “te kritisch, te gevoelig, keek te boos, was te lui”… Ik vind het erg fijn dat je jouw blogs schrijft want ik heb er een hoop aan en geven me nog steeds inzichten.
Author
Wat fijn Ymke dat jouw zus je hier op heeft gewezen en jij hier herkenning in vindt. Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Mooi enzo herkenbaar, bedankt voor het delen. Word er meteen weer zachter van 🙂
Author
🙂
Annette, wat heb je dat prachtig verwoord. Ik herken het helemaal.
Hoi Adrienne,
Dit is een heel belangrijk onderwerp. Want als je heel veel kwaliteiten hebt kan het verdraaid lastig zijn om te accepteren dat je een bepaalde kwaliteit niet hebt, of niet in dezelfde mate als iemand anders. En als je dan ook helemaal niet competitief bent aangelegd en bijvoorbeeld als kind gewend was dat je tienen haalde zonder enige inspanning, ga je vanzelf denken dat er iets helemaal mis is als zich iets voordoet waarvoor je wél moeite moet doen. Of als je het na veel moeite nog niet onder de knie hebt. Als het etiket ‘niet goed genoeg’ dan niet door een ander wordt opgeplakt, doe je dat zelf wel. En in plaats van los te laten wat niet bij jou past en te focussen op wat tot jouw blauwdruk behoort, kun je enorm veel tijd en tranen verspillen aan de focus op dat wat niet goed lukken wil, vooral als je er de hele tijd over door blijft malen. Doodvermoeiend!
Wat ik in mijn bange, onzekere dagen probeer, is de volmaakte partner te zijn. Wat meestal vreselijk mislukt, ten eerste doordat het een poging is die uit angst wordt geboren (dat soort pogingen heeft nogal de neiging te mislukken) en ten tweede doordat mijn partner van mij houdt om wie ik werkelijk ben, en niet om wie ik probeer te zijn. Mijn partner heeft (niet altijd onterecht 😉 ) weleens commentaar op dingen die ik doe of juist niet doe. Commentaar is niet erg, maar helemaal niet meer begrepen worden omdat ik in mijn poging tot ‘volmaaktheid’ mezelf niet meer ben is wel erg.
Groet,
Annette
Author
Dankjewel Annette voor je reactie. Ik heb een ouder blog voor je opgezocht, ik hoop dat je iets aan dit blog hebt in je relatie. https://giftedpeople.eu/liefde-behouden-als-hoogbegaafde/
Beste Annette zo zalig dat je partner houdt van jou in jezelf zijnde; koester dat en behoud je eigenheid- dan pas kan je verder in je leven.
Als je jezelf verliest door je teveel trachten aan het ideaalbeeld van je partner aan te passen heeft dat niks dan merde voor je in petto!
Ik spreek uit ervaring – daarom dat dit stukje zo’n balsem is : wees inderdaad lief voor jezelf = dat MAG.
Ik heb eerst geprobeerd om in ‘het plaatje van de maatschappij’ te passen, en dat lukte natuurlijk niet, ik was verlamd door faalangst. Vervolgens heb ik onbewust de geboorte van mijn drie kinderen (in 15 maanden tijd) gebruikt om thuis te kunnen blijven, als thuiswerkende moeder en later vrijwilliger (en ook een tijdje freelancer). Op die manier heb ik mezelf in feite beschermd en er tegelijk voor gezorgd dat mijn drie kinderen een stevige basis meekregen. Toen de kinderen groter werden toonde het leven mij wat ik wél was en wat ik te doen heb met wie ik ben – maar het maffe is, ik heb dat allemaal nooit bewust gedaan. Ik gaf – geheel onbewust – voortdurend gehoor aan een intuïtief gevoel, en zo heb ik geleerd wie ik wel en niet ben, en dat gaat gewoon zo door. Ik moet zeggen, nu ik dat proces bewust herken, dat ik dat wel een prettige manier van leven vind! Ik kom namelijk steeds meer in situaties terecht waarin ik nog onbekende talenten van mezelf aanboor, gewoon vanzelf. Ik sta innerlijk soms met open mond naar mezelf te kijken: “Whaw, kun jij dát? Nooit geweten!” 🙂 En de mensen rondom mij tonen mij mijn blinde vlekken wel…
Bij deze ook een diepgemeend DANK JE WEL voor je blog, Adrienne, ik heb daar echt heel veel aan!
Author
Dankjewel voor je fijne reactie Marieke. Geweldig om te lezen dat jij toch jouw pad bent gaan volgen!
Stop maandag met roken
Author
🙂 Hoe gaat het er nu mee?
Ik probeer een steun te zijn voor mensen waarvan ik voel dat ze die nodig hebben
Author
Super dat je dit doet Erik!