Laatst hoorde ik mezelf zeggen: ‘Soms zou ik willen dat ik de hoeveelheid energie had die jij hebt. Dat ik heerlijk de hele dag met alles en iedereen in de weer kon zijn. Dat ik elke dag zin heb om op pad te gaan, de wereld in te trekken.’ 

Ik heb ook lang gedacht dat ik zo moest zijn. Dat het niet goed was dat ik relatief snel overprikkeld raak en vermoeid ben. Tegelijkertijd wist ik en weet ik; ik ben anders bedraad. Ik word al moe als ik eraan denk dat ik elke dag ergens naartoe moet of als ik elke week een feestje zou hebben staan. Liever ben ik gewoon lekker op mezelf. Aan het lanterfanten. Aan het denken over het leven. Ik ben kalm, beheerst en observerend. Ik houd van structuur en dat dingen volgens een plan gaan. Ik ben niet de gangmaker op het feest.  

De afgelopen jaren heb ik dat geaccepteerd. Moeten accepteren. Want als ik tegen mijn eigen bedrading inga, dan blijft er weinig van mij over. Anderen hebben er ook niets aan als ik iets probeer te zijn wat ik niet ben. Dan kan ik nooit de beste en leukste versie van mezelf zijn. Ik ben dan eerder de vermoeide en chagrijnige versie van mezelf. En die is echt voor niemand leuk. 

Accepteren wat je niet bent is net zo belangrijk 

Als je een beetje ‘te’ bent, wat intense hoogbegaafden zijn, zul je hier waarschijnlijk regelmatig op zijn aangesproken. Denk vooral aan ‘te’s’ zoals: te kritisch, te moeilijk of te star. Daaronder liggen kwaliteiten die je hebt. Maar als je hier negatief op wordt aangesproken, ga je denken dat je dat niet mag zijn. Dan verschuif je naar de andere kant van de balans. Je gaat proberen makkelijk te zijn. Je deelt minder je kritiek en roept alleen maar dat het goed is. Je forceert jezelf om los te laten aan de planning die je heel fijn vindt. Je probeert iets te zijn wat je niet bent en daarmee maak je het vooral jezelf heel moeilijk. 

Een andere reden dat we proberen iets te zijn wat we niet zijn is dat we onszelf vaak vergelijken met andere mensen. En vooral met mensen die iets kunnen of zijn wat wij niet kunnen of zijn. Vervolgens denken we dat wij dit ook moeten zijn of doen. Maar als je de maatstaf op deze manier naast jezelf gaat leggen, dan kom je altijd nadelig uit. 

Zachter zijn, het thema van deze maand gaat erom dat je niet probeert jezelf ergens in te duwen wat niet past. Dat je ziet wat niet voor jou de bedoeling is. Dat je ok bent met wat je niet bent, ook al is een ander dat wel. En dat je vooral de focus legt op je eigen kern. Zachter zijn betekent met compassie naar jezelf kijken. 

Wat kun je doen? 

Merk je dat je hard bent voor jezelf in de vorm dat je niet accepteert wat je niet bent, en probeert dat alsnog te zijn? Onderzoek dan wat eronder zit. Vaak zit hier voor een deel angst onder. Angst om afgewezen te worden. Angst dat je niet goed genoeg bent. Werk in dat geval aan de overtuigingen die je hebt over jezelf. Bouw de overtuigingen rondom wie jij moet zijn of worden om naar overtuigingen die focussen op het nu al goed genoeg zijn. 

Zorg daarnaast dat je jouw blauwdruk helder hebt. Als je weet wat en wie je bent, is het makkelijker om te zien wat je niet bent en wilt zijn. En om de focus te leggen op de mooie eigenschappen die je wél hebt. 

— 

Wat probeer jij nog te zijn? Laat je het weten onder deze blog? 

Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:

Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail